بهترین کارگردان های اصفهانی به حاشیه ها رفتند

رسول انتشاری،مدیر این پروژه در این رابطه به خبرنگار برنا دراصفهان گفت:کار کردن بر روی سوژه های اجتماعی همیشه برای مستندسازان جذاب است چون گستردگی و عمق بیشتری به کارها می دهد اما گرفتن مجوز برای این موضوعات زمان بر است.

این کارگردان ادامه داد: حدود دوسال پیش فراخوانی  از طرف مرکز سیمای استان منتشر شد که در مورد ساخت فیلم درباره آسیب های اجتماعی بود که به طور ویژه به سه آسیب طلاق، اعتیاد و حاشیه نشینی می پرداخت. وقتی صداوسیما این فراخوان را داد که درباره حاشیه نشینی کارکنیم ما استقبال کردیم و درمورد اعتیاد و حاشیه نشینی طرح دادیم که طرح حاشیه نشینی ما تایید شد.

این مستندساز اظهار داشت: با همکاری امیرحسین صالحی که پژوهشگر کار بود25 سوژه انتخاب کردیم و 9قسمت کار به صورت نهایی انتخاب شد. به خاطر زمان بر شدن تایید،تعدادی از کیس هایی که قرار بود روی آن کار کنیم را از دست دادیم.ترکیب اولیه کارگردانها کمی متفاوت بود با تغییرات به گروه کارگردانی نهایی رسیدیم.پژوهش نهایی و ارتباط با سوژه ها به عهده خود کارگردان ها گذاشته شد وکار اردیبهشت کلید خورد.

انتشاری خاطرنشان کرد: 9طرحی که که قرار بود بسازیم  را به خاطر تجربه  کار گروهی دلنشینی که پیش از این داشتم،بین همکارانم که از بهترین کارگردان های اصفهان هستند به طور گروهی تقسیم کردیم و خوشبختانه نتیجه خوبی نیز حاصل شد و سه قسمت از کارها به جشنواره سیمای استان ها راه پیدا کرد و بقیه کارها نیز امتیاز خوبی گرفتند.

وی درباره کارگردان های این پروژه و نام فیلم ها گفت:سعید جلالی با فیلم مستند(یک بازگشت سخت)فرهاد بردباربا (اتاق سرخ) ،رضا صالحی (کفش های اسماعیل) ،حبیب نریمانی (کابوس های لالایی خوار)،زهرا نیازی (خانه روشنان)،نجیبه حقانی (من اینجا زندگی می کنم) ،رسول اتشاری(سلوا)،مرتضی بالیده (مینیمالی برای زندگی)و امیرحسین صالحی (سبز، قرمز، قهوه ای) کارگردان های این پروژه بودند که تا آبان ماه کارها مراحل نهایی خود را طی کرد وتولید هرکدام از کارها دو تا سه ماه زمان برد.

انتشاری در پایان گفت:کارگردان ها در اصفهان به خاطر سخت بودن گرفتن مجوز کاراجتماعی تجربه کاراجتماعی خیلی کم دارند.ما سعی کردیم از بین همان تعدود محدود کارگردان با بهترین های اصفهان کار کنیم. اکثرکارگردان های این گروه سابقه طولانی در کارگردانی مستند دارند. همان دو سه نفری هم که کم کارتر بودند مستندهای بسیار حرفه ای ساختند که امیدوارم مخاطب نیز از تماشای آنها لذت ببرد.