بازی جانانه شیر بچه های لربا اسپانیا/خونسردی مثال زدنی"بیرانوند و "لائی"وحید امیری" یک برند لرستانی است

خبرگزاری برنالرستان -گروه ورزشی: قبل از شروع جام؛ انتظار می رفت شیر بچه های  لر جانانه فوتبال بازی کنند و این انتظار بیش از آن چیزی که فکر می کردیم به وقوع پیوست.

خونسردی مثال زدنی جوان رعنای همشهریمان( علیرضابیرانوند) در داخل دروازه پس از سالها ما را یاد احمدرضا عابدزاده و مرحوم ناصر حجازی انداخت و بدون هیچ تعصب خاصی باید گفت طی این دو بازی کمترین اشتباه را داشته که امیدواریم در بازی پایانی با پرتغال همین عملکرد خوب را داشته باشد.

از آن سوی، جوان دوست داشتنی و مأخوذ به حیای تیم ملی که استعداد نابی در دریبل زنی و کنار خط بازی کردن دارد وحیدامیری است که با حرکت تکنیکی که در بازی با اسپانیا انجام داد، نگاه خیلی ها را از داخل و‌خارج کشور و‌درون جام به خود جذب کرد.

آنهایی که با فوتبال آشنائی دارند می دانند که لائی زدن و لائی  خوردن در فوتبال از چه بار معنائی برخوردار است که می تواند سبب تقویت روحیه یک بازیکن و‌حتی تیمش شود و یا  سبب افت بازیکن و‌ ضعیف شدن روحیه تیم مقابل هم بشود؛ یک نوع کاتالیزور روحی روانی...

اتفاقی که  با لائی زدن امیری و لائی خوردن غول پیکه به وقوع پیوست و می توانست به گل هم تبدیل شود آن هم در شرایط بازی و‌سطح اختلاف تیمها و‌بازیکنان، نه تنها یک حادثه معمولی فوتبالی نمی تواند باشد، بلکه اگر مانند زدن یک گل نباشد کمتر از آن هم نیست.

ما به سختی نتیجه بازی را واگذار کردیم. اما لائی که امیری به پیکه زد جزٕ ماندگارترین صحنه های فوتبالی برای ما ایرانیان و بخصوص لرستانیها در تاریخ ورزشی خواهد ماند.

 بازی فوتبال بین دو ‌رقیب چه بخواهیم چه نخواهیم در نهایت یک طرفش باخت است و چه آن تیمی که می برد به تمام آمال نمی رسد و چه آن تیمی که می بازد یک بازی یا یک تورنمنت برایش آخر دنیا نمی شود،بلکه آنچه مهمتر است روح مبارزه و تسلیم نشدن تا پایان در میدان نبردفوتبالی است.

مشقی که تیم ملی با بیرانوند و  امیری با لائی ماندگارش به خوبی هجی کردند ؛ شادی را برای ایرانیان و لرستانی های با استعداد به ارمغان آوردند و خاطره شیرینی را در اذهان به یادگار گذاشتند.

لائی وحید امیری به یکی از بهترین ، گرانترین و‌مؤثرترین بازیکنان فوتبال دنیا که عضو تیم قهرمان جهان و یکی از بهترین تیمهای دنیاست یک برند فوتبالی است که هر چند سال یک بار رخ می دهد و آن متعلق به ما لرستانی هاست.

قدر ظرفیت های رؤیائی دیاربلوط و‌ترانه را بیش از پیش بدانیم.

یاداشت : سعید بارانی