هواداران نساجی بهترین‌های ایران نه، بهترین‌های آسیا باشند

به گزارش خبرگزاری برنا از قائمشهر؛ چندین و چند سال، دیدن ورزشگاه‌های تیم‌های لیگ برتر برای مردم قائمشهر حسرت در پی داشت.

آن رختکن‌های شیک، بازی در شب زیر نور پروژکتورهایی که شب را مثل روز درخشان می‌کردند و مردمی که به جای سیمان سرد روی صندلی می‌نشستند آن قدر رویایی به نظر می‌رسید که خیلی‌ها رسیدن «وطنی» به آن استانداردها را رویایی می‌پنداشتند.

حتی فکر کردن به تبدیل وطنی پیر به استادیومی شیک سخت بود، استادیومی در دل شهر با فضایی محدود که کار بازسازی را دشوار می‌کرد ولی سخت‌گیری‌های کنفدراسیون فوتبال آسیا کاری با میعادگاه فوتبال دوستان مازنی کرد که در کمتر از چند ماه وطنی نونوار شد تا خیلی از هواداران نساجی آرزو به دل نمانند و استادیوم کوچک ولی پرخاطره خود را با کمی ارفاق در حد استاندارهای AFC  ببینند و اکنون وظیفه هر هواداری است تا قدر این ورزشگاه را بدانند و امانتدار خوبی باشند.

آن ده هزار تومان پول بلیت، هزینه «خرید» صندلی نیست بلکه هزینه «کرایه» آن است و عقل و انصاف حکم می‌کند آنچه امانت گرفته‌ایم به همان شکل تحویل دهیم.

حتما این جمله را شنیده‌اید: «هواداران نساجی بهترین هواداران ایران هستند!»

شاید ایراد کار همین باشد، متر و معیار را نباید پائین آورد و به بهترین ایران شدن بسنده کرد!

چه ایرادی دارد خودمان دست به دست هم دهیم تا بتوانیم با بهترین‌های آسیا قیاس شویم؟

همان‌طور که کم‌کم فرهنگی میان هواداران باب شده تا خودشان اجازه پرتاب اشیا مختلف به زمین مسابقه را به دیگر هواداران نمی‌دهند باید این فرهنگ هم بین هواداران جا بیفتد تا از شکستن صندلی هم جلوگیری شود.

این صندلی‌ها با سال‌ها خون دل خوردن تهیه شده و هرگز نباید فدای چند ثانیه عصبانیت شود.

اگر از همین ابتدا جلوی این کار گرفته نشود شک نکنید از چند بازی آینده سکوهای وطنی «کچل» خواهد شد و حتی شاید یکی از این صندلی‌های شکسته پرت شده به قیمت جان یک انسان تمام شود.

اکنون که دوربین‌های چهره زن در استادیوم‌ها نصب شده می‌توان افراد خاطی که توان کنترل خشم خود یا جنبه استفاده از وسائل عمومی را ندارند شناسایی کرد و با جریمه مالی یا منع ورودشان به استادیوم از همین مراحل اولیه این دندان لق را از ریشه کند.