سرشت فلسفی ورزش و ارتباط آن با اخلاق

دکتر مسعود صادقی پژوهشگر فلسفه اخلاق، طی سخنانی که در همایش فرهنگ و ورزش ایراد نمود به بررسی علمی رابطه اخلاق و ورزش و نقد تلقی رایج از این مقوله پرداخت. صادقی در اولین نشست مشترک روسا، دبیران و مسئولین فرهنگی هیئت‌های ورزشی استان با اشاره به سرشت فلسفی ورزش و برخی از کتاب‌ها که در غرب در همین باب انتشار یافته است به عنوان نمونه‌ای موثر به کتاب گراهام مک فی(Graham McFee) اشاره نمود و یادآور شد که تامل در فلسفه ورزش و فرارفتن از ابعاد ظاهری آن می‌تواند به تبیینی بهتر از رابطه این مقوله با اخلاق منجر گردد.
 
وی با تاکید بر لزوم تفکیک دو مقوله تمرین ورزشی یا Exercise از ورزش یا Sport گوشزد کرد که وقتی ما از ربط اخلاق و ورزش سخن می‌گوییم در حقیقت رابطه ورزش به عنوان یک پدیده اجتماعی را مدّ نظر داریم نه رابطه اخلاق با "تمرین ورزشی" که می‌تواند فاقد هرگونه سویۀ جمعی یا اخلاقی خاص باشد.

این محقق و نویسنده فلسفه اخلاق در ادامه با استناد به برخی از نظریات رایج در میان ورزش پژوهان افزود: مقصود من از ورزش پدیده‌ای است که واجد چهار خصوصیت ذیل باشد:

1) قاعده‌مند باشد

2) مختارانه باشد
 
3) متضمّن فعالیت فیزیکی باشد
 
4) رقابتی باشد صادقی که عضو کارگروه ارتقای فرهنگ و ورزشی استان نیز می‌باشد در پایان از عدم توجه به مسائل بومی و منطقه‌ای در رابطه اخلاق و ورزش سخن گفت و تاکید کرد که به عنوان مثال بر خلاف برخی از کشورها که نژادپرستی یا Racism یک معضل در محیط های ورزشی آنها محسوب می‌گردد ما از مسائلی دیگر چون Accentism یا همان لهجه پرستی رنج می‌بریم.

وی همچنین از کمرنگ بودن توجه به اخلاق حرفه‌ای در ورزش گلایه کرد و گفت: ما متاسفانه از اهمیت اخلاق حرفه‌ای غافل هستیم و کمتر وظایف ورزشکاران و محیط ها، مشاغل و سازمان‌های ورزشی را از آن جهت که به ورزش ارتباط دارند مورد بررسی اخلاقی قرار می‌دهیم.