روش های سازگاری بیماران با سرطان

به گزارش  خبرگزاری برنا از فارس، مسوول واحد سلامت روان مرکز بهداشت شهدای انقلاب، «سرطان» را واژه ای دلهره آور و ترسناک خواند و گفت: در عصر کنونی می توان بسیاری از حالت های مختلف سرطان را پیشگیری یا درمان کرد.

«ندا خورشیدیان» افزود: اطلاع یافتن از ابتلا به سرطان به عنوان یک بیماری بدخیم آرامش ما را برهم می زند و طبیعی است که در این وضعیت احساس ترس، ناامنی و وحشت کنیم، زیرا سرطان باورهای ما را مبنی براینکه «جهان مکانی امن است» و «من برخود کنترل دارم» تغییر می دهد.

وی با اشاره به اینکه افراد در زمان ابتلا به سرطان یک سری واکنش های رایج مانند شوک، انکار، خشم، چانه زنی، افسردگی و پذیرش را از خود نشان می دهند، توضیح داد: در مرحله شوک و انکار، بیمار به تشخیص پزشک اعتراض و نتایج آزمایش ها را رد می کند و به خود دلداری می دهد که اشتباهی صورت گرفته و مشکلی وجود ندارد، در حالی که در مرحله خشم، بیمار ممکن است از خود، نزدیکان و اطرافیان، پزشک و حتی خداوند خشمگین باشد و نیاز است در این مرحله فرد برای مهار خشم، کارهایی مانند صحبت با دوستان، گریستن برای از بین بردن خشم، درد دل با خداوند، بخشیدن خود و دیگران و جبران کردن اشتباهات و کاستی ها، انجام فعالیت های بدنی مانند پیاده روی و را در برنامه خود بگنجاند.

«خورشیدیان» چانه زنی با خداوند و درخواست شفا را یکی دیگر از رفتارهای بیماران سرطانی در مواجهه با این بیماری عنوان کرد و گفت: سرطان با فقدان سلامتی، کاهش توان و قدرت بدنی و همچنین تغییر در نقش های فردی و اجتماعی همراه است و این می تواند افسردگی به همراه داشته باشد، بنابراین وقتی فرد واقعیت تلخ از دست دادن سلامتی و فقدان را بپذیرد، طبیعی است که اندوهگین شود.

وی آخرین مرحله از واکنش فرد را پذیرش بیماری برشمرد و افزود: بیمار پس از فراز و نشیب های بسیار سرانجام به این پذیرش می رسد که به یک بیماری بدخیم مبتلا شده و باید برای رهایی از آن تحت درمان قرار گیرد.

مسوول واحد سلامت روان مرکز بهداشت شهدای انقلاب، سازگاری روانی با سرطان را به مجموعه نگرش ها و عملکردهایی اطلاق کرد که فرد برای بقای سلامت، تندرستی، احساس خوشبختی و غلبه بر استرس هایی که به علت ابتلا به سرطان ایجاد شده، دریافت می کند.

وی کاربردی ترین روش سازگاری بیماران با سرطان را راهبرد سازگاری معنوی دانست و ادامه داد: این بیماران برای سازگاری با بیماری، بیشتر از راهبردهای معنوی، حمایت اجتماعی، امیدواری و بازسازی شناختی استفاده می کنند که نتایج این سازگاری معنوی به خوبی نشان می دهد، این افراد کمتر دچار افسردگی شده و میزان کمتری از توجه و رسیدگی پزشکی را درخواست می کنند.

«خورشیدیان»، درک و تفسیر فرد از رویدادها را بهترین عامل در واکنش به بیماری سرطان نام برد و اضافه کرد: تفسیر فرد از بیماری سرطان، در نوع واکنش او نسبت به آن تاثیرگذار است؛ برای نمونه اگر بیمار، سرطان را سرنوشت و تقدیر خدا و خود را اسیر و قربانی جبر و تقدیر بداند در برابر آن احساس درماندگی می کند، اما اگر آن را چالش یا فرصتی برای صبر و بردباری از سوی خداوند بداند، به گونه ای دیگر واکنش نشان می دهد یا اگر فرد این بیماری را غیر قابل درمان و مجازاتی از سوی خداوند بداند، طبیعی است که با افسردگی، ناامیدی و درماندگی مواجهه شود.