اقدام تاریخی ظریف در عرصه بین الملل

گروه سیاسی خبرگزاری برنا: بزرگی و صلابت با شعارهای پر طمطراق و حرف های دهن پر کن ماندگار نخواهد بود، شاید لمحه ای و وهله ای ادا و اطوارهای ترغیب کننده و توجیهات تصنعی کارایی داشته باشد اما حقیقت دیر یا زود مشخص شده و سره از ناسره باز شناخته خواهد شد.

شاید با دمیدن در بوق های تبلیغاتی و حرکت بر مدار مانورهای رسانه ای بتوان ذهن ها را مشوش کرده و در مسیر منویات آنی و موقتی افکار عمومی را سامان داده و جهت دار کرد اما بالاخره حقیقت در برابر انظار عمومی نمایان شده و آنگاه است که باید چیزی برای عرضه و داشته ای برای بالندگی و مباهات در چنته داشت.

در خصوص نحوه و فرآیند مذاکرات و نیز تفاهمات حاصله طی مدت اخیر هر طیف و دسته ای نظری داشته و له یا علیه آن سخن می گویند و با توجه به پندارها و پیش فرض های خود به نقد و یا توجیه و تایید اقدامات می پردازند اما آنچه فراتر از این اظهار نظرها حائز اهمیت بوده و شایسته توجه و تامل است، حقایق بدیهی و غیر قابل کتمانی است که در فرآیند مذاکرات به ثمر نشسته و کسی را یارای نفی و انکار آن نیست، دستاوردهایی که هر ناظر منصفی بر آن مهر تایید زده و فراتر از تحولات داخلی ابعادی جهانی و بین المللی دارد.

فارغ از دو اصل مهمی که در تفاهم هسته ای لوزان بر آن مهر تایید خورده و حق غنی سازی و لغو تحریم ها بود، اتفاق مهم دیگری که در لوزان و در فرآیند مذاکرات حاصل شد عبور بی سابقه و حیرت آور ایران از چالش و بحرانی بود که تا پیش از این گریبان بسیاری از کشورها را گرفته و تبعات بسیار سهمگین و سنگینی برای آنان داشته اما دیپلمات های ایرانی با ظرافتی مثال زدنی ناممکنی را ممکن کرده و از سخت ترین چالش ها با عزت و اقتدار گذر کردند.

فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد به شورای امنیت این سازمان اجازه می دهد که علیه کشورهایی که نقض کننده امنیت و صلح جهانی بر شمرده می شوند، اقداماتی را به انجام رساند، اقداماتی که شامل بر ایجاد محدودیت های دیپلماتیک و فشار و تحریم اقتصادی تا استفاده و بهره گیری از نیروهای نظامی می شود و مع الاسف با ندانم کاری ها و اشتباهات محاسباتی پرونده اتمی ایران شامل بر فصل هفتم منشور ملل متحد شد و تحریم های بی سابقه و ظالمانه ای را طی چند سال گذشته بر کشور ما تحمیل کرد

تا پیش از این تمامی کشورهایی که پرونده آنان در قالب فصل هفتم منشور سازمان ملل قرار گرفته با تبعات سخت و سهمگینی روبرو شده و در نهایت سخت ترین مرحله یعنی حمله نظامی پایان بخش ماجرا بوده است از عراق و افغانستان گرفته تا لیبی و چندین و چند کشوری که طی چند دهه اخیر پایند ناخوشایندی را برای موضوعات مورد منازعه شاهد بودند و حتی جالب است که بدانید به عنوان مثال عراق پس از حمله نظامی ائتلاف به این کشور تا سال ها در گیر در حل و فصل تحریم های منعقد شده در قالب فصل هشتم سازمان ملل متحد بود.

حال برای اولین بار نه تنها پرونده هسته ای ایران که شامل بر فصل هفتم منشور شده بود، راهکار نظامی و هزینه زا نیافته و با تدبیر و دیپلماسی مسیری برد- برد- را طی کرده بلکه طرفین توافق کرده اند در قالب مصوبه شورای امنیت ذیل همین منشور تمامی قطعنامه های قبلی را ملغی و بی اثر کنند و این اقدامی است که باب حقوقی تازه و پارادایم نوینی را در عرصه حقوقی نظام بین الملل ایجاد کرده و اوج تبحر و اقتدار طرف ایرانی در مذاکرات هسته ای را به رخ می کشد.

اینجاست که براستی فارغ از منازعات طیفی و جناحی این چند روز که مصارف داخلی دارد باید به احترام مردان دیپلماسی و فرزندان انقلاب کلاه از سر برداشت و اقدام آنان را فارغ از رنگ و جناح بندی ها ستود و چشم انتظار انعقاد تواقع جامع هسته ای که بی شک صحنه ای دیگر از هنرنمایی ظریف و یاران خواهد بود، نشست.