شاعری که آرمانهایش را به منقل تریاک فروخت!

"در یکی از خیابانهای تهران - که نمی‌خواهم اسمش را ذکر کنم - به شاعری مدّعی - هم مدّعیِ شعر و هم مدّعیِ آزاداندیشی و روشنفکری - خانه‌ای دادند و او در آن خانه اقامت گزید. اجازه هم دادند منقل تریاکش رو باشد و او به‌کلّی از همه‌ی آرمانهایش چشم پوشید! عناصری چنین، در همین شهر تهران، حاضر بودند در مقابل کسی که با رئیس دفترِ فلان شخصیّت وابسته به دربار ارتباط داشت، تا کمر خم شوند؛ برای این‌که به فلان سفر تحقیقی و علمی اعزامشان کنند، یا به آنها فلان بورس و فلان امتیاز را بدهند و یا اگر در جیبشان تریاک دیدند، به زندان نبرندشان!"

بیانات در دیدار هنرمندان و مسئولان فرهنگی کشور ۱۳۷۳/۴/۲۲