نشانه های وسواس و عوامل بروز این بیماری

۱۳۹۵/۱۲/۰۴ - ۱۰:۲۴:۳۹

| استان ها | فارس |

کد خبر: ۵۲۴۹۰۴

متخصص اعصاب و روان و رئیس بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری، گفت: وسواس یک اختلال روانپزشکی است که در اثر اضطراب به وجود می آید؛ در واقع وسواس به افکاری اطلاق می شود که به ذهن خطور می کند و فرد را مجبور به انجام کاری خاص می کند.

به گزارش خبرگزاری برنا از فارس، دکتر "مجتبی نقشواریان" با بیان اینکه گاهی این افکار می تواند عملکرد شغلی و اجتماعی فرد را تحت تأثیر خود قرار دهد، افزود: وسواس به عنوان بیماری بی صدا، آزاردهنده و اسارت آور معرفی شده است و شخص را مجبور می کند تا رفتاری بر خلاف میل و اراده انجام دهد.

نشانه های وسواس

وی ادامه داد: فرد مبتلا به وسواس، با آن که می داند گفتار و رفتارش بیهوده است، اما خود را در رهایی از آن اختلال ناتوان می بیند.

این پزشک متخصص با اشاره به امکان بروز وسواس در بسیاری از افراد و حتی کودکان و نوجوانان، گفت: وسواس می تواند تا اندازه ای نیز از راه وراثت منتقل شود یا فرد آدابی را به صورت وسواس آموخته باشد؛ از نشانه های وسواس، ترس، اجبار و لزوم، احساس ناتوانی، دقت و نظم افراطی، پرخاشگری، وارسی کردن، شک در انجام فرایض دینی و تکرار اختلال وسواس به صورت وسواس فکری و عملی است که عوامل آن وراثت، یادگیری، سختگیری و بیماری های دوران کودکی است.

دکتر نقشواریان در ادامه معرفی ویژگی های مبتلایان به وسواس، افزود: اغلب اشخاص وسواسی توانایی بیان گرم و لطیف را ندارند، به احساسات دیگران توجه نمی کنند و بر آنچه خود قبول دارند اصرار می ورزند، در انجام کار مفید بودن تمرکز افراطی دارند، سختکوش هستند، اما به علت توجه زیاد به جزئیات قادر نیستند به اصل مسایل بپردازند و در بیشتر موارد، کارها را ناتمام می گذارند.

پیشگیری و درمان وسواس

وی در خصوص پیشگیری و درمان این بیماری گفت: وسواس بیماری است که با خود درمانی از بین نمی رود و برای درمان باید به متخصص روانشناس بالینی و یا روانپزشک مراجعه کرد؛ اما با روش هایی، می توانیم آن را کاهش دهیم.

این متخصص اعصاب و روان اضافه کرد: باید بدانیم که خانواده باید بپذیرند وسواس نیز یک بیماری است، با درک این موضوع بهتر می توان به بیمار کمک کرد و در برخورد با این بیماران از سرزنش کلامی مانند "نکن" و "نشور"، پرهیز کنیم، زیرا به جای کمک کردن، موجب تشدید بیماری می شویم.

دکتر نقشواریان ادامه داد: باید برای کمک به درمان، بکوشیم اعتماد به نفس بیمار را تقویت کنیم، پیشرفت های او را ببینیم و او را تشویق کنیم.

وی یادآور شد: در بسیاری از موارد نباید منتظر پاسخ های درمانی سریع و آنی بود، بلکه باید هر گونه پیشرفتی، حتی اندک در درمان، موقعیتی بزرگ دانست و آن را تقویت کرد.

آیا این خبر مفید بود؟