کشف اجزای تاکسیدرمی شده حیوانات وحشی از مغازه ای در شهر تهران

به گزارش خبرگزاری برنا تهران؛ محمدحسین بازگیر با اعلام این خبر افزود: مامورین یگان حفاظت محیط زیست شهرتهران حین گشت وبازرسی درسطح شهر موفق  به کشف و ضبط تعدادی از اجزای تاکسیدرمی حیوانات وحشی شدند.

وی با بیان اینکه در بازرسی از این مغازه، اجزای تاکسیدرمی یک راس روباه و 2 راس سمور کشف و ضبط شد، اظهار داشت:یک نفر متخلف هم در این خصوص شناسایی و پرونده جهت سیر مراحل قانونی تکمیل گردید.

بازگیر با اشاره به در معرض خطر انقراض بودن بسیاری از گونه‌های جانوری  وممنوعیت قانونی هرگونه شکار و صید، خرید وفروش حیوانات وحشی ،گفت: تخریب اصلی این گونه تخلفات علاوه بر انقراض گونه ها به زیستگاهای طبیعی کشور وارد خواهد شد و در نهایت موجب از دست رفتن تنوع زیستی وسرمایه های ژنتیکی می شود.

رئیس اداره حفاظت محیط ‌زیست شهرتهران در ادامه با اشاره به اینکه بدنبال گزارش مردمی مامورین یگان حفاظت محیط زیست شهرتهران از سه منزل مسکونی در تهرانپارس ، ونک وچیتگر سه پرنده وحشی از گونه های جغد انبار ،بوتیمار وشاه بوف را نیز جمع آوری وجهت بررسی های پزشکی وطی دوره قرنطینه به مرکز نگهداری حیات وحش پارک پردیسان تحویل دادند،اظهار داشت: بر اساس قانون هرگونه صید وشکار ونگهداری غیرمجازگونه های جانوری وحشی بدون مجوز سازمان حفاظت محیط زیست جرم بوده و متخلفین علاوه بر جرائم وزیان مشمول عواقب کیفری نیز خواهند شد. 

بازگیر در پایان از شهروندان خواست  در صورت مشاهده تخلفات زیست محیطی، موضوع را به اداره حفاظت محیط زیست شهرتهران با شماره تلفنهای  8886168-88843498 ، سامانه تلفنی 1540 و سامانه پیامکی 50004044 اطلاع دهند. 

"گفتنی است جغد انبار بیشترین گستردگی را میان جغدها دارا می‌باشد و میزان گستردگی آن در میان سایر پرندگان نیز مثال زدنی است. این خانواده یکی از دو خانواده اصلی جغدها را تشکیل می‌دهد؛ خانواده دیگر، جغدان یا جغدهای اصل نامیده می‌شود.

جغد انبار جغدی است درازپا، با بال‌های گسترده، رنگ روشن و دم تقریباً مربعی. بسته به زیرگونه، طول آن ۲۵ تا ۴۵ سانتی‌متر و پهنای بال آن ۷۵ تا ۱۰۰ سانتی‌متر است. به هنگام پرواز می‌توان آن‌ها را از روی حرکات موجی و پاهای پوشیده از پر آویزان، از جغدهای عادی تمیز داد.

شاه‌بوف پرنده ای از خانواده جغد، بزرگ‌ترین نوع جغد و دو برابر جغد گوش‌دراز است. شاه‌بوف در حدود ۶۶ تا ۷۰ سانتیمتر طول دارد. این پرنده دارای گوش‌پرهای مشخص، سینه زرد مایل به قهوه‌ای بارگه‌های پهن، چشم‌های درشت نارنجی رنگ، سطح پشتی زرد مایل به قهوه‌ای بالکه‌های قهوه‌ای پررنگ است. این پرنده صبح خیلی زود و غروب به شکار می‌رود. معمولاً بصورت تنها در شکاف سنگها و درخت‌ها یا روی شاخه‌های درخت در محلی نزدیک به تنه درخت قائم می‌نشیند، یا در آشیانه متروک پرندگان شکاری زاد و ولد می‌کند.

بوتیمار یا غم‌خورک  پرنده ای آبچر است از راسته سقامرغ‌سانان، خانواده حواصیلان. ویژگی اصل این پرنده که آن را از دیگر اعضای تیره حواصیلان متمایز می‌کند، گردن کوتاه‌تر آن است.

دو زیرگونه از بوتیمار در ایران به همین نام شهره‌اند که در سیستان و سواحل خزر به میان نیزارها و باتلاق‌ها به فصول پرباران می‌زیند. این دو عبارت‌اند از بوتیمار و بوتیمار کوچک، بوتیمار آهسته و به‌دشواری و در ارتفاعی کم پرواز می‌کند و گردن خود را هنگام پرواز جمع می‌کند و به هنگام خطر بی‌حرکت می‌ایستد و منقار خویش را به شکلی ویژه عمودی نگاه می‌دارد و به شکلی گوژپشتانه حرکت می‌کند .از بوتیمار با نام‌هایی دیگر چون کیلان، غم‌خورک، ماهی‌خوار، هوقار و مرغ غصه نیز یاد می‌کنند."