معمولاً در جشنواره‌ها موفقیت کارگردان‌ها بیشتر از بازیگران مطرح می‌شود / سینمای ایران بازیگران توانمند و با استعداد زیادی دارد که می‌توانند در جشنواره‌های دنیا بدرخشند

کاوه سجادی حسینی‌ کارگردان سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: در وهله اول اگر بخواهم به عوامل موفقیت یک فیلم در زمینه‌های مختلف اشاره کنم باید بگویم که فیلمنامه اصلی‌ترین و مهم‌ترین عنصر برای موفقیت یک اثر است. فیلمنامه کارکرد یک نقشه راه را دارد که اگر دقیق باشد گروه به بیراهه نمی‌رود و طی کردن مسیر تولید راحت و آسان می‌شود.

سجادی حسینی خاطرنشان کرد: با یک فیلمنامه خوب بازیگر با جزئیات بیشتری روبرو می‌شود و طبیعتاً بازی بهتری ارائه می‌دهد. از آنجا که گونه اجتماعی در سینمای ما پر رنگ‌تر از همه ژانرهای سینمایی است مهم است که بازیگر بتواند مقابل دوربین مخاطب را به باور نقشی که ایفا می‌کند برساند. دقت به جزئیات در اجرا کمک می‌کند که مخاطب شاهد به تصویر کشیده شدن واقعیت باشد و در این بین رفتارهای خود بازیگر می‌تواند لحن و اتمسفر فیلم را تغییر دهد و بسیار مهم است که کارگردان انتخاب درستی برای بازیگرانش داشته باشد که بازیگر بتواند با دقت عمل نقشی که مدنظر فیلمساز است را ایفا کند.

او افزود: بخشی از انتخاب بازیگران بحثی تجاری است و فیلمساز برای اینکه فیلمش دیده شود مجبور است که بازیگران مطرح و ستاره انتخاب کند. به نظر من سینمای ایران غنی از بازیگران خوب، فهیم و باسواد است و از آنجا که اکثر بازیگران سینمای ایران توانسته‌اند در جشنواره‌های خارجی بدرخشند و جایزه بگیرند به نظر من امکان دیده شدن برای همه وجود دارد و فقط کافی است که فرد در جای درستی قرار بگیرد و نقشی مناسب به او سپرده شود.

این کارگردان در ادامه اظهار داشت: برخی کارگردان‌ها هستند که اگر نگاهی به آثارشان داشته باشیم متوجه می‌شویم که بازیگران در فیلم‌های آن‌ها توانسته‌اند بهتر از همیشه ایفای نقش کنند. من فیلمسازانی چون کیانوش عیاری و اصغر فرهادی را می‌توانم مثال بزنم که بازی‌های درخشانی در آثارشان دیده می‌شود. در فیلمی چون «طلا و مس» می‌بینیم بهروز شعیبی و نگار جواهریان بازی فوق‌العاده خوبی ارائه داده‌اند و بخشی از این موفقیت به توانایی همایون اسعدیان برای بازی گرفتن از بازیگران مربوط می‌شود و فیلم «طلا و مس» که می‌توانست با سهل‌انگاری به فیلمی سفارشی تبدیل شود به اثری با کیفیت تبدیل شده است. سینمای اجتماعی تلاش دارد به رئالیسم و واقعیت نزدیک شود و اگر نگاهی به کارکرد فیلمسازان داشته باشیم متوجه می‌شویم که فیلمنامه‌های خوب و کارگردان‌هایی که هدفمند و با جدیت تمرین قبل از شروع کار را دنبال می‌کنند بازیگرانشان بازی بهتری ارائه می‌دهند اما متأسفانه کارگردان‌های کمتری در سینمای ما تمرین را جدی می‌دانند.

کارگردان فیلم سینمایی «بوفالو» در پایان اظهاراتش تأکید کرد: وقتی فیلمی ایرانی در یک جشنواره جهانی جایزه می‌گیرد این جایزه گرفتن بسیار خبرساز می‌شود و نام کارگردان بیش از هر کس دیگری مطرح می‌شود اما بازیگران زیادی داریم که جایزه گرفتنشان چندان خبرساز نمی‌شود. بازیگرانی چون لیلا حاتمی، پیمان معادی، شهاب حسینی، رضا ناجی، همایون ارشادی بازیگرانی هستند که بارها مورد توجه قرار گرفته‌اند اما متأسفانه موفقیتشان چندان خبرساز نشده است. از طرفی در بسیاری از جشنواره‌هایی که فیلم‌های ما راه پیدا می‌کنند جایزه بهترین بازیگر وجود ندارد و اصلاً امکان دیده شدن برای بازیگران وجود ندارد. دیده نشدن بازیگران و بیش از هر چیز مطرح شدن کارگردان‌ها یک مسئله جهان شمول است و می‌‌بینیم که فیلم‌های کره‌ای و عربی بسیاری در جهان دیده شده‌اند و اما بازیگران کره‌ای و عربی که در کارشان تبحر بالایی دارند نتوانسته‌اند چندان مورد توجه قرار بگیرند.