ضرورت جداسازی فدراسیون بولینگ و بیلیارد

ورزش بولینگ ورزشی فوق تخصصی است و به غیراز تعداد محدودی از کشورهای جهان سوم، دو ورزش بولینگ و بیلیارد در قالب دو فدراسیون مستقل فعالیت می‌کنند و اصولاً هیچ‌گونه سنخیّت باهم ندارند.

باعنایت به سهمیۀ مدال‌آوری ورزش بولینگ که 36 سهمیه مدال در هر دوره از مسابقات جهانی، آسیایی داخل سالن و المپیک که در رده بزرگسالان خانم‌ها و آقایان برگزار می‌شود، ایران اسلامی دارای پتانسیل‌های قوی و ذاتی برای کسب رتبه‌های برتر این ورزش در میادین بین‌الملل است.

از آنجائیکه ایرانی‌ها دارای دستان قوی و توانمند، هوش سرشار، و قدرت تمرکز بالا هستند، لذا تمام نیازمندی‌های مهم در کیفیت بازی بازیکنان به‌صورت ذاتی در ایرانیان وجود دارد و این موضوعات می‌تواند در موفقیت بازیکنان حرفه‌ای سهم به‌سزائی داشته باشد.

لازمۀ توسعه ورزش حرفه‌ای و قهرمانی بولینگ داشتن نیروهای متخصص و دارای دانش فنی این ورزش است که متأسفانه از سال تأسیس فدراسیون بولینگ و بیلیارد جمهوری اسلامی ایران، تا امروز، هیچ‌گونه فعالیت آموزشی و آکادمیک که در سطوح بین‌المللی باشد، در این رشته پرمدال‌آور اتفاق نیافتاده و فدراسیون فعلی تهی از نیروی متخصص و کاردان و کارآمد در رشته مدال‌آور بولینگ است.
 
لذا در شرایط کنونی و باتوجه به اینکه این رشته ورزشی خانوادگی می‌تواند سهم به‌سزائی در توسعه ورزش همگانی داشته باشد، جداشدن فدراسیون بولینگ و استقلال این فدراسیون، قطعاً در کوتاه مدت و باتوجه به پتانسیل‌های موجود می‌تواند به‌طور یقین کارساز باشد.

مدیران مختلف دوره‌های قبلی و تاکنون این فدراسیون، هیچگونه اطلاعی از این ورزش پرهیجان و مفرح ندارند و لذا توسعۀ این ورزش چه در سطوح قهرمانی و حرفه‌ای و چه در سطوح همگانی کاملاً در پرده‌ای از ابهام قرار گرفته است. هر چند که در طی دهۀ گذشته بیشترین میزان سرمایه‌گذاری در این رشته ورزشی اتفاق افتاده، ولیکن توسعه این ورزش با رعایت استانداردهای لازم و کیفی نبوده و این رشته ورزشی بدون حضور مربی، داور و آموزش‌های لازم و با حضور مربیان خارجی، فاقد کیفیت لازم است.

امیدواریم که مدیران جدید وزارت ورزش با توجه به اهمیت توسعه این ورزش خانوادگی و حرفه‌ای و قهرمانی، نسبت به تفکیک این دو رشته ورزشی و مدال‌آور، اقدام اساسی نمایند.

طول دورۀ قهرمانی و حرفه‌ای‌گری در این ورزش شاید بیش از 50 سال باشد.

در این ورزش از سنین پائین نوجوانی تا سنین بالاتر از 75 سال می¬توان همواره مدعی و قهرمان بود.

جالب است بدانید که طول دوره تکامل یک بازیکن تا سطوح قهرمانی چیزی حدود یکسال است و علاقمندان به این ورزش می‌توانند در طی تمرین مداوم مدت یکسال، تا سطوح حرفه‌ای و قهرمانی پیش روند.

بیش از 100 میلیون بازیکن در دنیا بولینگ را به‌صورت حرفه‌ای بازی می‌کنند و در طی سال نیز مسابقات متعددی در سطوح حرفه‌ای و یا در سطوح جهانی و قاره‌ای برگذار می‌شود.
این رشته ورزشی درصورت توسعه می¬تواند سهم قابل قبول در ایجاد کارآفرینی و اشتغال داشته باشد.

بخش مهمی از نیازمندی‌های به تکامل رسیدن در این ورزش از جمله باشگاه‌های فعال فعلی، پتانسیل‌های موجود در جوانان و عشق و علاقه به این ورزش وجود دارد. ولی لازمۀ بهبود شرایط برنامه‌ریزی و مدیریت و رشد و اعتلای این ورزش است که نیازمند تخصص و دانش فنی است و این مهم را در هیچ‌یک از دوره‌های مدیریتی فدراسیون نمی‌توان یافت.

کم توجهی مسئولین به رشد این ورزش، عین بی‌توجهی به سرمایه ملی است.
پیشکسوتان این ورزش که عده کثیری هستند، به لحاظ همین شرایط، هیچگونه همکاری و یا تمایل به همکاری با فدراسیون‌های دوره‌ای قبل تا کنون نداشته‌اند.

و این بدان معناست که ما در شرایط فرصت‌سوزی به‌سر می‌بریم.