داستان چوپان خوشبخت روایتی از داستان های کشور افغانستان

به گزارش برنا، افغانستان پر است از قصه است ‌؛ قصه‌هایی که هر کدام ریشه در باورها و سنت‌های این مردمان دارد. اقلیم خشک و خشن افغانستان سبب شده تا مردمانش در بهار و تابستان بیشتر به کار بپردازند و در پاییز و زمستان به ناچار در خانه بنشینند و چه کاری بهتر از قصه‌گویی و شاهنامه‌خوانی در این ایام؛ افغانستان دنیای قصه است؛ از قصه‌هایی که گفته شده و قصه‌هایی که قرار است متولد شوند و مرشد معجونی در برنامه پرده عشاق ویژه داستان های کهن این بار داستان چوپان خوشبخت را روایت می کند

گویا قصه‌گویی در میان مردم افغانستان، رسمی است دیرپا، خاوری نوبسنده افغانستانی مقیم اروپا در این‌باره می‌نویسد: اکثر مردم افغانستان به ویژه هزاره قصه‌گو هستند، حتی کودکان. البته آنها برای این کار آموزش خاصی نمی‌بینند. همین که قصه‌ای را می‌شنوند، به بازگویی آن می‌پردازند. یک فرد در عمر خود آنقدر قصه می‌شنود که نسبت به بازگو کردن قصه‌ای در خود عجزی نمی‌بیند. وقتی بنا بر قصه‌گویی می‌شود، هر فردی که در مجلس حاضر باشد، توان قصه‌گویی را در خود می‌بیند و در صورت نیاز قصه می‌گوید. البته میزان مهارت افراد فرق دارد. بعضی‌ها کمتر بلدند و مهارت کمتری در قصه‌گویی دارند.

گفتنی است گفتن این داستان‌ها با زبان بزرگان آن قدر برای مردم لذت‌بخش بود که تنها برای شنیدن آن شب‌ها مهمان همدیگر می‌شدند تا از شنیدن آن بی‌بهره نمانند.در جریان سال‌های سال افغانستانی‌ها به داستان‌گویی و داستان‌شنیدن سپری کردند تا اینکه اشغال کشورهای خارجی دامن‌گیر هر خانواده شد و هر کسی را به شهر و کشوری مهاجر کرد.با گذشت هر روز، شنیدن این داستان‌های جالب بین مردم کمتر می‌شود، اما با آنهم افراد زیادی که طعم شیرینی این داستان‌ها را چشیده‌اند، مایل به شنیدن آن هستند،داستان « چوپان خوشبخت»یکی از همین داستان های رایج در افغانستان است

علاقه مندان می توانند برای شنیدن داستان های کهن در ایام  نوروز ساعت ۲۱ روی موج اف ام ردیف ۱۰۶ مگاهرتز با رادیو فرهنگ همراه شوند و برنامه« پرده عشاق» به تهیه کنندگی مریم قاسمی و اجرای مرشد معجونی را بشنوند