آواها و نواهای محلی بخشی از هویت و غنای فرهنگی مردم استان ایلام است

به گزارش برنا- ایلام ;فرماندار ملکشاهی در این آیین گفت : چمر و چوپی تجلی دو چهره غم و شادی و فاصله ای بین این دو مرز، چشمان گریان و لبان خندان مردمانی است که با وفاق و همدلی قرن های متمادی است در کنار هم با صلح و آشتی زیسته اند.

قاسمی تاکید کرد: آواها و نواهای بومی و محلی استان ایلام همچون گنجینه گرانبهایی است که در راستای اصالت فرهنگ و ادب این دیار باید به نسل های بعد انتقال یابد و نباید در برهوت حیات غریب بماند.

به گفته وی، آواها و نواها از جمله اصالت های فرهنگی است که باز خورد نحوه زندگی مردمان در ادوار مختلف تاریخ بشریت است که هر نسل شادی ها و غم های خود را برای نسل بعدی در قالب آواها و نواها به یادگار گذاشته است. 

در این جشنواره که از امروز بمدت ٢ روز برگزار شده تعدادی از هنرمندان مسیقی محلی از شهرستان های ١٠ گانه استان ایلام به اجرای برنامه های خود پرداخته و هنر ارزشمند خود را به حاضران ارائه کردند. 

این مراسم با حضور بیش از ٢٥٠ نفر از هنرمندان برجسته استان ایلام روزهای سوم و چهارم مرداد در سالن آمفی تئاتر و پارک محله ای سراب شهر ارکواز برگزار می شود.

شهرستان ٢٢ هزار نفری ملکشاهی در ٣٥ کیلومتری جنوب ایلام قرار دارد این شهرستان از دیر باز مهد آواها و نواهای بومی همچون چمر و چوپی بوده است که با فرهنگ و اصالت مردمان این دیار عجین گشته است.

در موسیقی ایلام از سازهای دوزله، جفتان، سرنا، شیپور، ضرب، دهل، شمشال، نی و کمانچه استفاده می‌شود و این سازها در آیین‌هایی مانند: عروسی، جنگ و عزا کاربرد دارند. 

برخی از سازهای بومی منطقه مانند دوزله ویژگی‌هایی دارند که آن را از دیگر سازهای ایرانی متمایز می‌کند. دوزله یا جفتان برخلاف همه سازهای ایرانی که تک صدا هستند، دو صدایی است و قابلیت همراهی با سازهای چند صدایی را نیز دارد. 

چوبی موسیقی رقصی ایلام است و به صورت انفرادی و یا دسته‌جمعی اجرا می‌شود، این موسیقی در گذشته افزون بر کاربرد هنری و موسیقی آن به عنوان آمادگی جنگی و بدنی نیز کارآیی داشته است. 

فتاپاشا، لرزانه، سوارسوار، صی‌سماع، قلاوی، سه‌حار و گریانه از جمله نواها و ریتم‌های این نوع رقص است که در مناطق کرد و لرنشین کشور رواج دارد. 

هوره نیز موسیقی آوازی مردمان غرب کشور به ویژه مردم ایلام است که از آوازها و نیایش‌های اساطیری ایران است، از هزاره‌های قبل از میلاد مسیح تا به امروز روح دوستداران موسیقی را سیراب کرده است. 

این موسیقی از ریتم آزاد در ترانه و شکستن مصراع‌ها پیروی می‌کند و تک سیلابی است، به همین دلیل از موسیقی ردیفی ایران که تابع شعر کلاسیک است، متمایز می‌شود. 

موسیقی آیین‌های سوگواری نوع دیگری از موسیقی در استان ایلام است که به طور مشخص در آیین چمری با سرنا و دهل اجرا می‌شود و در این مراسم مردم ایل‌‌ها و روستاها در محلی به نام چمرجا جمع می‌شوند و همراه با نوای ساز، دهل و آواز همسرایان نوعی رقص را ارائه می‌‌دهند.