شبکه نمایش خانگی به تلویزیون لطمه می زند/ زنگ خطر سقوط شبکه نمایش خانگی/ تلویزیون در برنامه های مناسبتی خلاصه نشود/ آموزش راهکاری برای رهایی از شبیخون فرهنگی

برای نظرخواهی از برنامه سازان با تجربه تلویزیون درباره چگونگی برآورده شدن توقعات مخاطبان از تولیدات تلویزیون و جذب و تشویق آن ها به دیدن آثار این رسانه به چگونگی این موضوع پرداختیم. امیر پور رحمانی، تهیه کننده سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار برنا درباره این موضوع به نکاتی اشاره داشته که در ادامه می خوانید:

با توجه به دستمزد بالایی که شبکه نمایش خانگی در حال پرداخت به بازیگران است به نظر شما این مسئله به کیفیت تولیدات تلویزیون لطمه می زند یا خیر؟ بدون شک تاثیر گذار است و به تلویزیون لطمه وارد می کند. وقتی بازیگران در شبکه نمایش خانگی دستمزد بالایی دریافت می کنند دیگر وقت خود را برای بازی در تلویزیون صرف نمی کنند و به سمت سینما و شبکه نمایش خانگی می روند.

تلویزیون چه اقداماتی باید انجام دهد که در رقابت با شبکه نمایش خانگی عقب نماند؟تلویزیون بیشترین بیننده را دارد. اگر در جذب بازیگر سرمایه گذاری بیشتری داشته باشد، تولیداتش را ارتقا دهد، محتوا و کیفیت کار را افزایش دهد و از حالت برنامه های مناسبتی فراتر برود، با شبکه نمایش خانگی می تواند رقابت داشته باشد و مخاطبان بیشتری را جذب کند، اما وقتی در تولیداتش از سوژه های تکراری و فیلم نامه های ضعیف بهره می برد مخاطبان خسته می شوند و شبکه نمایش خانگی را انتخاب می کنند و در این شرایط متاسفانه تلویزیون به نفع شبکه نمایش خانگی در رقابت مغلوب می شود و بازنده است.

فرق تلویزیون با شبکه نمایش خانگی در خط قرمزها است. تلویزیون در ساخت تولیداتش با یک سری محدودیت ها مواجه است، اما شبکه نمایش خانگی محدودیت کمتری نسبت به صدا و سیما دارد و همین باعث می شود با اقبال مردم مواجه شود.

چه چشم اندازی از رقابت شبکه نمایش خانگی و تلویزیون در آینده دارید؟ وقتی در هر خانه ای یک تلویزیون وجود دارد. طبیعی است که بیشترین ببیننده را نسبت به شبکه نمایش خانگی داشته باشد. البته تعداد پلتفرم‌های نمایش خانگی خیلی زیاد شده و بیننده های خود را تا حدودی از دست داده اند و اگر کیفیت کار خود را ارتقا ندهند و متنوع نباشند با تولیدات پشت سرهم و سوژه های تکراری بعد از مدتی دل مخاطب را می زنند و سقوط می کنند.

این روزها مشغول چه فعالیتی هستید؟ بعد از سریال «پرگار» مشغول تهیه یک اثر جدید هستم. به نظرم کار خوبی خواهد شد و در حال حاضر فراتر از طرح پیش رفته است ولی چون هنوز چراغ خاموش در حال ساخت هستیم زمان معینی را نمی توانم برای پایان ساخت اعلام کنم.

در پایان صحبتی دارید؟ قابل ذکر است در گذشته با یکی از مسئولان صدا و سیما مطرح کرده بودم که هنرستانی را به طور کامل به دانش آموزانی اختصاص دهند که در زمینه کارگردانی و نویسندگی برای صدا و سیما آموزش ببینند بطوریکه دانش آموزان از این طریق مدرک تحصیلی خود را از آموزش و پرورش دریافت می‌کنند و آموزش تخصصی باعث رشد و پیشرفت آنها می شود. اگر سالیانه حدود 8 نفر شاگرد در این زمینه آموزش ببینند خیلی پیشرفت می کنیم. با وجود اینکه این طرح را خوب دانستند و از آن تعریف کردند ولی متاسفانه آن را جدی نگرفتند.

به اعتقاد من تلویزیون باید درعملکرد خود بازنگری کند تا آنجایی که می تواند نویسنده و کارگردان آموزش دهد،  نوآوری داشته باشد با توجه به اینکه مخاطبان تنوع طلب شده اند برنامه ها جذابی ارائه دهد. متاسفانه در زمان کرونا که مردم ناراحت بودند و استرس داشتند پخش سریال ها قطع بود در صورتی که ما باید امید را در مردم بیشتر کنیم. با ساخت برنامه های خوب برای آنها شادی ایجاد کنیم. اما در زمینه تعلیم، تربیت و خانواده مشکل داریم.

تعداد زیادی از خانواده ها نمی دانند با فرزندان خود چطور برخورد مناسبی داشته باشند، ولی ما از طریق سریال سازی می توانیم به آنها آموزش دهیم. چون آموزش در این زمینه نیاز جامعه است. مثلا طی این سال ها اگر از ما بپرسند در ساختار کودک چقدر سریال ساخته ایم چه حرفی برای گفتن داریم؟ برای نوجوان و جوان چقدر کار کرده ایم؟ آیا در سریال ها پاسخگوی نیاز جوان ها بوده ایم؟ به نظرم کاری نکرده ایم. خیلی عقب هستیم.

باید کارگروه تشکیل شود و کارشناسان مقوله خانواده درباره جوانان، در مورد اینکه چرا نحوه استفاده صحیح از تکنولوژی را بلد نیستند؟ روش های استفاده صحیح از تکنولوژی و ... را بررسی و به فکر آموزش آنها باشند. به طور مثال بعضی از بچه ها استفاده صحیحی از برنامه «شاد» آموزش و پرورش نداشتند که این خطرناک است و عواقب بدی به همراه دارد. به نظرم شبیخون فرهنگی که می گویند یعنی همین، دراین میان شبکه های ماهواره ای هم به طور فعال کار می کنند و ما نسبت به آنها خیلی عقب هستیم.

با توجه به سابقه 40 ساله ام در حوزه تعلیم و تربیت وقتی برنامه های تلویزیون را نگاه می کنم، هیچ برنامه ای در این حوزه روی آنتن نمی رود. در صورتی که ما نیازهای تربیتی داریم اگر یک مادر به اطلاعاتی در زمینه تعلیم و تربیت نیاز داشته باشد به ناچار امکان دارد از کتاب هایی با نویسنده های غیر ایرانی یا دیدن سریال خارجی استفاده کند.