تفاوت زندگی خوب داشتن با اشرافی گری پنهانی

به گزارش خبرگزاری برنا تهران، همه مردم در هر پایگاه و گروه اجتماعی که باشند سعی می کنند زندگانی خوبی برای خود و خانواده فراهم نمایند چون زندگی ایده آل داشتن برای همه خوشایند است مشروط بر اینکه همه دستاوردهای آن از شیوه حلال و رزق طیب و طاهر باشد.

اسلام برای تمامی ابعاد وجودی بشر برنامه دارد و یکی از این برنامه ها داشتن سبک زندگی خوب هم در دنیا و هم در آخرت است. کسب حلال موضوعی است که بارها و بارها از سوی بزرگان دین به آن تأکید شده و این مثال وجود دارد که نه به خاطر آن دنیا، این دنیا را بفروش و نه به خاطر دنیای مادی، آخرت را.

اما مصیبت آن است که گاهی اوقات زندگی آشکار ما با زندگی خلوتمان متفاوت است و در جامعه شعارهایی را سر می دهیم که خود بدان پایبند نیستیم بدین معنا که تظاهر به سادگی و تظاهر به کمک به دیگران داشته باشیم اما مال و اموال زیادی برای یک زندگی اشرافی فراهم کرده باشیم و در واقع حرف و عمل ما با هم متفاوت باشد.

زندگی خوب فراهم کردن اگر از دستاوردهای حلال و تلاشهای شخص باشد هیچ ابهامی در آن وجود ندارد اما اگر از رانت و سوءاستفاده از موقعیت اجتماعی باشد، اعتماد مردم را خدشه دار می کند.

استفاده از حق دیگران با استفاده از رانتی که در دست داریم و این رانت ممکن است یا قدرت آشکار و پنهان یا سوءاستفاده از موقعیت شغلی باشد که قطعا گزینه دوم خطرناک است منجر به ایجاد فاصله بین مسئولان و مردم می شود چرا که مردم با مشاهده زندگی این افراد و مقایسه زندگی آشکار و پنهانی آنها، به این می رسند که در عملکرد آنها ابهام وجود دارد.

خوب است در جامعه اسلامی همه موضوعات شفاف باشد، دورویی در سبک زندگی یک آسیب است که برخی متوجه آن نیستند. دلخوش نمودن به اینکه برخی فریب ظاهر زندگی شان را خورده اند بزرگترین ضعف است چرا که مشی حقیقی هر فرد دیر یا زود برای مردم آشکار می شود.