حمایت از فیلمسازان جوان برگ برنده جشنواره امسال باشد

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر برنا، مسوولان برگزاری سی‌و‌یکمین جشنواره فیلم فجر در گفت‌وگوهای مختلف بر این موضوع تاکید داشته‌اند که حضور فیلم اولی‌ها در این دوره می‌تواند برگ زرینی برای این جشنواره باشد.

طبیعی است که حمایت از فیلمسازان جوان از سوی هر نهاد و ارگانی که صورت بگیرد، قابل تقدیر است. به ویژه در شرایط حساسی که سینمای ایران دارد و در فضایی که آثار متفاوت و فیلم‌هایی که ربطی به گیشه ندارند و نمی‌توانند فروش بالایی داشته باشند، زمینه تولید پیدا نمی‌کنند، چه بهتر که مهم‌ترین رویداد سینمایی کشور از فیلمسازانی حمایت کند که اعتبار خود را می‌توانند در بزرگترین ضیافت سینمایی داخلی به دست بیاورند.

کشف و حمایت از نسل تازه فیلمسازان می‌تواند جشنواره فجر را به نقطه‌ای بازگرداند که زمانی در آن بخش بسیار قوی بود، فیلمسازان نسل انقلاب اسلامی در سایه جشنواره فجر رشد کردند و بالیدند. سیمرغ‌های بلورین و تایید داوران این جشنواره‌ می‌توانست مسیر فیلم‌سازی را برای چهره‌های جوان که آینده سینمای ایران را می‌ساختند هموار کند.

در یکی دو سال اخیر وضعیت انتخاب و داوری در جشنواره فیلم فجر به نحوی بوده که این جشن فرهنگی و ملی کارکرد اصلی خود را از دست داده است، نحوه داوری و اهدای جوایز و بی عدالتی‌هایی که در بعضی ادوار به فیلم‌های مهم هر دوره شده باعث شده اعتبار داوری‌ها و رای‌های نهایی این جشنواره زیر سوال برود. حتی بسیاری از فیلمسازان جوان از نگاه داوران دور مانده‌اند و اگر دیده و تحسین شده‌اند، منتقدان و روزنامه‌نگاران بوده‌اند که آن‌ها را کشف کرده‌اند.

در چنین شرایط و در این فضا که برگزار کنندگان سی‌و‌یکمین جشنواره فیلم فجر داعیه حمایت از فیلم‌های اول کارگردان‌های تازه وارد به سینمای ایران را دارند، جا ماندن بعضی فیلم‌ها از فهرست نهایی سوال برانگیز است. هیات انتخاب جشنواره امسال‌ می‌توانست با دستی گشاده آثار بیشتری را مهمان بخش فیلم اولی‌ها کند، بخشی که چشم انداز سینمای ایران در سال‌های آتی را نشان می‌دهند و از سویی دیگر زمینه معرفی بعضی فیلمسازان را فراهم می‌کند.

اغماض بر بعضی ضعف‌های کارگردان‌های اول، به معنی از بین رفتن کیفیت حرفه‌ای جشنواره سی‌و‌یکم نیست، قطعا مخاطبان یک فیلم اول متوجه نابلدی و کم تجربگی سازنده آن هستند، اما کشف یک استعداد تازه، حمایت از ایده‌ای نو و تلاش برای اضافه کردن بر ظرفیت‌های بی پایان سینمای ایران ایجاب می‌کند که با نگاهی بی‌غرض این آثار داوری شوند، قطعا حتی اگر تعداد فیلم‌های به نمایش درآمده در بخش فیلم اولی‌ها بیشتر از دوره‌های قبل شود، با این توجیه که نسل تازه‌ای از فیلمسازان به سینما آمده‌اند می‌توان زمینه دیده شدن آثار آن‌ها را فراهم کرد. توجه و حمایت از فیلم‌سازان اول تمهیدی است که حتی سخت گیرترین منتقدان سازمان سینمایی هم بر آن ایراد نخواهند گرفت. به شرطی که انتخاب‌ها و گزینش‌ها با نگاه رئوفانه و توجه به چشم انداز آینده سینمای ایران اتفاق بیفتد.