بازگشت عادل فردوسی پور به چه قیمتی؟!

در اینکه عادل فردوسی پور دلش برای کار رسانه تنگ شده است و طرفداران او نیز علاقه مند هستند فردوسی پور با برنامه جدیدی بازگردد و وضعیت رسانه ای فوتبال را سر و سامانی بدهد شکی نیست اما در وضعیت موجود که بسیاری در حال تلاش برای بازگرداندن فردوسی پور به تلویزیون هستند و عده ای هم معتقدند او می تواند در دنیای نت و فضای مجازی پر سروصداتر و موثرتر حضور پیدا کند بحثی است که نیازمند بررسی بیشتر دارد.

قطعا فردوسی پور یک برند رسانه ای در حوزه برنامه های ورزشی محسوب می شود و توانایی و استعداد و البته خلاقیت و علاقه شخصی این برنامه ساز مجری ورزشی در این عرصه بر کسی پوشیده نیست. اما تغییر مدیوم حتی در شرایط فعلی که بسیاری از رسانه ها تحت تاثیر شبکه های اجتماعی هستند و حتی رسانه ملی از طریق شبکه اجتماعی بازدید فراوان تر دارد، کار آسانی نیست.

به هر حال تعریف کردن هر برنامه تلویزیونی براساس سوژه، ساختار، نوع مخاطب و سبک و سیاق پرداختن به آن اتفاق می افتد و این نگرش که برنامه موفق رسانه ملی می تواند در هر مدیوم دیگری با همان ساختار و تعریف موفق شود نمی تواند ایده درستی باشد.

پر واضح است که بخش اعظمی از مخاطبان برنامه 90 در اقصی نقاط کشور بودند و شاید دسترسی آنها به اینترنت مرغوب به حدی نباشد که بتوانند مانند قبل بیننده این برنامه تلویزیونی باشند اما این همه ماجرا نیست.

برنامه 90 به چند دلیل در تلویزیون به یک برند تبدیل شده؛

-    جسارت برنامه و مجری که قطعا در شبکه های مجازی این ماجرا چند برابر خواهد شد.

-    موضوع فوتبال که در تمام دنیا طرفداران خود را دارد و معمولا شرکت های تبلیغاتی و رسانه ها مختلف روی این پدیده به دلیل همه گیر بودند آن حساب ویژه ای باز می کنند.

-    پر حاشیه بودند این رشته ورزشی که مستمسک های بسیاری را به دست رسانه های مختلف می دهد تا بتوانند پربازدید و اصطلاحا کلیک خور باشند و عملا این اتفاق قطعا برای برنامه «نود نو» هم در شبکه های مجازی دنیای نت می تواند رخ دهد.

اما مگر ماموریت تعریف شده برنامه نود در رسانه ملی در تمام این سالها که اتفاقا با حمایت مدیران مختلف هم روبرو بود در گزینه های فوق خلاصه شده است؟

قطعا برنامه نود با اهداف دیگری جز موارد بالا سالها در کنداکتور شبکه سه ماندگار شد.

-    تاثیری که برنامه نود بر داوری مسابقات فوتبال گذاشت بر کسی پوشیده نیست.

-    این برنامه در کشاندن اخلاق به استادیوم ها و تیم های ورزشی  نقشی بلامنازع داشت چرا که همگان متوجه این نکته شده بودند دوربین این برنامه تلویزیونی در تمام محیط های ورزشی بخصوص ورزشگاه های فوتبالی حضور دارد و عملا این یعنی باید از ادبیات مان در این اماکن مراقبت بیشتری کنیم. برنامه نود و مجری اش با کسی تعارف نداشت و به دلیل جسارت مثال زدنی اش که البته این اواخر کمرنگ تر شده بود در پرداختن به این دست موضوعات پر سر و صدا عمل می کرد.

-    آیا تمام این ماموریت ها که تعاریف رسانه ای آن به استانداردهای جهانی نزدیک بود و تاثیرگذاری آن به عنوان یک برنامه مثال زدنی بود، آیا در تعریف برنامه جدید نیز وجود دارد؟

-    آیا قرار است برنامه نود نو تنها برای مخاطبین تیفوسی ساخته شود یا اهداف اخلاقی و حرفه ای این برنامه کماکان مانند ساخته قبلی فردوسی پور مدنظر است؟

با توضیحات بالا باید گفت کار برای فردوسی پور در شبکه های اینترنتی آسان نیست مگر اینکه قرار باشد حالا این مجری و برنامه ساز باهوش تلویزیونی جریان جدیدی را برای برنامه سازی در این مدیوم تعریف کند. بی تردید موفقیت و شکست در این رسانه نمی تواند جایگاه نود را زیر سوال ببرد اما یادمان نرود سوابق فردوسی پور و برنامه نود با یک اتفاق بیش از 10 ساله رقم خورده است و حالا قرار است این فرصت به او در دنیای نت هم داده شود پس بهتر است بی گدار به آب نزند و با تعریفی صحیح و هوشمندانه و براساس اهدافی از پیش تعیین شده برنامه اش را در شکل و شمایل جدید راه بیندازد.

خیلی ها منتظر هستند دوباره فردوسی پور را با برنامه جدیدش ببینند و این یعنی او باید با مراقبتی چند برابری نود نو را تولید کند. فراموش نکنیم رقیب فعلی او یعنی فوتبال برتر از آنتن تلویزیون و روابط مرسوم این رسانه در پرداختن به این رشته ورزشی برخوردار است و عادل فردوسی پور در این راه خیلی سخت است.