حلقه اصلی و مفقوده شورا ارتباط نداشتن با مردم است/علاقه‌مندم صدای رسانه زنان در شهرم باشم

به گزارش برنا؛ سونیا پوریامین یکی از مجریان و تهیه‌کنندگان نام آشنای صداوسیما، کارشناس رسانه و فعال فرهنگی که کاندیدای مستقل ششمین دوره از انتخابات شورای اسلامی شهر تهران شده است،

در گفتگو با خبرنگار برنا درباره علت اصلی کاندیداتوری خود بیان کرد: من با توجه به همه مشکلاتی که در شهر وجود دارد، کاندید شده‌ام. همیشه به عنوان یک شهروند دوست داشتم کاندیدها در این پنج دوره‌ای که انتخابشان کردیم و اعضای پارلمان شهری را به شورا فرستادیم، با ما در ارتباط باشند.

وی ادامه داد: لازم است بدانید که هرکدام از اعضا 2 منطقه شهرداری را تحت پوشش خود قرار می‌دهند و باید در جریان مشکلات آن‌ها قرار بگیرند البته شاید در جریان قرار گرفته باشند اما ارتباطی با مردم آن منطقه و یا محله نداشتند و یا حداقل من متوجه این ارتباط نشدم.

این مجری نام آشنای تلویزیون معتقد است حلقه اصلی و مفقوده شورا و اساسا هر جایی که توسط مردم انتخاب می‌شود، ارتباط نداشتن با مردم است.

پوریامین تاکید کرد: خود من نمی‌دانم مردم در چه نقطه‌ای از تصمیم‌گیری‌ها نقش دارند بنابراین به عنوان یک فرد رسانه‌ای احساس کردم که حتما باید در شورا افرادی هم حضور داشته باشند که تخصص‌های رسانه‌ای دارند و مدام این مساله را به همکاران خود گوشزد کنند که اگر قرار است طرحی به اجرا دربیاید در ابتدا باید با مردم آن منطقه مشورت کنند و بهتر است مردم را در جریان طرحی که طولانی شده و به نتیجه نرسیده است، قرار بدهند حتی در مکان‌هایی مساله را با مردم در میان بگذارند تا مطالبه آن‌ها کمک بکند که طرح مورد نظر مردم در شهر اجرا شود.

وی افزود: در مسیر برنامه ریزی، استراتژی و هر آنچه که وظیفه این اعضای شورای شهر است، مقوله ارتباط مهم است و من به عنوان کارشناس رسانه احساس کردم که باید به این نوع افراد همچنان این موضوعات را گوشزد کنند و امروز بعد از 4 سال که قرار است انتخابات شوراها برگزار شود، نباید نسبت به این قضیه بی‌تفاوت باشیم و اگر مردم را نسبت به این قضیه آگاه کنیم آن‌ها با رغبت بیشتری برای دادن رای می‌آیند.

این تهیه‌کننده تلویزیون در پاسخ به این پرسش که چرا به عنوان یک نامزد مستقل به میدان آمده است، توضیح داد: روی این موضوع فکر کردم که اگر قرار است در این انتخابات پیروز شوم باید در یک لیستی قرار بگیرم اما آیا من واقعا  با لیست‌های سیاسی که در حال حاضر وجود دارند و در این دوره متعدد هم هستند، می‌توانم به خواسته‌‌های خود دست پیدا کنم یا نه؟

پوریامین ادامه داد: زمانی که فردی در لیست سیاسی قرار می‌گیرد باید موضوعاتی را که برای آن حزب مهم است مطرح کند اما من به عنوان یک فرد رسانه‌ای دغدغه‌های دیگری دارم و در کنار مردم هستم. همچنین من حداقل به عنوان یک زن به این مساله که زنان شهرم به چه چیز نیاز دارند، آگاه هستم. من دغدغه این را دارم که زنان شهرم به ویژه بانوان خانه‌دار از امکانات ورزشی به صورت رایگان برخوردار شوند و مکان‌هایی داشته باشند که بتوانند با هم درد و دل کنند اما آیا این دغدغه همه هست؟ من ندیدم در شوراها این مسایل دغدغه باشد. دغدغه من مسایل فرهنگی شهرم است اما یادم نمی‌آید در شهری که زندگی می‌کنم حداقل هر هفته کار فرهنگی صورت بگیرد، من متوجه آن شوم و بتوانم به آن مکان سر بزنم و لذت ببرم. پس خواسته های من با لیست‌های مختلف یکی نیست و برای رای دادن ترجیح ندادم که در هیچ گروهی باشم.

وی با اشاره به اینکه بیشتر علاقه‌مند است صدای رسانه زنان در شهرش باشد، درباره برنامه‌های خود تصریح کرد: به هر حال ما در همه نوع امکاناتی اگر زنان جامه را بانشاط، توانمند و خودباور آموزش دهیم خانواده سود اصلی را می‌برد و اگر پایه‌های خانواده درست پایه‌ریزی شود نفعش را جامعه می‌برد.

این فعال فرهنگی افزود: اگر بخواهم بر اساس تجربه‌هایم سخن بگویم درباره این مساله صحبت می‌کنم که ما باید از یکسری امکانات ورزشی برای سالمندان، زنان خانه‌دار، زنانی که بچه دار می‌شوند و برای نگهداری از فرزند خود در خانه می‌مانند، فراهم کنیم که این مساله باعث هم افزایی افراد با یکدیگر، انتقال تجربه‌ها و تقسیم دانش نیز می‌شود. این موردی که به آن اشاره کردم یکی از حقوق بانوان به عنوان شهروند است و آن‌ها حق‌های دیگری نیز دارند و باید مطالبه‌گر باشند.

پوریامین با اشاره به اینکه ایجاد سراهای محله حرکت مهمی بود که با امکانات خوبی ساخته شد، اظهار کرد: همیشه دلم می‌خواست سراهای محله فعال باشند چراکه بسیاری از اتفاقات فرهنگی در سرای محله امکانپذیر است و فقط کافی‌ست اتفاقات به افراد آن محله اطلاع‌رسانی شود. این سراها می‌توانند افراد مختلفی را به هم وصل کنند و بعد خود افراد در ارتباط با یکدیگر محله بانشاطی را ایجاد کنند.

وی  با بیان اینکه باید شهر را زنده کنیم، مطرح کرد: به عنوان یک فعال فرهنگی واقعا متاسفم که در شهر پر از دود و غم زندگی می‌کنم در حالیکه تهران پایتخت بسیار خوبی در مقابل پایتخت‌های دنیا و شهر فعالی است اما برای شهروندان هیچ برنامه‌ای ندارد.

این مجری نام‌آشنای تلویزیون ادامه داد: سخت نیست که ما هر هفته در بوستان‌ها و فضاهای باز کنسرت برگزار کنیم شاید نیازی هم به کنسرت‌های بزرگ نباشد بلکه می‌توانیم به جوانان مستعد در این زمینه فرصت بدهیم تا هنر خود را به نمایش بگذارند. همچنین فکر نمی‌کنم پخش برخی از فیلم‌های باارزش به صورت مجانی برای مردم کار دشواری باشد. برنامه‌ریزی برای اجرای تئاترهای خوب خیابانی و در نظر گرفتن بودجه برای آن‌ها علاوه بر آنکه کار سختی نیست باعث ایجاد رونق و خوشحالی در کالبد بی‌جان این هنر نیز می‌شود.

پوریامین تاکید کرد: همه اتفاقات شهر ما را به در خانه نشستن تا بیرون رفتن ترغیب می‌کند در حالی که با در نظر گرفتن یکسری برنامه‌های فرهنگی، برنامه‌ریزی برای ایجاد کارناوال‌های شادی برگزاری تورهای تفریحی برای آشنایی با شهرک‌های صنعتی و...می‌توانیم شهر را زنده کنیم.

وی در پایان خاطرنشان کرد: من می‌پذیرم که افراد مستقل جایی ندارند زیرا کشور ما آن قدر توسعه پیدا نکرده است که تک تک ما درباره همه کاندیدها تحقیق و افرادی را که احساس کنیم کمی آن‌ها را می‌شناسیم و با نقطه نظراتشان آشنا هستیم، انتخابشان کنیم و بعدا از آنها توقع داشته باشیم چراکه دست به انتخاب زدیم. اما امیدوارم کشور ما به این توسعه سیاسی در همه انتخابات برسد که افراد با کمی دقت و وقت گذاشتن فرد اصلح را برگزینند.