گفتگو احسان حددای:

مردی پولادین با عیاری متفاوت

۱۳۹۶/۰۳/۲۴ - ۱۱:۴۵:۴۶
کد خبر: ۵۷۲۴۹۴
مردی پولادین با عیاری متفاوت
احسان حدادی گفت، اولین کسی که مرا به عرصه دوومیدانی آورد معلم ورزش کلاس پنجم دبستانم آقای گرشاسبی بود .

به گزارش گروه ورزشی خبر گزاری برنا در تهران،  یادمان المپیک 2012 لندن از آن  المپیک هایی است که تا ابد بر قله افتخارات ورزش ایران خواهد درخشید. نه به خاطر این که سلیمی و محمدپور و رستمی و نصیر شلال و انوشیروانی قیامت کردند. نه به خاطر  کشتی های بی نظیر نوروزی و رضایی و سوریان و گودرزی که با تمام توان برای ایران جنگیدند. حتی نه به خاطر این که ایران در رده پانزدهم جای گرفتو پس از المپیک 1956 ملبورن توانست صاحب مدال های رنگارنگی شود ، بلکه حکایت اصلی را احسان نقره ای رقم زد.حتما می پرسید کدام احسان ، برخلاف روال معمول دوست ندارم اول کار چهره گفت و گو را معرفی کنم به همین دلیل ما را همراهی کنید تا متوجه شوید. اما یک راهنمایی کوچک میکنم ؛ او جزو اولین های ورزش ماست.

احسان ورزشکار تاپ ستاره ای  که پشتکار فوق العاده ای هم  داره چی حالت خوب میکنه که در رشته دوومیدانی  با وجود تمرینات تک نفره و خسته کننده هر روز به این امر ادامه بدهی ؟

خب، موقعه ای که نتیجه می گیری حالت خوب می شه . تمرینات دوومیدانی خیلی سخت و طاقت فرساست و خیلی ها آمدند رشته دوومیدانی یک مدت تمرین کردند و خسته شدند و رفتند . فشار تمرین خیلی زیاده . من فقط در تمریناتم که همه این سالها انجام دادم به این فکر  کردم می توانم یک روزی مدال بگیرم .از نظر من طرح مدال دوومیدانی فرق میکنه ، عیارش هم با همه مدالهای دیگه فرق داره. زمانی که ورزشکار در بازی های آسیایی ، جهانی و المپیک   در رشته دوومیدانی موفق می شود چون عیار مدال این رشته کاملا متفاوت ، بالطبع لذت مدالش هم خیلی بیشتره و همین موضوع باعث انگیزه دوچندان ورزشکار دوومیدانی برای تمرین بیشتر می شود و خستگی ها را با دل و جان می خرند  تا بتوانند در مسابقات شرکت کنند و واقعا مسابقه دادن در این رشته خیلی سخته چون چند هزار نفر  تماشاچی می نشینند و تو تنها ورزشکار میدان مسابقه را تماشا می کنند و همه اینها دست به دست هم میده که با تمام سختی های موجود ورزشکارهای این رشته با انگیزه تر تمرین کنند.

-در نژاد ما ایرانی ها کلا ژن مربوط به دوومیدانی  عملکردخیلی ضعیفی داره و احسان اولین کسی که در تاریخ ایران توانسته مدالهای خوشرنگی در سطح مسابقات آسیایی و جهانی و المپیک در رشته پرتاب دیسک داشته باشه این استعداد چطور ، کجا و توسط چه کسی کشف شد؟

رشته دوومیدانی کلا برای ایران نیست و اروپایی ها ، آمریکایی ها و ... در این رشته بسیار موفق ترند. ورزشکاران ما در رشته کشتی ، کاراته ، تکواندو و مخصوصا وزنه برداری قوی هستند و حرفی برای گفتن دارند . اولین کسی که مرا به عرصه دوومیدانی آورد معلم ورزش کلاس پنجم دبستانم آقای گرشاسبی بود که هنوز هم هر از گاهی می بینمشون و بعد از ایشان خیلی ها برای من زحمت کشیدند و در نهایت با پیشنهاد آقای نوح نژاد که گفتند شما برای پرتاب دیسک خیلی خوب هستید از سن شانزده سالگی و از رده نوجوانان وارد این عرصه شدم و پس از سه ماه تمرین با ایشان مربی اوکراینی به نام  پالامارچو ک مربیگری مرا عهده دار شد که هماه اوایل ورودش به ایران یک روز که کنار نرده های پیست دوومیدانی  مجموعه ورزشی شهید کشوری ایستاده بودیم به من گفت (تو یه روزی قهرمان جهان و المپیک می شی).

-روزت را چگونه می گذرانی و بیشترین وقتت رو به چه چیزی اختصاص میدهی؟

بیشترین وقتم را در روز به تمرین پرتاب دیسک و تمرینات مرتبط با  آن اختصاص میدهم  و فقط تمرین میکنم و باقی زمان را به استراحت می پردازم.

-چطور به این روحیه و رشد شخصیتی رسیدید که هر روز بتوانید حجم زیادی تمرین کنید  و برای هدفی که طبق قانون احتمالات شاید دست یافتنی باشد تلاش کنید؟

هیچوقت شاید برای من معنی نداشته و همیشه به اهدافی  که می خواستم ، می رسیدم .  زمان تمرین  همیشه به خودم  می گم نتایجی را که میخواهی به آنها می رسی و این موضوع کاملا در من نهادینه شده و از دوران کودکی همیشه با من بوده و هرچه بیشتر تمرین می کردم و نتایج بهتری می گرفتمو راغب تر و با انگیزه تر  می شدم . همیشه سعی داشتم اهداف بزرگتر و دشوارتر ی انتخاب کنم و در نهایت با تلاش فراوان موفق  به کسب نتایج دلخواه می شدم.

-در زندگی روزمره چه چیزی هیجان زده ات می کند و سرشوقت میاره؟

شاید قدیم خیلی چیزهای کوچک هیجان زده ام می کرد اما الان هیچ چیز هیجان زده ام نمی کند .

-از علاقه ات به موسیقی بگو و اینکه به موسیقی پاپ علاقه داری یا رپ؟

به موسیقی علاقه زیادی دارم ، هم پاپ دوست دارم و هم رپ . و خیلی به نواختن پیانو  علاقمندم ، گاهی هم ضرب میزنم . البته در گذشته بیشتر بوده . پدرم هم سنتور میزند ، کلا خانواده هنری هستیم.

-صدای خوبی دارید . بعضا سر تمرینات ای ایران عقیلی را می خوانید و دیگران سرشوق میارید چقدر به خوانندگی علاقه داری آیا ممکنه بعد از خداحافظی از میادین ورزشی به خوانندگی روی بیاورید؟

خوانندگی را دوست دارم و پیشنهادات زیادی در زمینه خوانندگی ، بازیگری و مجریگری تلویزیون داشتم و الان هم دارم ، ولی فعلا در عرصه ورزشی فعالیت میکنم و می خواهم تمام تمرکز و توجهم را در این بخش بگذارم و اگر روزی فکر کنم در عرصه های دیگر در جامعه مفید هستم حتما ورود میکنم. مادرم همیشه به من می گوید هروقت فکر کردی می توانی در زمینه ای برای جوانان و آدما مفید باشی حتما در جایی که برای دیگران مثمرثمر هستی وارد شو.

-تاثیر گذارترین فرد روی شخصیتت در زمینه ورزشی و زندگی روزمره چه کسی بوده که دوست داشتید به اون برسید؟

هیچ وقت نخواستم جای کسی باشم . من همیشه به احسان حدادی بودنم افتخار می کردم حتی زمانی که می باختم نمی خواستم جای خود را با برنده مدال طلا عوض کنم  که البته برعکس نظر خیلی ها این از غرور نشات نمیگیره چون تا وقتی که یک نفر خودش را دوست نداشته باشه نمی تواند دیگران را دوست داشته باشد و به آنها عشق بورزد.

-در تیم فوتبال محله افسریه گلری در عین حال بارزترین مهارتت پرتاب دیسک. اینجا یک تضاد مهارتی وجود دارد ، آیا این برات چالش ایجاد نمی کند؟

بالاخره تمام ورزشکارها و هر کسی که وارد عرصه ورزشی میشه یکسری رشته هایی که دوست دارد را شروع می کندو بعد از آزمون و خطاهای بسیاردر ورزش های گوناگون ، در رشته ای که استعداد و علاقه دارد ماندگار می شود و به موفقیت می رسد. من هم از دوران نوجوانی تقریبا تمام رشته ها رامثل کاراته ، کشتی ، فوتبال و... امتحان کردم. اما شخصا علاقه فراوانی به بازی فوتبال دارم. هنوز هم به فوتبال ادامه میدم.

چقدر اهل شعر و ادبیات هستی؟ و آخرین کتابی که خوندی؟

زیاد اهل شعر نیستم  اما دکلمه میگم .کتاب های زیادی خواندم .الان کتاب زبان بدن را می خوانم و به تازگی هم کتاب سنگهای خیابان از طلا نیستند را تمام کردم . بیشتر در حوزه روانشناسی مطالعه می کنم تا بتوانم با دیگران ارتباط خوبی برقرار کنم و آم ها را بیشتر بشناسم.

رابطه ات با سینما چطوره؟

کلا در تمام زندگیم سه بار سینما رفتم آن هم در شرایطی که فیلمی در حال اکران بوده.

بنظرت چطور یک ورزشکار مثل تختی جاودانه میشه که تا نسل ها همه به بودنش به مدال هاش افتخار می کنند؟

جاودانه شدن دست آدما نیست ، ما آدما فکر می کنیم هرکاری دوست داشته باشیم ، می تونیم انجام بدیم.ولی اینجوری نیست. حتما شنیدید که خدا میگه من دو بار به بنده هام می خندم یکی موقعی که می خوام یکی را ببرم بالا بنده هام می خوان بزننش زمین و  موقعی که می خوام بنده ای رو بزنم زمین و بنده هام می گن نه این باید بالا باشه. این خنده داره که ما فکر کنیم آدما به بنده ها عزت می دهند در صورتی که اصلا اینطور نیست . این خداست که به بنده ها و آدما عزت میده. آقای تختی هم پیش خدا خیلی عزیز بوده و خدا هم بهش خیلی عزت داده که اینطور پیش بنده ها عزیز شده.

تاثیرگذارترین مربی که داشتی؟

تاثیرگذارترین مربیم آقای کیم  بود.مربیگری کار بسیار سختی است . مربی فقط نباید در عرصه ورزشی فرد را هدایت کند، مربی باید ورود کند به زندگی ورزشکار . حتی طرز لباس پوشیدن و غذا خوردن و آداب معاشرت را به او بگوید ، با ورزشکار عجین باشد . رابطه من و آقای کیم دقیقا همینطور بود ، از پدرم خیلی به من نزدیکتر بود ، خب هشت سال مدام با هم بودیم و در اردوهای داخلی و خارجی با هم تمرین می کردیم . بعد از کسب مدال نقره المپیک لندن به علت بیماری و کهولت سن آقای کیم از هم جدا شدیم. مجددا اواخر سال 2015 و قتی  ایشان برگشت احساس کردم پدرم دوباره بازگشته . الان هم هر مشکلی از نظر تکنیکی و حتی زندگی شخصی داشته باشم  به آقای کیم  تلفن میکنم  و مسائلم را در میان می گذارم و با هم صحبت می کنیم .خیلی راهنمایی و کمکم می کند. به طبع کسی که پنجاه سال در ورزش تاپ دنیا بوده و 12 ، 13 المپیک را به خودش دیده قاعدتا تجربیات ارزنده ای دارد. با آقای پالامارچوک مربی اولم  هم رابطه خوبی داشتم اما آن زمان خیلی جوان و احساسی بودم و بیشتر احساسات بر من غلبه میکرد اما زمان آقای کیم عقلانی تر بودم و الگوبرداری بهتری از ایشان داشتم.

تا حالا شده به ضد خودت تبدیل بشی و علیه خودت قیام کنی ؟

صددرصد، از خودم خیلی انتقاد میکنم نه پیش خودم پیش بقیه هم از خودم انتقاد میکنم و میگم این اخلاقم خیلی بده و باید درستش کنم (شاید بتونم، شاید نتونم) . خودم رو خیلی جریمه می کنم مثلا می گم اگه در این مسابقه مدال گرفتی فلان چیز رو برای خودت میخری ، اگر این مدال را نگرفتی جریمه میشی و دو ماه این کار را که دوست داری نباید انجام بدهی.

-تا کی قرار است به رقابت ادامه دهید در المپیک بعدی هم حضور دارید؟

مهم تر از همه خواستن است ( بعضی ها می گن که من می خوام این کار را انجام بدم و انجام هم میدن) رشته ما سن خاصی نداره 40 ، 42 و حتی 44 سال سن هم  داشتیم، آمدند مدال المپیک گرفتند . بستگی دارد چقدر انگیزه داری ، چقدر حوصله داری و چقدر دوست داری که این کار را انجام بدهی . البته فکر میکنم نهایتا تا 4-5 سال دیگر به زندگی ورزشی –رقابتی ام ادامه بدهم و برای المپیک بعدی هم خودم را آماده خواهم کرد.

= برای زندگی آینده تصمیم داری چه حرفه ای را انتخاب کنی؟

فعلا که تصمیم خاصی ندارم ولی به احتمال زیاد مربیگری نباشه.

-مهمترین خواسته ای که همیشه از خدا داری؟

همیشه میگم خدایا نه من ،نه هیچ کس دیگه رو بی آبرو نکن همیشه به آدما عزت بده ، به من عزت بده که محبوب باشیم و محبوب باقی بمونیم.

 

-هیچوقت شده احساس ناامیدی کنی ؟

قاعدتا آدما همیشه اینجوری هستند بعضی وقتا از موضوعاتی خسته می شوند و به نا امیدی می رسند  اما پس از مدت کوتاهی احساس یاس و ناامیدی را از خودم دور می کنم تا بتوانم همچنان رشد کنم و موفق باشم.

-به غیر از فوتبال و پرتاب دیسک در چه ورزشهایی فعالیت می کنی؟

گلف و تنیس بازی میکنم البته یک سالی هست که دیگر تنیس بازی نمیکنم  اما گلف را همچنان ادامه می دهم.

-مهم ترین نقدت به جامعه کنونی چیست؟

حرفی که آقای روحانی زد . من اتفاقا دوست دارم حرف ایشان را با طلا بنویسم بزنم در اتاقم. آقای روحانی گفت: در زندگی خصوصی و شخصی دیگران دخالت نکنید ، وارد جزئیات خصوصی زندگی دیگران نشوید.

-از آقای روحانی در کشاکش انتخابات حمایت کردید ،نظرت راجع به ایشان؟

اولین  خصوصیتی بارز ایشان صداقت و راستگویی است . من چند بار آقای روحانی را از نزدیک ملاقات کردم ، از دیدن ایشان حس خوبی بهم دست میده و از نظر من فردی دوست داشتنی و مقبول مردم هستند. مردم هم خیلی دوستش دارند .خب میزان رای که آوردند نمایانگر علاقه مردم به ایشان است.

یکی از خاطرات خوبی که از احسان  مانده کسب مدال طلا 2014 اینچئون بدون مربی و تنها ؟

کلا سال 2014 سال خیلی بدی برای من بود .سال 2014، 2015 و 2016 سالهای خیلی بدی برای من بود . با اینکه در 2014 موفق شدم طلا بگیرم ولی اصلا سال خوبی نبود اولش مریض شدم و اکثر حوادث و آسیب هایی که برام اتفاق افتاد به خاطر 17 -18 کیلو وزنی بود که کم کرده بودم . با همه آن اتفاقات خدا را شکر میکنم که توانستم خودم را برای رقابتها برسانم و طلا بگیرم . مدالش هم خیلی بهم مزه داد چون سومین طلای بازی های آسیایی بود و در شرایط خیلی سخت این مدال گرفتم.

-در ریکاوری پس از مسابقات چطور خودت را تخلیه میکنی تا بتوانیبعد ازآن همه استرس و تنش مسابقات و حجم بالای تمرینات به آرامش برسی؟

بیشتر مسافرت میرم .استراحت میکنم. دریایی ، جنگلی. قدم زدن در جنگل و کنار دریا را خیلی دو ست دارم و آرامش را به من باز می گرداند.

-چرا باشگاه نداری که جذبت کنه و حالا که قرادادت با پرسپولیس تمام شده به دنبال باشگاه هستی یا اسپانسر شخصی داری؟

قراردادی به عنوان جذب با باشگاه پرسپولیس نداشتم .کار مشترک تبلیغاتی بود که انجام دادیم و برای هر دو طرف آورده خوبی داشت. تقریبا 6-7 سال پیش قراردادی با باشگاه ذوب آهن اصفهان بستم ولی هنوز پولی دریافت نکردم . با توجه به این شرایط دیگه انگیزه ای برای جذب توسط باشگاه ها نمی ماند وترجیح میدهم جذب باشگاهی نشوم . البته دوستان زیادی دارم که هوامو دارن و کمکم می کنند.

-حسان از نظر دوستان و اطرافیانش فردی خستگی ناپذیر ، نترس ، جاه طلب که همیشه دنبال بهترین نتایج ، رک و راست و صادق ، دارای هوش اجتماعی بالا و البته چهره ای کاریزماتیک و تاثیرگذار و کمی هم محتاط و البته شوخ ، فکر می کنی کدام ویژگی در شما وجود دارد که مردم بیشتر دوست دارند و خودت هم بیشتر دوسش داری؟

رک صحبت کردن خیلی مهمه آن هم نه در همه جا.75 درصد رک بودن خوبه و 25 درصد هم بماند برای دیپلماسی که با آدمای دیپلماتیک صحبت می کنی . مردم رک صحبت کردن را می پسندند . صداقت و رک بودن را در خودم بیشتر می پسندم.

-خونت به رنگ قرمز و طرفدار قرمزهایی ، برای تماشای بازی هابه استادیوم هم میری؟مربی محبوب و قرمزت؟

تیم پرسپولیس را دوست دارم .یکبار بازی پرسپولیس را از نزدیک و داخل استادیوم دیدم ، دو سال پیش بود.بازی با عربستان .مربی مورد علاقه ام  آقای پروین هستند.

-آخرین مسابقه ای که از ته دلت گریه کردی و سخت ترین کاری که هر روز انجام میدهی؟

قهرمانی جهان 2015 بود که اوتم شدم و از ته دلم گریه کردم. (با خنده)

ورزش کردن و تمرین کردن هر روزه سخت ترین کار زندگی و روزمره ام است.

-بهترین فیلمی که تا به حال دیده اید و هنرپیشه محبوبتان؟

چون خیلی اهل فیلم نیستم پس هنرپیشه محبوبی هم ندارم . اماطنز را خیلی دوست دارم و بازی مهران غفوریان ، علی صادقی و جواد رضویان را خیلی دوست دارم .خیلی می خندم.

-قصد ازدواج و تشکیل خانواده داری و اگه بچه دار بشی اجازه میدهی مثل خودت وارد حیطه ورزش و دوومیدانی بشه؟

با اجازه پدر و مادرم بله.(با خنده) . قاعدتا هر اتفاقی که بیفتد من دوست دارم ازدواج کنم و تشکیل خانوادهبدهمو اگر شخص مناسبی پیدا کنم حتما این کار را می کنم.و زمانی هم که بچه دار شوماگر خودش علاقمند به ورزش و پرتاب دیسک باشد مشوقش می شوم و حمایتش می کنم.

 

نظر شما
بازرگانی برنا
لالالند
دندونت
سلام پرواز
بازرگانی برنا
لالالند
دندونت
سلام پرواز
بازرگانی برنا
لالالند
دندونت
سلام پرواز