نگاهی بر خوب ،بد ،جلف ؛ ارتش سری

به گزارش خبرگزاری برنا ؛ ارتش سری  بیشتر شبیه به یک پارودی وطنی است بر  فیلم امریکایی "آرگو" ساخته ی "بن افلک" .فیلمی کمدی با طنزی که یک سر و گردن از آثار مشابه خود بالاتر می ایستد و در دل موقعیت رخ می دهد.

در جای جای فیلم می توان تسلط قاسم خانی به کمدی موقعیت را جستجو کرد  و از ترکیب بهترین سوژه ها و جمع بستن با فیلم های کمدی مشهور جهان  لذت برد.او فیلم نامه ی هوشمندانه نوشته که از هر اثر معروف تکه ای را در خود دارد ولی باز هم امضای شخصی اش بر روی کار خودنمایی می کند.

داستان فیلم در نیمه ی دوم ظاهرا برداشتی است از فیلم "طوفان استوایی" در ژانر هجو به کارگردانی بن استیلر  که در سال ۲۰۰۸ منتشر شد. ولی موقعیت ها به درستی بومی سازی و آداپته شده اند ولحظات دیدنی و جذابی   را رقم می زنند.همچنین الگو قرار دادن چهارچوب کلی فیلم  ارگومخاطب هالیوود شناس را کاملا آگاه می سازد که با چه مضمونی طرف است.

همچنین قاسم خانی   با دوباره در کنار هم قرار دادن پژمان جمشیدی و سام درخشانی "احمق  و احمق تر" را به یاد ما می آورد گرچه به نسبت نمونه ی امریکایی اش کمتر شاهد فضای بزن و بکوب((slap stickهستیم و بار کمدی بر شوخی های کلامی افتاده است.

قاسم خانی در ارتش سری به هیچ کس رحم نکرده با زبان شوخی به همه می تازد واز هیچ چیز ابایی ندارد.از همکاران خودش که برای اندکی فروش و جذب مخاطب به بازیگران بی حجاب خارجی و لوکیشن شمال روی می آورند تا  بلاهت  و دستپاچگی رییس جمهور آمریکا  در توییت کردن اخبارو چنان این کار را ماهرانه انجام میدهد که نه شعارگونه می شود و نه زیر دل می زند.

او با هوشمندی تمام شروع فیلم را به شکلی رقم می زند که تصور می کنیم در حال تماشای تبلیغات بازرگانی هستیم  واز همان ابتدا به مخاطب رودست می زند.البته در بعضی سکانس ها قدری دوز شوخی ها و بده بستان ها به پیامک های جنسی کوچه بازاری پهلو می زند و  و سعی می شود  علیرغم محدودیت ها سربسته اشاراتی عنوان شود اما آنقدری نیست که بتوان آن را ایرادی بر فیلم نامید.همچنین  با  اضافه کردن  داستان نامزد سام(ستاره پسیانی)به وضوح  تصویری از  برخی فرزندان مسوولین رده بالای مملکت نشان می دهد و پس از نمایاندن روابط کاری و شرایط اقتصادی آنها ،طرز فکر و تعاملشان را با آدم ها به سخره میگیرد.

انتخاب بازیگر در این فیلم حرف اول را می زند.به جز زوج  جمشیدی-درخشانی  که از سریال "پژمان " به بعد به پارتنرهای  کمیک و پرفروشی  تبدیل شده اند،"حامد کمیلی" بعد از مدت ها کم کاری بازگشت فوق العاده ای داشته و قطعا  نقش  پر تحرک فربد برایش قدم رو به جلویی محسوب می شود."ریحانه پارسا" که پیشتر با سریال پدر به شهرت رسیده  و این روزها بخت خود را در تیاتر نیز می آزماید، در این فیلم بازی  کنترل شده ای را به نمایش می گذارد و  ظاهرا به درک درستی از نقش رسیده است .

آنچه در ارتش سری مشهود است ( برخلاف سایر آثاری که نام کمدی را یدک می کشند)استفاده از بهترین های ممکن است.تصویربرداری خوب و حرفه ای ،موسیقی  ای که کاملا در خدمت اثر است،طراحی لباس  و صحنه ی قابل قبول بطوری که مخاطب آگاه در می یابد عوامل فیلم  کاملا  و به درستی برنامه ریزی  شده اند و نه مانند سایر آثار کمدی دهه ی اخیر صرفه دورهمی مبتذلی باشد مبتنی بر چند شوخی دم دستی و طراحی صحنه و لباسی به سبک تیاترهای  طنز کیلویی!آثاری که در آنها  جنس کمدی ،بداهه های نخ نمای بازیگران باشد و با چند موقعیت تعقیب و گریز و در نهایت جشن عروسی به سبک ایرانی فیلم تمام شود.

خوب بد جلف:ارتش سری بی شک در اکران به فروش بالایی دست خواهد یافت که نشانه ی زحمت وهوش و درایت کارگردان و عواملش می باشد و ای کاش که الگویی قرار گیرد برای ساخت طنز قابل قبول  تا بیش از این شاهد کارهای نازل و سخیف نباشیم و مسخره بازی را با کمدی  اشتباه نگیریم.

یادداشت : شادی رستمی