در روز سینما حال سینما خوب است؟/ هوای سینما را داشته باشیم حتی در روزگار ماسک!

 به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا:امروز روز سینما است و حِرَف مختلف سینمایی در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی به کررات به هم تبریک می گویند و این یعنی خانواده سینما روز منتسب به شغل شان را گرامی می دارند و برای کاری که در آن زحمت می کشند اعتبار و ارزش بسیارقائل هستند اما آیا در وضعیت فعلی حال سینما خوب است؟ آیا سینما گران و صاحبان اثر در پرده نقره ای از شرایط موجود رضایت دارند؟ قطعا جواب این سوال بله نخواهد بود چرا که در شرایط فعلی (شیوع ویروس کرونا) هنرهای نمایشی به آن چه می خواهند دست پیدا نمیکند در واقع هنر نمایش با تماشاگر زنده است و تاتر، سینما و هر اتفاق هنری دیگری که با حضور تماشاگر جان می گیرد امروز بی رمق است اما این همه ماجرا نیست.

سینما بیمار فاکتور های دیگری به جز کرونا می باشد که ویروس منحوس به آن دامن زده است در شرایط فعلی شاید پای تماشاگر سینما به سالن ها باز نشود اما موضوع اینجا است که تولیدات سینمایی با چه کیفیتی پذیرای مخاطبان است؟

درد اقتصاد که بر گربه ی صنعت سینما نیز نشسته است سینماگر را مجاب کرده که بیزینس را نیز در این هنر تلفیق کند و عملا سطح هنری هنر هفتم تا حدود زیادی از لحاظ عددی و رقمی و گیشه متضرر شود.

اگر چه در جشنواره های مختلف سینمایی کمرنگ و پر رنگ حضور داریم در جشنواره فیلم فجر تعداد انگشت شماری اتفاق متفاوت رقم می خورد اما این همه واقعیت سینمای امروز نیست. بلایی را که شاید ناخواسته بر سر سلیقه مخاطبمان در سینما آورده ایم را می شود در شکست آثار فاخر در اکران عمومی لمس کرد.

در سال ها پیش که سینمای بدنه حافظ و ضامن اقتصاد در سینما بود هم  گاهی شاهد آثار معتبری در این بیزینس موثر بودیم که حتی میتوان گفت برخی از آثار بدنه سینمای ایران هم آبرو دار این هنر پر طرفدار بودند اما این روز ها رسیدن به رکورد فروش و اقبال در گیشه کارش به جایی رسیده است که گاهی خانواده ایرانی نیز نمیتواند در یک پیکنیک فرهنگی دور هم مخاطب برخی از آثار باشند چرا که اخلاق و چارچوب های عرفی و اعتقادی هم گاهی روی پرده سینما به فروش می رسد.

 در روز سینما باید بگوییم و از اعلام آن واهمه نداشته باشیم که به رغم پیشرفت های هنری، فنی، تجهیزاتی و حتی افزایش نیروی انسانی متخصص و هنرمند،سینما تاثیری از نوع دیگر بر مخاطبش دارد.

اگر روزی سینما میبایست انعکاس معضلات اجتماعی باشد، حرف های بزرگ بزند، تاثیرات شگرف بگذارد و هنرمند به واسطه اثرش بر یک جریان اخلاقی، رفتاری و اجتماعی در جامعه و کشورش سرزمدار باشد اما امروز برخی از سینماگران جای هرگونه سوال را از بین برده اند که در همان ابتدا همه چیز را بر گردن پول می اندازند پولی که باید باز گردد، دود اقتصادی ایجاد کند تا چرخ سینما به واسطه این بیزینس به ظاهر فرهنگی بچرخد.

در ادوار مختلف و در کارنامه سینما در دنیا بارها شاهد این مسئله بوده ایم که سینما بنیان گذار یک اتفاق، یک تاثیر، یک جریان و  یا یک اعتراض موثر بوده است درواقع در رسالت سینما این امر گنجانده شده است که در کنار سرگرم سازی و پر کردن اوقات فراغت به ماموریت های دیگری نیز برسد اما این سینما در بخشی از تولیداتش تنها به رکورد فکر کرده است، به بازگشت سرمایه، به عدد و رقمی که به ماندگاری فیلم سازدر چرخه فیلم سازی بینجامد نه در کارنامه و تاریخچه سینما !

این حق سرمایه گذارهست که به موفقیت های اقتصادی اش نیز در سینما بیندیشد و با حساب و کتاب مشخصی به این اتفاق هنری ورود کند اما منطقی نیست که این سود و زیان سر فصل ماموریتی هنر سینما را تحت شعاع قرار داده و این ارثیه ی به امانت را که با زحمت و مشقت بزرگانی به امروز رسیده است حلوا خور کنیم روز 21 شهریور ماه روز سینما و روز انسان های متفاوت است، انسان های عاشقی که برای رسیدن به هدف طولانی دویده اند، عاشقانه صبوری کرده اند، کم خورده اند و گرد خوابیده اند قدر تماشاگری را که در صف های سرد جشنواره فجر در انتظار دیدن فیلم های این سینما لرزیده اند را میدانند امروز روز سینما بود و جنس تبریک ها متفاوت؛ از این منظر که یکی تبریک می گوید با دستمزد چند میلیاردی و دیگری تبریک می گوید با دستمزد چند میلیونی و این یعنی عشق سینما را زنده نگه میدارد و بیزینس اقتصاد و پول بهانه ای است برای یک اعتراف عاشقانه که دنیای سینما جای سینمایی هاست همان هایی که در هنگام ساختن یک فیلم به روح و روان مخاطبشان در سالن های تاریک سینما فکر می کنند نه جیب خجل آن ها.