خطوط قرمز مانع رشد بیشتر آثار مذهبی می شود/ادبیات دفاع مقدس به تکرار نیفتاده است

به گزارش خبرنگار ادبیات برنا،مصطفی جمشیدی،نویسنده اولین سخنران این مراسم بود که درباره ساختار داستان های مذهبی به سخنرانی پرداخت و گفت:تمایل به آثار مذهبی از دیرباز تا امروز در ما وجود دارد.اما از آنجایی که معنویت کمتر به خلوت نویسنده راه یافته نتوانسته ایم در زمینه ادبیات مذهبی،آثار غنی تولید کنیم.درحالی که ادبیات همواره مفر انسان بوده و از این ها گذشته پتانسیل آن را دارد که به خوبی در خدمت مذهب گرفته شود.

سپس این نویسنده به خواندن بخش هایی از رمان خود با  عنوان «وقایع نگاری یک زندیق»پرداخت و در توضیح بیشتر این اثر گفت:این اثر بن مایه مذهبی دارد و شخصیت های اصلی داستان با محوریت تعزیه و نابودی اشقیا با یکدیگر گفت وگو می کنند.همواره براین باور بوده ام که مستندات تاریخی و مذهبی می تواند دستمایه خوبی برای خلق آثار نویسندگان قرار گیرد.درعین حال،اگر نویسنده ای باطنا متاثر از وقایع مذهبی و تاریخی نباشد نمی تواند اثر قابل لمس و مطلوبی بنویسد.

ابراهیم حسن بیگی،خالق رمان «محمد»(ص)نیز از دیگر نویسندگانی بود که در اولین شب از دور دوم شب های داستان خوانی برج میلاد درباره مولفه آثار داستانی مذهبی گفت:در ایران همیشه وقتی نویسنده ای می خواسته درباره ائمه و معصومین بنویسد باید خطوط قرمز را رعایت کند و در واقع،برای نوشتن درباره معصومین با محدودیت های بسیاری مواجه می شود.درحالی که در اروپا،نویسنده براساس ذوق و خلاقیت فردی خود می تواند هر ذهنیتی نسبت به حضرت عیسی (ع)یا سایر قدیسین داشته باشد و به تبع این ذهنیت شخصی به نگارش یک اثر بپردازد.

نویسنده رمان «قدیس»درادامه خاطر نشان کرد:نکته دیگری که درباره آثار مذهبی به چشم می خورد استفاده اندک از تخیل نویسنده است.به طوری که نویسنده در روایت یک واقعه تاریخی یا مذهبی تنها باید کلیات را در نظر بگیرد و در دایره محدودیت ها و خطوط قرمزی که بر سر راهش وجود دارد به داستان نویسی دراین باره بپردازد.درحالی که نویسنده اصولا یک پژوهشگر دینی نیست و باید طوری یک واقعه تاریخی و مذهبی را به تصویر بکشد که المان های هنرمندانه در آن وجود داشته باشد.

این نویسنده در ادامه این مراسم به رمان «اشکانه»خود اشاره کرد و با بیان این که وقتی نگارش این رمان را شروع کردم که بازار رمان های عامه پسند داغ بود گفت:تلاشم در جریان نگارش رمان «اشکانه»ترسیم کردن عشقی توام با ارزش های اخلاقی و دینی بود.ازاین رو تصور می کنم این اثر در مقایسه با سایر آثاری که نوشته ام متفاوت است.شاید به این خاطر که عشق از نگاه من درقالب کلمه به تصویر کشیده شد.

هادی خورشاهیان دیگر نویسنده مهمان این شب بود.او داستان «38 سالگی»خود را که با محوریت دفاع مقدس نوشته شده بود برای حاضرین خواند و درباره ویژگی داستان های دفاع مقدس تصریح کرد:اگرچه برخی براین باورند که نویسندگان ادبیات دفاع مقدس به تکرار و کلیشه نویسی افتاده اند.اما من با این مسئله هم عقیده نیستم.زیرا هر نویسنده ای برای خود ذهن و دیدگاه منحصر به فردی نسبت به جنگ هشت ساله دارد و این مسئله باعث می شود آثاری که دراین زمینه تولید می شوند از تکراری بودن به دور باشند.

خورشاهیان با بیان این که جنگ ما نبردی اعتقادی بود نیز اضافه کرد:دفاع مقدس ما دارای مولفه های مثبتی است.درواقع،عزت،شهامت،ایستادگی و سربلندی شاخصه جنگ ما بوده و آنهایی که در جنگ حضور داشتند از دل و جان از میهن خود دفاع کردند.

سخنران پایانی این مراسم نیز فیروز زنوزی جلالی بود.این  نویسنده و منتقد ادبی بعد از آن که بخش هایی از رمان تازه اش یعنی «برج 110»را برای مدعوین قرائت کرد به توضیح مختصری درباره زبان داستان پرداخت و گفت:اگرچه زیربنای هر اثر داستانی از واقعیت نشات می گیرد اما نویسنده باید با هوشمندی و تزریق تخیل اثر را پیش ببرد و مرزهای میان واقعیت و خیال را در اثرش باریک کند.

دور دوم از «شب های داستان خوانی»در برج میلاد که از بیست وششم آبان ماه آغاز شده تا دوم آذرماه در مرکز همایش های برج میلاد ادامه خواهد داشت.