برنا گزارش می‌دهد؛

ادامه فعالیت‌های شیلاتی هرمزگان نیازمند بازسازی ذخایر آبزیان

۱۳۹۲/۱۱/۱۵ - ۱۷:۰۴:۱۴
کد خبر: ۱۶۲۹۴۰
ادامه فعالیت‌های شیلاتی هرمزگان نیازمند بازسازی ذخایر آبزیان
ذخیره آبزیان حوزه خلیج فارس به ویژه ذخایر قابل بهره برداری و مفید برای مصرف انسان‌ها با تهدید انقراض روبه‌رو است و باید هرچه سریع‌تر گامی محکم برداشت.

به گزارش خبرگزاری برنا از هرمزگان، بازسازی ذخایر برنامه همكاری و مشاركت انسان و طبیعت جهت بهبود و افزایش توده زنده و همچنین راهکاری مناسب برای باز سازی ذخایر است. این فعالیت ضروری و مهم برای بقای شیلات و فعالیت های شیلات این روزها کمرنگ تر شده و در حالی که بازسازی ذخایر از سوی همه کارشناسان و متخصصان امری بدیهی و لازم است.

• فعالیت شیلاتی نسل آینده در گرو بازسازی ذخایر

در همین راستا مدیر کل شیلات هرمزگان با اشاره نیاز خلیج فارس به باز سازی ذخایر گفت: درصورتی که بازسازی دخایر آبزیان روند مطلیوبی به خود نگیرد نسل آینده از فعالیت های شیلاتی دریایی بهره ایی نخواهند برد. 

سید پرویز محبی با بیان اینکه بازسازی ذخایر به منظور جبران كاهش، افزایش ذخایر گونه های خاص، معرفی گونه جدید یا تغییر تركیب ذخیره انجام می گیرد، گفت: افزایش و بازسازی ذخایر با تكیه بر رهاسازی آبزیان پرورشی راهی مناسب برای مرتفع ساختن این معضل است.

وی تصریح کرد در بازسازی ذخایر گونه های درحال انقراض باید به اجرای مطلوب مدیریت صید، جلوگیری از صید بی رویه در کنار احیا زیستگاه‌های تخریب شده از طریق ساخت زیستگاه های مصنوعی و رها سازی انواع آبزیان در معرض خطر توجه داشت.

مدیرکل شیلات هرمزگان تصریح کرد: همه این ها مستلزم صرف هزینه است و باید مدنظر داشت که صرف چنین هزینه هایی علاوه بر ضروری بود مقرون به صرفه و دارای توجیه اقتصادی نیز است.

محبی بابیان اینکه از چندین سال قبل کشورهای مختلف به اهمیت بازسازی ذخایر پی برده اند، بطوریکه سوابق احداث مراکز تکثیر ماهیان دریایی به سال 1983 بر می گردد، خاطرنشان کرد: در کشور ایران نیز بازسازی ذخایر ماهیان دریای خزر و رودخانه های استان‌های شمالی دارای سابقه دیرینه ای است.

• برنامه پژوهشی مدون و اعتبار کافی لازمه بازسازی ذخایر

این مقام مسوول افزود: برای برنامه ریزی اصولی در برنامه بازسازی ذخایر جنوب علاوه بر همکاری و مشارکت کشورهای منطقه لازم است تا سازمان های ذی‌ربط از قبیل شیلات و موسسه تحقیقات شیلات و دانشگاه ها در سطح کشور با برنامه پژوهشی مدون و اعتبار کافی که امری مهم است با اهمیت بیشتری به این موضوع بپردازند.

وی تاکید کرد: از طرف دیگر نقش مردم و جامعه بهر ه بردار در رسیدن به نتیجه بهینه می‌تواند بسیار تاثیر گذار باشد.

در ادامه معاون آبزی پروی شیلات استان هرمزگان گفت: شیلات استان هرمزگان به عنوان متولی صید وصیادی وآبزی پروری هر ساله برای امر بازسازی و حفظ ذخائر میگو چندین میلیون قطعه بچه میگو در دریا رهاسازی می‌کند که مجموعا از سال 81 تاکنون بیش از 110 میلیون بچه میگو رهاسازی شده است.

علی کریمی افزود ضمن اینکه بیش از 50 هزار قطعه بچه ماهی صبیتی را نیز در دریا برای کمک به ذخائر این گونه رهاسازی کرده است.
 
وی در ادامه گفت: از اهداف مهم دنبال شده در این پروژه ها می توان ثبات شغلی صیادان و افزایش درآمد سرانه، افزایش سرانه مصرف آبزیان در كشور، تولید پایدار و برداشت مستمر از ذخایر، كنترل و كاهش اثرات عوامل تهدیدكننده اكوسیستم‌های دریایی، نام برد.

وی افزود: استفاده بهینه از سرمایه گذاری‌های انجام شده در بنادر صیادی و مراکز تکثیر و پرورش، صنایع شیلاتی و صادرات، تامین امنیت در مناطق ساحلی از طریق ایجاد شغل برای ساحل نشینان، جبران اثرات برداشت بی رویه از ذخائر، اثرات حاصل از عوامل محیطی و طبیعی بر ذخائر آبزیان از دیگر اهداف دنبال شده در این مهم است.

• طرح رها سازی بچه میگو در دریا به علت کمبود بودجه متوقف شده است .

معاون آبزی پروری شیلات هرمزگان گفت: در سال 91با هدف حفظ ذخایر 14 میلیون قطعه بچه میگو در خورها رها می شد.
 
کریمی افزود: برای اجرای طرح رها سازی میگوها حداقل پنج میلیارد ریال اعتبار لازم است.

وی گفت: با رها سازی 14میلون بچه میگو در دریا در بدبینانه ترین حالت 60 تن میگو تولید می شود.

معاون آبزی پروری شیلات هرمزگان گفت: در صورت اختصاص اعتبار می توانیم طرح رها سازی را آغاز کنیم.

• با رهاسازی یک میلیون قطعه بچه میگو حدود 2 تن افزایش صید خواهیم داشت

کریمی خاطر نشان کرد: ضمن اینکه به ازای رهاسازی یک میلیون قطعه بچه میگو حدود 2 تن افزایش صید خواهیم داشت؛ در صورت رهاسازی 50 میلیون قطعه بچه میگو حدود 100 تن افزایش صید داریم که ارزش ریالی آن 2 میلیارد تومان خواهد بود در حالیکه در ماهی با رهاسازی 50 میلیون قطعه و 10درصد بازماندگی حدود 150 میلیارد تومان ارزش ریالی آن خواهد بود.

وی در ادامه عنوان کرد: با توجه به اهمیت و نقش انكارناپذیر غذاهای دریایی در سلامت جامعه ضرورت حفظ روند طبیعی برداشت از دریا برای نسل‌های حاضر و آینده احساس می‌شود و تنها شیوه حفظ این روند برقرای تعادل بین تولید طبیعی آبزیان و میزان برداشت از ذخائر است.


نظر شما