به گزارش خبرگزاری برنا از قم، رضا برنجكار رییس پردیس قم دانشگاه تهران گفت: متاسفانه پژوهش جایگاه مناسبی در جامعه ندارد، ولی این مساله به معنای کمبود بودجه پژوهشی یا فقدان فعالیتهای پژوهشی نیست.
وی با بیان اینكه تمدن غرب طی 300 سال به جایگاه فعلی رسیده است، تصریح كرد: ما انقلاب كردیم تا روشی جدید برای زندگی براساس تمدن اسلامی پیاده كنیم و بنابراین ارایه الگوی تمدن اسلامی نیازمند پژوهش است.
رییس پردیس قم دانشگاه تهران با اشاره به تحریمهای غرب علیه ایران و استفاده تقلیدمآبانه از تئوریها و علوم غرب بیان داشت: برای اینكه به هدف خود كه استقلال علمی است، برسیم و زمینه ظهور امام عصر(عج) را مهیا كنیم باید به سمت الگوی پیشرفت اسلامی ـ ایرانی حركت كنیم.
وی ادامه داد: چون ایران برخلاف دیگر كشورهای جهان سوم و وابسته، دنبال پیشرفت است پس باید پژوهش را اصل و محور قرار داد و نگذاشت كه دچار روزمرگی شویم.
برنجكار خواستار طراحی و تصویب بودجههای پژوهشی برای تشویق دانش پژوهان و اندیشمندان شد و گفت: دولت و نهادهای اجرایی باید سیاستهای حمایتی و تشویقی در همه ابعاد را در نظر بگیرند.
وی ابراز داشت: دولت حمایتهای خوبی از بخش پژوهش داشته است و به عنوان مثال درصدی از بودجههای هرسازمان را به پژوهش اختصاص داده است، ولی باید دید آیا واقعا این بودجه صرف كارهای پژوهشی میشود؟
رییس پردیس قم دانشگاه تهران به آسیبهای بخش پژوهش اشاره كرد و گفت: در كشور ما پژوهش اصل نیست و تعریف درستی از پژوهش و جایگاه آن در ایجاد تمدن اسلامی ارایه نشده است.
وی بی اعتقادی برخی مسوولان به پژوهش، فقدان ارتباط میان نهادهای اجرایی استفاده كننده از پژوهش و مراكز پژوهشی و فقدان برنامهریزی ستادی برای پژوهشها را از دیگر آسیبهای بخش پژوهش عنوان كرد.
برنجكار درباره كاربردی بودن پژوهشها بیان داشت: چون نیازهای جامعه از سوی متولیان اجرایی بیان نمیشود بنابراین هركس به سلیقه خود عمل میكند و اگر پژوهشی هم متناسب با نیاز جامعه باشد، در كتابخانهها خاك می خورد و كسی از آن استفاده نمیكند.
وی خاطرنشان كرد: حمایتهایی را كه از پژوهشها می شود به میتوان به دو دسته تقسیم كرد؛ یكی حمایت از پژوهشهای فنی كه تقریبا خوب است و دیگری حمایت از پژوهشهای علوم انسانی است كه به دلیل ملموس نبودن بسیار سختگیرانه صورت میگیرد.
رییس پردیس قم دانشگاه تهران ادامه داد: به پژوهشهای علوم انسانی چون با فرهنگ ارتباط دارد و در معرض دید كارشناسان نیست توجه نمی شود درحالیكه بی توجهی نسبت به موضوعات فرهنگی میتواند جامعه را در معرض خطر قرار دهد.