جنایت‌های وحشیانه کومله در کردستان/ از سر بریدن با موزاییک تا راه انداختن جوی خون در روستای کردنشین

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، ماجرای فوت مهسا امینی را دست مایه‌ای برای عقده گشایی خود از نظام جمهوری اسلامی قرار دادند و در راستای بهره‌برداری سیاسی مجموعه‌ای دست به دست هم داد تا امنیت کشور را بر هم بزنند. دشمنان جمهوری اسلامی سعی کردند اعتراضات را از فضای مسالمت‌آمیز به سمت درگیری و اغتشاش سوق دهند و فضای آشوب و ناامنی را بر جامعه حاکم کنند. 

در این روزها فعالیت لایه‌های پنهان فتنه‌گر تشدید شده و با پروژه‌های سنگین خود به دنبال این هستند تا با گسترش اغتشاشات و آشوب ها بتوانند به نتیجه‌ای برسند. همین اقدامات سبب شد تا امکان شناسایی عوامل مخرب و تروریست از سوی سربازان‌ گمنام افزایش پیدا کند.

در روز های گذشته وزارت اطلاعات بیانیه مهمی را از پشت صحنه و عوامل در صحنه آشوب های اخیر در کشور به انتشار رساند. در اطلاعیه ای که وزارت اطلاعات به انتشار رساند، حزب کومله از سردمداران اغتشاشات، دست به توطئه‌های متعدد زده است و ۷۷ نفر از عوامل‌گروهکی کردستان موسوم به کومله، دموکرات، پاک، پژاک که در دو سوی مرز های غربی کشور که مشغول توطئه علیه مردم کردستان بودند بازداشت شده اند‌. 

در اطلاعیه وزارت اطلاعات آمده است؛ در میان بازداشت شدگان، یک کادر برجسته و عضو مرکزیت یکی از گروهک‌هایی که مقیم اقلیم کردستان عراق است نیز حضور دارد. وی آموزش‌های نظامی را در پایگاه‌های آمریکایی ـ صهیونیستی اقلیم مذکور فراگرفته و به‌عنوان فرمانده مبرز نظامی شناخته می‌شود. او در حال طراحی، سازماندهی و هدایت هسته‌های آشوبگر برای منطقه غرب کشور بود که طی یک عملیات غافلگیرانه، دستگیر و به محل‌های از پیش تعیین شده منتقل و هم‌اکنون در زندان است.

حزب کومله؛ نامی آشنا

گروهک تروریستی "کومله" همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۵۷، توسط ۱۰ نفر اعلام موجودیت کرد و وارد فضای سیاسی مناطق کردنشین کشور شد. این گروهک هیچگاه نتوانست پایگاه اجتماعی مناسبی که منجر به مشروعیت آن در میان مردم شود، داشته باشد، همین امرسبب شد تا  مسیر خیانت به کشور را در پیش بگیرد. 

آغاز به فعالیت "کومله"بر اساس اسناد و شواهد تاریخی به زمستان ۵۷ بر می‌گردد، قبل از پیروزی انقلاب هیچ سندی وجود ندارد که نشان دهد این گروهک در دوره رژیم ستم شاهی وجود داشته و همراه با مردم بر علیه این رژیم مبارزه کرده ، حتی بعد از پیروزی انقلاب نیز اسمی از "کومله" وجود ندارد. بر همین اساس با توجه به وقوع انقلاب ۵۷ و به وجود آمدن خلا قدرت حکومت در مناطق کردنشین کشور، این گروه از فضای به وجود آمده علی الخصوص در شهر سنندج سو استفاده کرد و با ایجاد آشوب و ناامنی قصد سعی کرد تا حکومتی کمونیستی بر اساس آموزه‌های مائو را در این شهر برپا کند.

دبیر کل کومله کیست؟

عبدالله مهتدی دبیر کل این حزب و از موسسین کومله است. او فرزند رحمان مهتدی از فئودال‌های منطقه بوکان است. عبدالله مهتدی تحصیلات خود را در تهران ادامه داد و در این شهر با مارکسیسم آشنا شد و به یک فرد مارکسیست تبدیل شد و بعدها به عنوان دبیرکل کومله و حزب کمونیست ایران در دهه‌های شصت و هفتاد، و تا به امروز به عنوان دبیرکل گروهک کومله کردستان ایران به فعالیت خود ادامه داده است.

کومله از همان اوایل علیه جمهوری اسلامی دست به اقدامات مخربانه زد و مبارزه مسلحانه را علیه انقلاب اسلامی در پیش گرفت؛ ترور و ارعاب افراد، مصادره و به آتش کشیدن اموال دولتی حمله به پادگان های نظامی از جمله جنایت های این گروه مافیایی است. گروه مافیایی را از این‌جهت می توان برای این دسته بکار برد که حاضرند در برابر دریافت  پول بیشتر حتی هم گروهی های خود را به قتل برسانند. زیرا وقتی یک فرد یا یک گروه به هموطن خود خیانت کند هرگونه خیانت دیگر از آن فرد یا گروه به دور از انتظار نیست. دارو دسته ی حزب کومله سه گروه است ابراهیم علیزاده عبدالله مهتدی، عمر ایلخانی زاده، این افراد وقتی علیه همدیگر بیانیه می دهند تند ترین و زشت ترین کلمات را به کار می برند و همدیگر را به هرگونه جنایتی که ممکن است تصور کرد، متهم‌می کنند، آنها همدیگر را سارق، فالانژ، لجن پراکن، کلاهبردار سیاسی قوم پرست و القابی از این دست می خوانند. 

کومله از کجا تقویت می شود؟

این گروهک با مشی تروریستی مسلحانه و با داشتن حامیان بیگانه اعم از قدرت‌های بین‌المللی مقابله باجمهوری اسلامی را در پیش گرفته است. 

 این گروه تروریستی که می توان آنها را سرباز های دشمن در داخل خاک جمهوری اسلامی دانست در کشور های بیگانه و در قدرت های بین المللی حامیانی دارند. در حال حاضر دو قدرت خارجی از گروه کومله حمایت می کند. اول دولت سوئد است و دوم اسرائیل. سوئد همواره دشمنی خود به جمهوری اسلامی را علنا به نمایش گذاشته است و کشوری است که مامن گروه های تروریستی است و یکی از مراکز اصلی استقرار اعضای کومله هم محسوب می شود. حمایت اسرائیل از این گروهک ترویستی هم پوشیده نیست، برای اسرائیل مهم است که گروه هایی را در اختیار داشته باشد که علیه جمهوری اسلامی ایران اقدام کنند‌ اسرائیل از هر ظرفیتی استفاده می کند به ایران صدمه بزند‌.

کومله روابط پنهانی خود را با اسرائیل آشکارا بیان کرد‌ ، عبدالله مهتدی در جایی گفته بود که ما با دولت اسرائیل مشکلی نداریم. می توان این را یک چراغ سبز به اسرائیلی ها برشمرد. طبق گفته کارشناسان این روابط با اسرائیل از مدتها قبل شکل گرفته فقط مهتدی در آن گفت و گو این همکاری را قبل از انکه فاش شود افشا کرده است.

اقدامات تروریستی این گروهک

در جریان بمب‌گذاری ۳۱ شهریور ماه سال ۱۳۸۹ که همزمان با رژه نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران بود عوامل گروهک تروریستی"کومله" به دستور سرکرده این گروهک یعنی عبدالله مهتدی، بمبی را در میان جمعیتی که برای دیدن مراسم رژه نیروهای مسلح در مرکز شهر مهاباد جمع شده بودند منفجر کردند که در جریان این انفجار تروریستی متاسفانه ۱۲ نفر به شهادت رسیده و ۴۰ نفر نیز بشدت مجروح می‌شوند.

فاجعه ۲۳ تیر ۵۸ مریوان به روایت شهید چمران

مصطفی چمران به عنوان یکی از اعضای هیئت اعزامی به مریوان، واقعه ۲۳ تیرماه را این چنین توصیف کرده است: در شهر مریوان ۲۵ پاسدار کرد محلی زندگی میکردند که اهل مریوان بودند و در مریوان خانه داشتند و تنها گناه آن‌ها این بود که به انقلاب اسلامی ایران معتقد بودند و نمیخواستند از احزاب چپ متابعت کنند. در تاریخ ۲۳ تیرماه ۵۸ صد‌ها نفر از مسلحین احزاب چپ وارد مریوان شدند و پاسداران را محاصره کردند و نیمی از آن‌ها را کشتند و بقیه را مجروح کردند. یکی از مجروحان پاسدار را با موزائیک سر بریده بودند و پیکر او را روی سنگفرش‌ها و اطاق‌ها کشیده بودند و نواری پهن از خون او همه جا را گلگون کرده بود آن‌ها دهان پاسداران را با نارنجک منفجر کرده و ریش‌های آن‌ها را سوزانده بودند.بدنش را با آتش سیگار سوزانده و سرش را با موزائیک جدا کردند.

بدنش را با آتش سیگار سوزانده و سرش را با موزائیک جدا کردند

پاسداری که کومله سر او را با موزائیک برده بودند شهید «دارا کهنه پوشی» بود؛ همرزمانی که در رکاب او بوده‌اند در مورد نحوه شهادتش چنین نقل می‌کنند: در تمام مدتی که در محاصره بودیم دارا با روحیه عالی که داشت کمترین هراسی به دل راه نداد و با رشادتی غیرقابل وصف جنگید وقتی که فرمانده رشید و فداکار عبدالله طرطوسی به شهادت رسید دشمن توانست به داخل مقر نفوذ کند جنگ تن به تن آغاز شد دشمن با تمام توان تلاش کرد دارا را زنده دستگیر کند تا اینکه او به اسارت درآمد. گروهک بر اساس کینه بسیاری که از او داشتند تمام بدنش را با آتش سیگار سوزاندند و با سر نیزه زخم‌های متعددی به بدنش وارد کردند و در نهایت پس از شکنجه‌های وحشیانه سرش را با موزائیک بریدند و از تن جدا کردند.

هشتگ کومله چیست؟

روایت ها در فضای مجازی از هشتگ کومله چیست؟ جنایت های این حزب را افشا می کند، روایت هایی که حتی با خواندنش هم روح آدمی به درد می آید و رعب و وحشت تمام وجود ادمی را فرا میگیرد. 

جنایت‌های کومله و دموکرات 

جانباز سعید بلوری از رزمندگان گردان تخریب لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) از لحظه ورودش به سقز این گونه روایت کرده است: وقتی به سقز رسیدیم، صدای خواندن دعای کمیل ما را به سمت خود کشید. کسی که دعا می‌خواند، در بین دعا خاطره‌ای از آن منطقه تعریف کرد و گفت:کومله‌ها ۱۰ نفر از سرباز‌های ارتش را اسیر کردند و گفتند: ما به شرطی گروگان‌ها را پس می‌دهیم که یک پاسدار به ما بدهید.

یکی از برادران سپاه، داوطلب شد و گفت: من حاضرم بروم. برادران دیگر اعتراض کردند و گفتند: ما هم می‌خواهیم برویم. قرعه‌کشی شد و قرعه به نام همان داوطلب اولی درآمد. او رفت و ما با دوربین نگاه می‌کردیم. منافقین آن پاسدار را گرفتند و به غیر از یک سرباز، ۹ اسیر را آزاد کردند.

با چشمانمان دیدیم که اول لباس فرم آن سپاهی را سالم درآوردند و بعد مثل وحشی‌ها با چاقو بر سر او ریختند و هر کدام تکه‌ای از بدنش را کندند. هر کسی این منظره را با دوربین نگاه می‌کرد، حالش بد می‌شد. بعد کومله‌ها بدن تکه‌تکه شده را داخل پلاستیک گذاشتند و لباس سپاه را رویش قرار دادند و به آن سرباز گفتند: این هم پاسدار شما، حالا برو.

محمدرحیم حمه‌ویسی فرمانده وقت پایگاه مقاومت روستای دولاب سنندج ماجرای حمله کومله به این روستا را اینگونه روایت می کند: ...وقتی کومله خبردار شده بود که تعداد زیادی از نیروهای ما به دروه آموزشی رفتند و نفرات ما کم است از فرصت استفاده کردند و ساعت ۴ صبح به روستای دولاب حمله کردند تمام مردان روستا که در روستا حضور داشتند اسلحه به دست گرفتند و اطراف روستا را گرفتند، درگیری شدیدی شروع شد صدای تیر و تفنگ، رگبار و ... از هر طرف روستا به گوش می‌رسید، رعب و وحشتی کل روستا را فرا گرفته بود از ترس ضدانقلاب سالخوردگان، بچه‌ها و زنان در آغول حیوانات خود را پنهان کرده بودند آنهایی هم که توانایی جنگیدن داشتند اسلحه دست گرفته بودند و در نقاط مهم روستا مستقر شدند.

تعداد نیروهای کومله زیاد بود یکی یکی نیروهای ما شهید می‌شدند و جوی خون در کوچه پس‌کوچه‌های روستای دولاب جاری شده بود، در این درگیری که از ساعت ۴ صبح تا ۷ شب ادامه داشت ۱۸ نفر از اهالی روستای دولاب و ۲ نفر بسیجی به شهادت رسیدند حتی مردم روستا فرصت نداشتند که جنازه‌ها را از داخل کوچه‌ها جمع کنند دیگر کاری از دستمان برنمی‌آمد، ضدانقلاب بخشی از روستا را گرفته بود و اگر اقدامی نمی‌کردیم مطمئنا کل روستا را می‌گرفت...

جنگ کومله و دموکرات

در سال ۱۳۶۳ جنگی میان کومله و دمکرات از منطقه اورامانات آغاز شد که تا سال ۱۳۶۷ به صورت پراکنده ادامه یافت. در این رویارویی، هر جا مسلحین کومله، مسلحین حزب دمکرات را می‌دیدند به آن‌ها حمله می‌کردند و یا مسلحین حزب دموکرات به اعضای کومله هجوم می آوردند. در اول مرداد ماه سال ۱۳۶۴ در یکی از این درگیری‌‌ها که افراد مسلح کومله به مرکز آژوان حزب دمکرات حمله کردند، ۷ مسلح عضو کومله و ۶ مسلح عضو حزب دمکرات کشته شدند. مرور تمامی این رخدادها نشان می‌دهد که احزاب جنگ‌طلب فعال در ناحیه کردنشین ایران به رغم شعارهایی که می‌دادند؛ برای رسیدن به اهداف حزبی و سازمانی خود چه جنایت هایی را مرتکب شده‌اند.

این گروهک ها سالها بر اثر اقتدار امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران توان عرض اندام در ایران نداشتند ولی در سالهای اخیر، جریانات صهیونیستی-سعودی با حمایت مالی و سیاسی از آنان در صدد هستند تا تهدید امنیتی این گروهک ها را در مرزهای ایران بصورت آماده و فعال نگه دارند تا در وقایعی چون آشوبهای اخیر به عنوان پیاده نظام کف خیابان از آنان بهره برداری کنند. امری که با اقتدار نظامی سپاه و قدرت اطلاعاتی نهادهای امنیتی عقیم ماند.

انتهای پیام/