دو کلمه حرف یواش با جوانان

خبرگزاری برنالرستان - باشگاه جوانی : خانمها و آقایان، کنشگران و فعالین جوان سیاسی و اجتماعی ، با شما و البته خودم دو کلمه حرف دارم.

روی صحبتم بیشتر با جوانان جویای نام لرستانی است که به واسطه فعالیت های صادقانه و بی نظیرشان امروز به عنوان لیدر های اجتماعی،سیاسی و رسانه ای جوانان شناخته می شوند.

بهتر است پیش از گفتن سخنم ابتدا کمی به واژه انسجام و وحدت با طرح چند سوال بپردازم که نه با پاسخ دادن به این سوالات بلکه با فکر کردن به آنها شاید دریافت بهتری از این معنا داشته باشیم؛

آیا وحدت و انسجام به این معنی است که تنها با دوستان و هم فکران نزدیک و شدیدا قابل اعتماد و وفادار به منافع همراه و هماهنگ باشیم؟

اساسا تعریف جوانان و نسل جدید از اتحاد و انسجام چیست؟

رابطه این انسجام و وحدت با اخلاق چیست و چگونه است؟

چقدر برای متحد شدن به گفتگو و منافع شهر و استان پایبند هستیم؟

کدام یک از ما به نسل گذشته کنشگران به خاطر کم و کاستی های موجود و عدم وجود هم گرایی انتقاد داشته و داریم؟

چقدر در نقد ها و نگاشته هایمان به این موضوع پرداخته ایم که نسل قبلی مدیران در کادر سازی ضعیف بوده و اهتمامی برای معرفی چهره های جوان و آینده دار در عرصه مدیریتی نداشته اند؟

و بسیاری سوال دیگر که می دانم بخشی از دغدغه های  کنشگران جوان را تشکیل می دهد چون عین این موارد را بارها از زبان ایشان شنیده ام.

یاد صحبت دوست عزیزم احسان محمدی افتادم که می گفت همه ما برای رفع مشکلات می خواهیم مدیر و نماینده مجلس باشیم چون در این موقعیت یا دستور می دهی و یا توصیه می کنی اما هیچ کدام نمی خواهیم  شهروند باشیم چون اگر باشیم برای رفع مشکلات باید از خودمان شروع کنیم.

حالا هم در این زمینه کنشگران جوان باید از خود شروع کنیم؛ اینکه این حق را برای یکدیگر قائل باشیم که همه ما حق فعالیت داریم.

حقیقتا نگارنده فکر می کند که اگر همه کنشگران جوان لرستانی در فضایی گرد هم آمده و امکان گفتگو و تبادل نظر داشته باشند  قطعا این هم گرایی به مثابه یک انقلاب فکری و نرم افزاری برای پیشرفت لرستان است.

هر چند که استانداری لرستان می تواند قدم های موثری در این زمینه و ایجاد بستری برای بهره مندی از نظرات جوانان بردارد اما اگر راستش را بخواهید جرقه این حرکت موثر در خدمت به لرستان و باید از خود جوانان شروع شود تا سپس مورد توجه و اعتماد شخصی مثل استاندار قرار گیرد.

مدیران صاحب تصمیم باید بدانند که به کارگیری جوانان با قدری ریسک همراه است اما حقیقتا این مطمئن ترین و لذت بخش ترین ریسک ممکن برای یک مدیر است.

این دقیقا مثل اعتماد به یک بازیکن جوان و خلاق فوتبال یا یک کشتی‌گیر جوان است که می تواند تبدیل به یک اسطوره شود.

شاید عبور از امروز بدون تلاش برای هم گرا شدن توسط خود جوانان موجب از دست دادن فرصت های امروزی و طبعا آینده شود؛ بهتر است از همین امروز شروع کنیم.

اختلاف نظر و سلیقه نباید موجب شود که جوانان (که حتما مدیران آینده این مملکت هستند) نتوانند با هم گفتگو کنند.

دقیقا گفتگو می تواند موجب نزدیک شدن جوانان به یکدیگر شود چه بسا در همین گفتگوها دوستان خوبی پیدا کنیم و کارهای بزرگ انجام دهیم.

با امید به پیشرفت لرستان و ایران عزیز.

نویسنده : دکتر مجید دریکوند