حرم مطهر حضرت علی ابن حمزه(ع)

حضرت علی بن حمزه (ع) به همراه کاروان احمد بن موسی (شاهچراغ ) جهت یاری عموی خویش امام رضا علیه السلام از مدینه رهسپار خراسان شدند .

اما مامون خلیفه عباسی با انگور زهر آلود امام رضا علیه السلام را به شهادت رساند . با انتشار این خبر قتلغ خان حاکم فارس کاروان شاهچراغ را در نزدیکی شهر شیراز مورد حمله قرار داد .

در این درگیری حضرت علی بن حمزه (ع) به شدت مجروح شدند و در اثر شدت جراحات در غاری در کوه صَبَوی در شمال شیراز مخفی شدند .

ابن باکویه عارف نامی قرن چهارم به یمن قدوم حضرت در این غار سکنی گزید و در همان جا مدفون شد و این کوه به باباکوهی مشهور شد .

حضرت علی بن حمزه (ع) چند سالی مخفیانه جهت امرار معاش هیزم جمع آوری کرده و در دروازه استخر شیراز (دروازه اصفهان ) می فروختند .

روزی ماموران بنی عباس حضرت را از روی خال صورتشان شناسایی کرده و در میانه راه مخفیگاه و دروازه استخر با ایشان درگیر شده و سر از تن مبارکشان جدا نمودند .

در اسناد تاریـخی از جمله کتاب ابن جنـید شیرازی آمده است که حضرت در حالی که سر بریده خویش را در دست گرفته بودند و سر ذکر لا الـه الا الله میگفت به مکان فعلی آرامگاه آمده و آرمیدند و تا چند روز از سر بریده ایشان ذکر به گوش می رسید .

حافظ از زائران حضرت بوده و در بیتی چنین سروده :

تن آن کشته بنازم که پس از کشته شدن                     سـر خود گیـرد و اندر پی قاتل برود