«دولت سایه» یا دولت سنگ‌انداز؟!/ هدف روحانی و اصلاح‌طلبان از تشکیل دولت سایه چیست؟

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، 28 خرداد 1400، تعبیر یک کابوس برای اصلاح‌طلبان بود؛ آنها که می‌دانستند نتایج عملکرد دوستان و نیروهای‌شان در دولت و مجلس در نهایت موجب قهر پایگاه اجتماعی‌شان می‌شود، باز هم نتوانستند در دقایق پایانی دولت، نتیجه را به نفع خود تغییر دهند؛ هرچند تلاش شد تا با بازی در میدان دیپلماسی و دو قطبی سازی مجدد، پیروز ماراتن دور سیزدهم باشند. 

6 ماه از خروج رسمی اعتدالیون و اصلاح‌طلبان از دایره قدرت گذشته و اختلافات همچنان با همان تب و تاب سابق درون این جریان در حال شعله کشیدن و اصلاح‌طلبان هنوز دلشان با اطرافیان حسن روحانی (رئیس دولت‌های یازدهم و دوازدهم) صاف نشده، اما هدفی مشترک احتمالا آنها را دوباره به هم پیوند بزند و آن «بازگشت مجدد به قدرت» است. 

«بازگشت مجدد به قدرت» سبب شده تا عملیات تخریب رقیب به عنوان یکی از محوری‌ترین تاکتیک‌ها در دستور کار آنان باشد. برخی از اخبار حکایت از این دارد که سران اصلاحات در چگونگی تخریب سران سه قوه و شهرداری تهران اختلاف نظر دارند. گزارش‌ها به صورت روزمره در مورد عملکرد قوای سه گانه در اختیار آنان قرار می‌گیرد و تصمیماتی نیز گرفته می‌شود. 

تحرکات در جبهه اعتدالیون نیز آغاز شده است. «اصحاب چهارشنبه» هر هفته با رئیس دولت تدبیر و امید دیدار می‌کنند و اخیرا نیز نشستی بین رئیس دولت اصلاحات، رئیس دولت تدبیر و امید، ناطق نوری، رئیس مجلس پنجم و سیدحسن خمینی تولیت آستان حرم امام راحل برگزار شده که محور اصلی آن بازآفرینی جریانی برای شروع قدرتمند در انتخابات‌های 1402 و 1404 است. 

خبرهایی نیز مبنی بر تشکیل دولت سایه با راهبری و رهبری حسن روحانی رئیس دولت تدبیر و امید و همچنین مهره‌های شاخص اصلاح‌طلب آغاز شده است. احزاب اصلاح‌طلب هرچند که تا چند ماه قبل ابراز می‌کردند که تمایلی برای بالابردن کرکره فعالیت مجدد ندارند، اما در عین حال دوباره نشست و برخواست‌ها و جلسات خود را از سرگرفته‌ و اتاق فکر برخی از احزاب قدرتمند این جریان نیز مجددا بازگشایی شده است. 

طبق پیگیری‌های خبرنگار برنا، احزاب اصلاح‌طلب در نشست‌های هفتگی و ماهیانه خود انتصابات و عملکرد دولت را مورد بررسی قرار داده‌اند و البته تلاش دارند تا با برخی انگ‌های واهی و همچنین حاشیه‌سازی از انتصاب برخی افراد در دستگاه‌های زیر مجموعه دولت جلوگیری کرده و یا روند انتصابات را کند کنند. برخی از عناصر اصلاح‌طلب نیز در جلسات خود خواستار حضور موثرتر برخی فعالان در عرصه عمومی شدند و در عین حال تاکید کردند که به طور مشخص و روشن در مورد هیچ یک از این اتفاقات موضع‌گیری صورت نگیرد، بلکه همه این موارد را لیست کرده تا در زمان مشخص از آن استفاده شود. از این حیث برخی از احزاب اصلاح‌طلب از هم اکنون سناریوهای طرح های  تحولی اقتصادی دولت را در کمیته‌های تخصصی خود مورد بحث و بررسی قرار داده‌اند. 

بدنه اصلاح‌طلبان همچنان بنا دارند تا با مشکل تراشی و ایجاد موانع، بالاخص تمرکز بر آئین‌نامه‌های تدوین شده در دولت قبل مانع از حرکت شده و موفقیت‌های دولت سیزدهم را به حداقل برسانند. آنان به نیروهای خود دستور داده‌اند تا بخش‌نامه و قوانین تسهیل کننده را از چشم مدیران انقلابی پنهان کنند که مدیران فعلی سرگرم پیچ و خم‌های اداری و سازمانی شوند و با ترساندن آنان از سازمان بازرسی مانع از تصمیم گیری و تصمیم سازی آنان شوند. 

برخی دیگر از تحرکات اصلاح طلبان در مورد مسائل بین المللی است. با اینکه آنان در زمان دولت روحانی همواره تاکید داشتند که نباید در مورد مسائل ملی با عینک جناحی و حزبی رفتار کرد، حالا با روی کار آمدن دولت رئیسی و انجام فعالیت‌های دیپلماتیک دولت او، شعارهای خود را فراموش کرده‌اند. 

اصلاح‌طلبان و اعتدالیون در مورد مذاکرات وین تمام تلاش خود را به کار گرفته‌اند تا به تخریب اعضای تیم مذاکره کننده ایرانی بپردازند و آنان را فاقد تخصص و قدرت دیپلماسی برای حل مسائل مورد مناقشه بین ایران و غرب معرفی کنند. از دیگر تلاش مخرب آنان با مسائل ملی و بین‌المللی حاشیه‌تراشی در سفر سیدابراهیم رئیسی به مسکو و دیدار با پوتین است، آنان همه تلاش خود را برای کمرنگ جلوه دادن و ایجاد حواشی برای سفر رئیس جمهور که نماینده همه مردم ایران در سفر به روسیه بوده است، به کار گرفتند اما سفر اخیر مکرون به روسیه نشان داد که مسکو پروتکل‌های یکسانی را در دو دیدار به کار گرفته‌ است. 

نکته حائز اهمیت این است که جریان اصلاحات از هم اکنون نه تنها عملیات تخریب و مانع تراشی برای دولت را آغاز کرده بلکه به دنبال این است تا بذرهای آن را در انتخابات‌های آتی درو کرده و مجددا بتواند نیروهای این جریان را به قدرت برگرداند. 

انتهای پیام/