به گزارش خبرنگار سینمایی برنا نشست فیلم سینمایی «استرداد» دیروز در سری برنامه های باشگاه فیلم تهران در فرهنگسرای ارسباران با حضور محسن علی اکبری (تهیه کننده) ، ستار اورکی(آهنگساز) و علی رویین تن (بازیگر) برگزار شد و بعد از نمایش فیلم خبرنگاران به سوال و جواب با عوامل پرداختند.
محسن علی اکبری تهیه کننده فیلم سینمایی استرداد در ابتدای این نشست در مورد سوژه فیلم توضیح داد و گفت: سوژه اصلی بازگرداندن یک محموله طلا به ایران بود که سعی کردیم آن را به بهترین شکل و با حرفهای ترین گروه موجود در ایران کار کنیم تا برای مخاطب تأثیرگذاری لازم را داشته باشد. ما بهترینهای سینمای ایران را دور هم جمع کردیم مثلاً محمود کلاری بهترین فیلمبردار جهان در سال 2011 شناخته شد، ایرج رامینفر 6 سیمرغ و حمید فرخنژاد 4 سیمرغ از جشنواره فجر داشت و همه دوستان به همین ترتیب طوری که وقتی یک بار همه عوامل دور میز نشسته بودیم مجموعاً 56 سیمرغ داشت.
وی در مورد فیلمبرداری در روسیه گفت: همزمان با جشنواره فجر پارسال ما در دمای 35- مسکو مشغول فیلمبرداری بودیم و کار در روسیه علاوه بر سرما سختیهای خاص خودش را دارد و اصلاً به راحتی اروپا نیست. آنجا مدام پولهای مورد نظرشان را بپردازید و گر نه در فضای مخوف و پیچیدهای خیلی راحت در هتل اقامتت به قتل خواهید رسید اما ما در همین شرایط با 5 ماه شوتینگ فیلمبرداری را به اتمام رساندیم.
علی رویینتن به عنوان مشاور فیلمنامه و بازیگر فیلم در ادامه گفت: تاریخ فریبی است که هر کس با هر قدرتی میتواند از آن استفاده کند. تاریخ ما دچار ریا شده است همانطور که این ریا گریبان سینمای ما را گرفته است حقیقت این است که در هر دوره زمانی حتی در همان زمان پهلوی هم انسانهای پایبند به وطن وجود داشتند و شخصیت اصلی فیلم یعنی حمید فرخنژاد یکی از همین شخصیتهای خوب است که اگر چه در برخی مقاطع فیلم بازی میخورد اما در نهایت پیروز است.
وی ادامه داد: استعداد همین که بتواند غیرت تاریخدانان ما را قلقلک بدهد و این سؤال را در ذهن ما برانگیزد که چه بلایی بر سر این طلاها آمده خوب است و به هیچ وجه نمیخواسته است جریان تاریخی جدیدی بسازند و یا تمایلاتی به خاندان پهلوی داشته باشند و هیچ چیز دیگر.
وی تأکید کرد: اگر تهیه کننده استرداد محسن علیاکبری نبود و شایعه فیلم نفتی و رانتخوار بودند رویش نبود به مراتب بیشتر میدرخشید و نمونه بیبدیلی در سینمای ما است.
وی متذکر شد: استرداد از آن اثرهایی است که از مؤلفش جلو میزند و هر سال که از آن فاصله بگیریم متوجه میشویم فیلم مهمتری است. در جامعهای که میلیونها پول صرف ریاکاری و میتینگهای سیاسی میشود حالا که پولی داده شده و اثری در خور آن پول ساخته شده است باید آن را تحسین کنیم.
وی افزود: برای این فیلم باید به همه مدیران سینمایی اسبق و حتی شمقدری هم تبریک گفت که اگر هیچ کار مهمی در طول مدیریتش نکرد همین ساخت استرداد عاقبت به خیرش میکند.
علیاکبری درباره بودجه و پیشبینی فروش این فیلم گفت: استرداد 5 میلیارد تومان هزینه برده است که طبق پیشبینی آن به هیچ وجه کمتر از 2 میلیارد نخواهد فروخت و البته یادمان باشد که فیلم تاریخی قرار نیست مانند کمدی بفروشد.
وی افزود: فیلم روز واقعه در سال 65 با 700 میلیون تومان هزینه ساخته شد در حالی که فقط 18 میلیون تومان فروخت ولی تا به امروز صدها بار از تلویزیون پخش شده است و مدام به ارزشش اضافه میشود.
علیاکبری درباره تناقض نوشته اول و آخر فیلم گفت: در نوشتههای گوناگون درباره وضعیت این طلاها روایات مختلفی وجود دارد اینکه بخشی از این طلا وارد ایران شده حقیقت دارد اما مسئله این است که این طلاها بابت غرامت جنگ نبوده و بابت دستمزد سربازهای روسی در شمال ایران است. این تناقض یک حقیقت تاریخی است و گمان نمیکنم ایراد فیلم محسوب شود.
در ادامه نشست درباره انتخاب علی غفاری به عنوان کارگردان جوان و نه چندان حرفهای بحث شد و تهیه کننده در دفاع از او گفت: اگر هر کسی جز کارگردانی جوان مثل غفاری بود 10 بار در میان کار سکته میکرد زیرا ما با وضعیت وحشتناکی این فیلم را ساختیم.
وی توضیح داد: اصلاً فیلمنامهای در کار نبود زیرا تاریخ معاصر هزاران مدعی دارد و هر بار در بین کار نامه از وزارتخانههای مختلف میآمد که همین امروز باید پروژه متوقف شود.
ما در ابتدا میخواستیم از آن بخشی که طلاها در آب میریزیم استفاده نمادین کنیم و بگوییم خود دریای خزر و خلیجفارس طلای ما است اما یاد گرفتند و فیلمنامه را عوض کردند بعد از آن وزارت خارجه درباره فیلمنامه جدید اعتراض کرد و خط مشی دیگری جلوی پای ما گذاشت و خلاصه این اتفاق و تغییر فیلمنامه تا روز آخر فیلمبرداری با ما همراه بود.
وی افزود: تحقیق روی فیلمنامه این پروژه دو سال تمام وقت برد که یک سال آن حاصل تلاش گروهی 8 نفره در یک ساختمان دو طبقه تقریباً به حالت شبانهروزی بود.
یکی دیگر از میهمانان نشست ستار اورکی آهنگساز فیلم بود که درباره شکلگیری موسیقی این پروژه گفت: به هیچ وجه روی تم ملی فیلم تأکید نداشتیم و فقط میخواستیم حال و هوای آن سالها را به ذهن مخاطب متبادر کنیم البته ما در شرایط ویژهای این موسیقی را ساختیم زیرا درست در همان زمان ارکست سنفونی تعطیل شده بود و بسیاری از نوازندههای مهمی گروه من به کشورهای دیگر مهاجرت کرده بودند اما به هر حال با توان داخلی ما و با استفاده از نیروهای جوان سعی کردیم با موسیقی، تاریکی و فضای سرد لوکیشنها را به مخاطب انتقال دهیم.
رویینتن در پایان درباره المانهای موفقیت و پرطرفدار شدن این فیلم گفت: سهگانه شدن خط روایی نهایت مدرنیته در سینما است که در این فیلم به خوبی رعایت شده که با گذر زمان هر انسانی میتواند برداشت خودش را از این فیلم داشته باشد این فیلم لوکیشنهای متنوعی همچون هوا، دریا، فضا را در جغرافیای ایران و روسیه دارد که با اضافه شدن چاشنیهای اکشن و رومنس ارتباط خوبی با مخاطب برقرار خواهد کرد.