به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ در حالی که یک ماه و نیم تا آغاز به کار مجلس یازدهم باقی مانده، گمانهزنیها برای تصدی ریاست مجلس با نزدیک شدن به جلسه اصولگرایان در اردیبهشت ماه آغاز شده است. اخیرا محمدرضا میرتاجالدینی، از نمایندگان منتخب مجلس یازدهم که سابقه عضویت در هیات رئیسه مجلس هشتم و سابقه دو دور نمایندگی مجلس در دور هفتم و هشتم و همچنین سابقه معاونت پارلمانی احمدینژاد را در کارنامه خود دارد به خبرآنلاین گفته است: «اصولگرایان قرار است هیات رئیسه را پیش از آنکه مجلس یازدهم رسما آغاز شود انتخاب کنند و در این زمینه با همه طیفهای اصولگرایی در مجلس به تفاهم برسند.»
او همچنین به فراکسیون 200 نفر اشاره کرد و گفته است: «هماهنگیها درباره هیات رئیسه در فراکسیون اکثریت مجلس که شامل دو فراکسیون انقلابی و ولایی است، انجام خواهد شد.»
این سخنان میرتاجالدینی در حالی مطرح شد که اخیرا مصطفی میرسلیم، عضو حزب موتلفه و یکی از گزینههای جدی ریاست مجلس یازدهم، با طعنه به محمدباقر قالیباف، دیگر کاندیدای جدی ریاست مجلس یازدهم گفته بود: « انتخاب ریاست مجلس فرایندی قانونی دارد که باید در وقت خودش و طبق آئین نامۀ داخلی مجلس، بویژه بدون تطمیع و تهدید انجام گیرد.»
حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه، با اشاره به اینکه گزینههای اصلی اصولگرایان برای ریاست و هیات رئیسه مجلس در رسانهها نیز مطرح شده به برنا میگوید: «شخصیتهایی که عمدتا در سرلیستهای اصولگرایان برای ورود به انتخابات مجلس یازدهم قرار داشتند اکنون گزینههای مدنظر ما برای ریاست مجلس و یا اعضای هیات رئیسه هستند مثل آقایان قالیباف، میرسلیم، آقاتهرانی، زاکانی و حاج بابایی. به هر حال ابتدا باید منتظر ماند مجموعه نیروهای ائتلاف خارج از مجلس و داخل مجلس در اردیبهشت ماه به چه جمع بندی خواهند رسید.»
کریخوانیهای اصولگرایان برای تصدی کرسیهای سبز مجلس در رقابت با اصلاحطلبان در زمان قبل از انتخابات نتیجه داد و آنها پیروز میدانی شدند که به نظر بسیاری، رقیبی نداشت. در واقع پیروزی اصولگرایان در انتخاباتی صورت گرفت که به اعتقاد بسیاری از اصولگرایان میانهرو و اصلاحطلبان، به هیچ عنوان انتخابات رقابتی نبوده است.
در این ارتباط، اشرف بروجردی، فعال سیاسی اصلاحطلب، به برنا گفته است: «منتخبین اصولگرای مجلس یازدهم با تعداد بسیار کم آرا، توانستند وارد مجلس شوند چون کاندیداهای رقیبشان هم حضور نداشتند و در واقع انتخابی در کار نبود بلکه انتصاب بود. از این رو رقیبی نداشتند که مردم بخواهند بین دو گزینه یکی را انتخاب کند.»
داریوش قنبری، دیگر فعال سیاسی اصلاحطلب، نیز در این باره گفت: «اصلاحطلبان در این دوره از انتخابات، کنار گذاشته شدند و فرصت رقابت به آنها داده نشد و این منجر به مشارکت ضعیف مردم نیز شد. از این رو تعداد اصلاحطلبان مجلس یازدهم همانند مجلس نهم بسیار ناچیز است. در واقع از مجلس هفتم به بعد، مجالس در اختیار اصولگرایان است و اصولگرایان، اکثریت مجالس را در دست گرفتند. اصلاحطلبان از مجلس هفتم به بعد همیشه در اقلیت، بودند.»
اما آنچه اکنون به نظر میرسد پس از انتخابات برای اصولگرایان دغدغه شده، تصدی کرسی ریاست مجلس است که با وجود اختلافات بسیار در میان گروههای مختلف اصولگرا که قبل از انتخابات مجلس یازدهم نیز جدی تر شده، پیش روی انها است.
اشرف بروجردی در این ارتباط به برنا گفته است: «اصولگرایان از یک خط فکری واحدی برخوردار نیستند از این رو اختلاف میان اصولگرایان به مرور بروز بیشتری پیدا میکند.»
او به اختلاف ادامه دار اصولگرایان در مجلس یازدهم اشاره کرد و گفت: «اصولگرایان همانگونه که در نهایی کردن لیست انتخاباتی برای مجلس یازدهم، میزان اختلافشان بسیار بالا بود و در نهایت نیز با شیخوخیت یکی، دو نفر توانستند به یک جمعبندی برسند و لیست نهایی بدهند در مجلس هم دچار اختلاف خواهند شد. آنها حتی پس از لیست دادن هم برای مثال گفتند من این فرد را قبول دارم یا ندارم و باز هم اختلاف داشتند.»
بحث اختلافات اصولگرایان برای رسیدن به گزینه نهایی ریاست مجلس و همچنین انتخاب اعضای هیات رئیسه با مطرح شدن گزینههایی چون قالیباف، میرسلیم، زاکانی، آقاتهرانی و حاجی بابایی در رسانهها و در بین سیاسیون آغاز شده است. داریوش قنبری در این ارتباط به برنا میگوید: «در حال حاضر چهار طیف اصولگرا در مجلس یازدهم برای ریاست مجلس آینده حضور دارند و با یکدیگر در حال رقابت هستند. طیف قالیباف، طیف احمدینژاد، طیف سنتیها مثل آقای میرسلیم و طیف جبهه پایداری از جمله این طیفها هستند. از این رو آرایش سیاسی مجلس آینده به لحاظ مدیریت اختلافات داخلی تا حدودی به نحوه ائتلافاتی که گروههای مختلف اصولگرا بین خودشان خواهند داشت بازمیگردد.»
این فعال سیاسی اصلاحطلب به اختلاف تاریخی و ریشه دار طیف قالیباف و احمدینژاد اشاره میکند و در میان گزینههای احمدینژادی، حمیدرضا حاجی بابایی را شناخته شدهتر از سایر وزرای احمدینژادی در مجلس یازدهم میداند. او در این باره به برنا میگوید: «آقای حاجی بابایی درست است بین وزرای احمدینژاد شناخته شدهتر از بقیه وزراست اما بین اصولگرایان دیگر هم دارای مقبولیت و جایگاهی است.»
حال بهرغم تمام تحلیلهایی که برای ریاست مجلس آینده مطرح شده اما عبدالله ناصری، فعال سیاسی اصلاحطلب و مشاور سیدمحمد خاتمی درباره گزینه اصولگرایان برای ریاست مجلس نظر دیگری دارد. او قالیباف را برخلاف پیشبینیها و تحلیلها، رئیس در سایه خوانده و در این باره به ایلنا گفته است: «با توجه به اینکه در شهرداری تهران پروندههای مفاسد اقتصادی و مسائلی دیگر درباره آقای قالیباف وجود دارد، او در مجلس عملا رئیس در سایه خواهد شد و از نظر ظاهری و در تریبون افرادی مثل میرسلیم به عنوان رئیس قوه مطرح خواهند شد؛ اما عملا کار مدیریت داخل مجلس به عهده قالیباف خواهد بود و رئیس صوری تنها ارتباط با بیرون از مجلس و همچنین ارتباطات پارلمانهای دنیا و اتحادیههای بینالمللی را به عهده خواهد داشت و یک مقام نمایشی است.»
اینها در حالی است که احمد شیرزاد، نماینده پیشین مجلس ششم و فعال سیاسی اصلاحطلب، نیز فضای مجلس یکدست اصولگرای یازدهم را فضایی افراطی با نطقهای عجیب و غریب پیشبینی کرده است. او به برنا گفت: «مهار مجلس آینده بسیار سخت است. تصمیمات بسیار افراطی در این مجلس اتخاذ خواهد شد، برخی بر مَرکب غرور و قدرت سوار خواهند شد و تاخت و تاز خواهند کرد. هر روز مقامات عالی نظام مجبور میشوند با فرستادن پیام مقداری مجلس را کنترل و مهار کنند و شاهد اقدامات ناپسندی در این مجلس خواهیم بود که با نطقهای عجیب و غریب، سوژههای خوبی برای اصحاب رسانه فراهم میکنند.»
او با اشاره به اقتدارگرایی در مجلس یازدهم، یادآور شد: «از نظر تئوریک در مجلس یازدهم جبهه اصولگرایی به شدت ضربه خواهد خورد، کسانی که در تلاشند با تفکر اقتدارگرایی کشور را اداره کنند در معرض چالش جدی قرار خواهند گرفت، همانگونه که در دولت اول احمدینژاد هم این اتفاق افتاد و منجر به افزایش دستهبندیها و انشقاقهایی شد.»
با این تفاسیر، هر چند چهرههای اصولگرا، از تفاهم و توافق بر سر انتخاب اعضای هیات رئیسه به ویژه ریاست مجلس یازدهم در جلسات اصولگرایی در اردیبهشت ماه سال جاری (قبل از تشکیل رسمی مجلس یازدهم) سخن میگویند اما آنچه همواره نمایان شده اختلافات و اختلاف نظرهای جدی میان اصولگرایان بوده که نیمی از آن قبل از انتخابات مجلس یازدهم و نیمی از آن در داخل مجلس، خود را نشان خواهد داد. به نظر میرسد همانگونه که به لیست دقیقه 90 اصولگرایی، انتقادات درون جریانی بسیاری وارد شد بعید نیست که این بار درباره ترکیب و حتی نحوه چینش کرسیهای مجلس، اختلافات بیش از پیش به اوج خود برسد.