«دخمه‌های واتیکان» هجونامه‌ای بر اندیشه‌های جزمی در قرن ۱۹

به گزارش برنا، کتاب «دخمه‌های واتیکان» یا «سرداب های واتیکان»، رمانی نوشته آندره ژید است که نخستین بار در سال 1914 به چاپ رسید. «دخمه‌های واتیکان» به سبب لحن جسورانه‌اش، شهرتی ناگهانی برای آندره ژید به ارمغان آورد.

این رمان طنزآمیز و شناخته شده از ژید به داستان کلاهبردارانی نابغه می پردازد که قربانیان ثروتمند خود را متقاعد می کنند که پاپ توسط فراماسون ها به زندان افتاده است. داستان این اثر که از رویدادهایی کمِدی تا صحنه هایی عاشقانه و حتی قتل را در خود جای داده، هجویه ای از اخلاقیات مرسوم است که بیش از هر چیز در شخصیتِ جالبِ مردی به نام لافکادیو نمود دارد؛ کاراکتری که رفتارهای عجیب و غیرمرسومش باعث به وجود آمدن چالش هایی در زمان انتشار کتاب شد. این رمان غیرمعمول از ژید، سؤالی بسیار مهم را مطرح می کند: انسان ها در مواجهه با ساختارهای اجتماعی و اخلاقی غیرمنعطف در پیرامون خود، چگونه باید زندگی خود را سپری کنند؟

«دخمه های واتیکان» یکی از درخشان ترین آثار آندره ژید است. این کتاب در واقع نوعی هجونامه و انتقاد از برخی آرمان های کلی، اندیشه های جزمی و اعتقادات و فرضیات جامعه دست خوش دگرگونی در قرن 19 است.

نویسنده در اثر خود با روشن بینی خیره کننده و طنزی ظریف آشفتگی های اجتماعی و سیاسی و نتایج عملی آن در زندگی روزمره مردم را بدون هیچ گونه پیش داوری، در برابر چشم خواننده قرار داده است.

«دخمه‌های واتیکان» توسط سیروس ذکاء به فارسی ترجمه شده است. همچنین ترجمه دیگری از این اثر به قلم عبدالحسین شریفیان در ایران به چاپ رسیده است.

بخش‌هایی از کتاب:

چه مجموعه جالب توجهی از عروسک های خیمه شب بازی. اما به نظر من ریسمان های حرکت دهنده ی آن ها بسیار آشکارند! دیگر در کوچه ها جز آدم های احمق و الدنگ، کسی را نمی توان دید. لافکادیو از شما می پرسم، آیا سزاوار است یک انسان با شرف و حسابی این مضحکه را جدی تلقی کند؟

ما مصنوعی زندگی می کنیم. شخصیت واقعی خود را پنهان می کنیم به خاطر جامعه و اگر جامعه ای هم در کار نباشد، همین وجود خویشاوندان و دوستانی که ما نمی خواهیم از ما بدشان بیاید، برای این اجبار کافی خواهد بود.