«درخت صندل‌های چوبی» فیلمی برای یک تجربه ناب انسانی

به گزارش برنا، ارمانو اولمی در خانواده‌ای روستایی به دنیا آمد که برای کار در کارخانه به شهر مهاجرت کرده بودند. او پدرش را در جنگ جهانی دوم از دست داد و خودش خیلی زود راه او را با کار در کارخانه ادامه داد. این دو بخش از زندگی اولمی – جنگ و کار در کارخانه – منبع الهام یکی از اولین فیلم‌های او، «شغل» (۱۹۶۱)، دربارۀ کارگری در کارخانه‌ای در میلان، و همین‌طور آخرین اثرش، فیلم جنگی و زیبای »سبزه دوباره خواهد رویید» (۲۰۱۴) شدند.

این فیلم در همین سال برنده نخل طلایی جشنواره فیلم کن شده‌است. در جشنواره بنیاد فیلم آمریکا در سال ۲۰۰۷ آل پاچینو از این فیلم به عنوان یکی از بهترین فیلم های عمرش یاد کرد.

این فیلم به نوعی روایتگر زندگی انسان‌های فقیر و استثمار آن‌ها است که قصه‌ای به شدت احساسی دارد.

مایک لی کارگردان مطرح انگلیسی علاقه زیادی به فیلم «درخت صندل‌های چوبی» دارد و همیشه از تحسین‌کننده‌های این اثر بوده است و دیدن این فیلم را برای کسانی که به دنبال یک تجربه ناب انسانی هستند ضروری می‌داند.

«درخت صندل‌های چوبی» مثل بسیاری از آثار دیگر اولمی در شمال ایتالیا و با شرکت نابازیگران ساخته شده است.

بازیگران: لوئیجی اورناقی به عنوان باتیستی ، ترسا برسیانینی به عنوان بیوه رانک ، گیوسپه بریگنولی به عنوان پدر بزرگ ، آنتونیو فراری به عنوان تونی