باید مثلثی ایجاد کرد بین دانشگاه ، جامعه و میراث فرهنگی

به گزارش خبرگزاری برنا از استان زنجان؛ چندی پیش دکتر عیسی پیری استاد دانشگاه زنجان اقدام به دعوت از یک شخصیت فرهنگی از ایتالیا نمود که در حال حاضراستاد توریسم دانشگاه کاونتری بیرمنگام است. 

دکتر فابیوکاربونه سفیر صلح توریسم سازمان ملل واستاد رشته توریسم دانشگاه کاونتری بیرمنگام چندی پیش میهمان مردم خونگرم زنجان بود.

این میزبانی به مدد دکتر عیسی پیری استاد دانشگاه زنجان و  دعوت برای مصاحبه توسط مهندس اکبر کریمی از فرهیختگان حوزه هنرهای نمایشی و فرهنگ ناملموس استان زنجان به عمل آمده بود.

دکتر فابیوکاربونه قرار بوده تنها از اصفهان و یزد و یکی دو شهر دیگر دیدن کند که دکتر عیسی پیری  از وی دعوت به عمل می آورد تا از جاذبه های فرهنگی استان زنجان نیز دیدار ی داشته باشد.

کاری با ارزش که با یک میهمان نوازی مطلوب همراه شدتا وی به عنوان سفیر صلح توریسم سازمان ملل، خود به سفیری صادق از ایران در کشورهای دیگر رخ نماید.

استاد اکبر کریمی، دوست فرهیخته و عاشق هنر ناملموس جامعه جهانی و ایران و به ویژه هنر ناملموس موسیقی آذری که از دیرباز در خانواده بزرگ تئاتر زنجان با او آشنایم ، خبر حضور دکتر فابیو کاربونه را به من داد. نیم ساعتی نگذشته بود که میهمانمان را در مجموعه فرهنگی، گردشگری دَدَمان در خیابان سعدی جنوبی زنجان، پر انرژی و قبراق ملاقات کردیم.

دکتر مرادی استاد برجسته زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه زنجان به او گفته بود که برای یک مصاحبه جاندار خود را آماده کند.

اسمم را که پرسید لبخندی زدم و برای جبران عدم تسلطم به زبان انگلیسی، زیرکانه کارت ویزیت دو زبانه ام را به سویش دراز کردم .از این حرکتم نگاهی به اسمم انداخت وبا لبخندی ارتباطی ملموس با من برقرار کرد از جنس صلح جهانی.

دیدم که سخنی در باره من  به دکترپیری گفت؛ نگاهی به دکتر پیری انداختم که او با هوشمندی ویژه خودکنجکاوی مرا دریافت و گفت: می گوید آبی چشمان این خبرنگار علاقه مند به کارش را هرگز فراموش نمی کنم . و من با احترام سری تکان دادم، که شد شروع گفتمانمان با محوریت صلح ، توریسم و انسانهای خوب در دهکده جهانی.

لیوان نسکافه اش را که زمین گذاشت سوال اولم را پرسیدم:

آقای کاربونه یک سوال همیشه برای من وجود داشته که گردشگران کشورهای دیگر در غرب و اروپا چقدر ایران را می شناسند؟ دو سال قبل با خانم تورلیدری که از انگلستان آمده بود مصاحبه ای داشتم . می گفت اروپائیان خیلی ایران را نمی شناسند و تنها در قالب خاور میانه،  آنهم روی نقشه،  شمای کم رنگی از ایران در ذهنشان هست و معتقد بود که خیلی باید کار کنیم تا ایران را بشناسانیم . آیا واقعا این دیدگاه درست است؟

دکتر فابیوکاربونه: البته نباید کلی به این موضوع پرداخت . شاید آن خانم رئیس یک موسسه خدمات گردشگری با افراد بسیار سطح عادی جامعه به عنوان گردشگر سر و کار داشته است. آن شخص شاید با کشور خودش هم خیلیآشنا نباشد.

من چنین نظری ندارم و معتقدم مخصوصا مردم ایتالیا شناخت خوبی از ایران دارند همینطور مردم انگلستان که من خودم در دانشگاه های آنجا تدریس می کنم. یک نکته قابل تامل عرض کنم این که مردم ایتالیا به لحاظ قدمتی که فرهنگ و تمدن آنها دارد در کل دنیا تنها ایران به این لحاظ قابل رقابت و تعامل و مراوده با رم قدیم می بینند. تنها کشوری که امپراطوری آن همطراز رم قدیم بوده ایران است. به این لحاظ مردم ایتالیا و بسیاری از کشورهای مطرح اروپا شناخت خوبی از ایران دارند.

البته در بخش هایی سعی دارند با تبلیغات و پروپاگاندای خود تصویر نچندای مطلوبی از ایران ارایه بدهند. در این بخش افرادی چون من که سفیران صلح توریسم سازمان ملل هستیم مسلما پس از بازگشت تصویر واقعی از ایران را برای آنها بازگو خواهیم کرد. به تازگی یکی از دوستان من کتابی در باره ی ایران نوشته و به خوبی از ایران  یاد کرده و پس از چاپ پر فروش هم بود؛ چون یک تصویر واقی از ایران ارائه داده است .

برمی گردیم به مبحثی که ایشان تحت عنوان آن اینجا حضور دارند . کلمه صلح برای همه مردم دنیا کلمه مقدسی است . ما چه بکنیم که صلح دوستی ایرانیان را به کشور های دیگر بشناسانیم؟

دکتر فابیوکاربونه: من به سهم خودم به عنوان سفیر صلح سازمان ملل و تیم همکار من از قبل تلاش کردیم پیوسته یک تصویر مثبت و واقعی از ایران نشان دهیم. اینکه چطور تصویر خوبی از ایران برای مردمان دیگر داشته باشید، یک موضوع می تواند مهم باشد و آن اینکه برای انعکاس تصویری زیبا از ایران نمی توان صرفا به چند گردشگر اکتفا کرد.

در حال حاضر فضای مجازی و اینترنت بسیار مهم است و بیشترین تاثیر را دارد که شما باید از این ابزار بخوبی استفاده کنید. یا مثلا خیلی ها در ایتالیا یا انگلستان تصویر ایران را در یک نمایشگاه بین المللی کتاب در تهران دیدند و بسیار مفید بود. کتاب همیشه برای مردم دنیا دارای ارزش بوده و یک نمایشگاه کتاب بین المللی که توریسم هم در آن شرکت می کند، می تواد به لحاظ بده بستان های فرهنگی خیلی مهم باشد.  من علاقه دارم که یک تصویر قشنگ از ایران نشان دهم چون سفیر صلحم ولی در ایران کمتر می بینم از این دست کارهای علمی انجام بدهند. مثلا ویدئو هایی در باره ایران بزبان انگلیسی یا زبان های دیگر تهیه بشه و در فضا های مختلف در اختیار ملل دیگرقرار گیرد.

در اصل این یک پاراکس است که ما در حال تبلیغ برای شما هستیم اما شما خودتان در برای کشور خودتان  تبلیغ نمی کنید.

در هر صورت ما دوست داریم به مردم دنیا بگوئیم که ما مردمی صلح طلبیم و توریست بیاید از نزدیک خودش این را ببیند. اگرچه گاهی گردشگران از وضع مثلا سرویس های بهداشتی بین راه یا خوانده نشدن آیدی کارت هایشان در ایران گلایه دارند ولی اینها مشکلاتی است که ممکن است در هر کشوری وجود داشته باشد. چه بکنیم که بتوانیم توریسم را به ایران جذب کنیم؟

دکتر فابیوکاربونه: این کار یک انسجام کلی را در بین مردم می طلبد . باید همه مردم،مسولین و نهاد های مدنی و غیره با هم برای این امر مهم یعنی چگونگی جذب توریسم، با هم همکاری داشته باشند . درست است که ایران کشوری در حال تو سعه است ولی جذب توریسم نیاز به اعتماد سازی دارد و این تلاش همه را میطلبد در همه زمینه ها. اگر میخواهید در جذب توریسم موفق باشید باید اجازه دید همه درگیر طرح باشند،و برنامه ها شفاف سازی شود .

من از تجربیات خودم بگویم . ما چند برنامه را همزمان باهم پیش می بردیم . مثلا یک سری فضا سازی برای کسانی که آخر هفته برای دیدن گلف به شهرما می آمدند یا یک تور ویژه ی کسانی که برای گذراندن تعطیلات آخر هفته می آیند و از این دست برنامه های متنوع که متناسب نیاز گردشگران باشد.خوب ما این طرح را به گوش همه شهروندان رسانده بودیم و آنها هم خودشان را برای ارایه سرویس به گردشگران و کسب درآمد آماده کردند. در اصل صرف بیان کردن یک نظر مثلا بوم گردی بدون هیچ پشتوانه عملیاتی و منطقی و صرفا طرح یک ایده ارزشی ندارد.

به عنوان آخرین سوال میخواستم بدانم که شما با چه هدفی و چگونه به عنوان سفیر صلح توریسم بین الملل در جوامع مختلف حضور دارید؟

 دکتر فابیوکاربونه: تحصیلات آکادمیک من در باستانشناسی است. روزی در کاوش های باستانشناسی خود به اسکلتی رسیدم. سرگرم بررسی آن بودم که پیرزنی سر رسید و گفت(چرا اینها را لخت دفن کرده اند؟) . من به این فکر افتادم که دانسته ها و دانش علم باستان شناسی با جامعه گره نخورده و مردم از گذشته های خود که میتواند در علم باستان شناسی شکل بگیرد هیچ ارتباط مفیدی ندارند. بهمین خاطر به دانشگاه برای تدریس این رشته نزدیک شدم تا ارتباط علم باستانشناسی را به جامعه یاد بدهم. در همین رابطه مثلثی ایجاد کردم بین دانشگاه و جامعه و میراث فرهنگی.  تصمیم گرفتم این دانش را به مردم منتقل کنم.

در ادامه این فعالیت موسسه بین الملل صلح و توریسم که یکی از زیر مجموعه های سازمان ملل می باشد ابراز علاقه کردند که با آنها همکاری کنم و از این طریق به عنوان سفیر صلح توریسم بین الملل به فعالیت پرداختم. 

 اینکه چگونه علاقه مند شدم به ایران بیایم دو علت داشت . یکی اینکه همسرم ایرانیست دوم این که برای فرهنگ و سنن و آداب و رسوم ایران به عنوان یک کشور کهن ارزش بسیار قائلم . سعی من بر این است که مسائل گردشگری و توریسم را در ایران گسترش بدهم. 

جا دارد از عشق و علاقه آقای دکتر عیسی پیری به فرهنگ و هویت ایران و زنجان صمیمانه تشکر کنم .در ابتدا قرار نبود من اصلا به زنجان بیایم. دعوت دکتر پیری باعث شد به زنجان سفر کنم.

یک جلسه سخنرانی در دانشگاه زنجان داشتم با حضور انبوه دانشجویان علاقه مند که تصور می کنم جلسه موفقی بود چرا که کسی با موبایلش بازی نمی کرد و کسی خوابش نگرفت و این نشان می داد که جلسه مفید بوده است. نکته مهم تر اینکه پس از اتمام جلسه بسیاری از دانشجویان آمدند و سوالات خودشان را مطرح کردند. 

حضورم در زنجان برای من که تصور خوبی از ایران و ایرانی داشتم، کاملا مشخص شد که ایران دارای مردمان پویا و فعالی است که دوست دارند کارهای زیادی در رابطه با صلح و توریسم انجام دهند.

دکتر فابیوکاربونه سفیر صلح توریسم سازمان ملل واستاد رشته توریسم دانشگاه کاونتری بیرمنگام یکی از میهمانان زیادی است که پیوسته برای آشنایی با ایران به کشورمان سفر میکنند . باید ساز و کاری مهمتر برای جذب و رساندن پیام صلح ایرانیان به جهان مهیا کنیم و از این فرصت های مغتنم بهره وافی ببریم.

در پایان جا دارد از اهتمام سه نفر عزیزان که سبب ساز این مصاحبه شدند صمیمانه تشکر به عمل آورم:

​

1 - دکترعیس پیری استاد دانشگاه زنجان.

2 - مهندس اکبر کریمی از فرهیختگان حوزه هنرهای نمایشی و فرهنگ ناملموس استان زنجان.

3 -دکتر مرادی استاد برجسته زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه زنجان که زحمت ترجمه را متحمل شدند.