شعری زیبا از حمید پورحسن دیل در وصف افتاب ایل

بنام خداوند متعال تقدیم به روح ملکوتی خورشید استان ، ماه دین ، علم الهدی حضرت آیت‌الله سید کرامت الله ملک حسینی (( رضوان الله تعالی علیه ) تابنده مردی مثل خورشیدی در این استان مردی عزیز از خطه پاک دلیر مردان آن بخشش حق مرد زاهد ز آل طه پر زد و رفت در نزد حق در آن شب باران آن آیه سبز و نماد پاک حیدر پرواز کرد زیبا و با حال سبک باران سید کرامت پر کشید و آسمانی شد رفت نهاد داغی ز غم در سینه ی یاران ملک حسینی عزیز در قلب این مردم فقدان او جانکاهست در بین مسلمانان ای مرد تقوا، عالم دین ، عارف حق آن بارش خون بود و غم جاری از این چشمان اشک دل مردم سرازیر بود چون باران در ماتم آن سید پاک علمداران قرآن ، نماز ذکرش خدایی بود آن مرد بودش فرشته ، از تبار سربداران در حوزه دین و ادب بودش فاخر او می درخشید همچو شمس و ماه تابان آرام گرفت نزد شهید نازنینش پاینده و جاوید است نام نکو نامان پاییز آن سال و غروب سرد این ایل همچون ملک پر زد و رفت در ماه آبان سید کرامت الله ملک حسینی یادش همیشه جاودان در قلبهامان شعر از : حمید پورحسن دیل