یادی از استاد "مجتبی مینوی" در بدون تاریخ

به گزارش برنا؛ « بدون تاریخ» برنامه ای است که به معرفی شخصیت های فرهیخته ادبی و هنری و تاریخی کشورمان اختصاص دارد و گوشه ای از زندگی آنها‌ در این برنامه روایت می شود .

در این برنامه امروز به روایت بخش هایی از زندگی استاد میکنی پرداخته میشود ، مجتبی مینوی در ۱۹ بهمن ماه ۱۲۸۱ در تهران متولد شد و دوران کودکی او در سامره گذشت. پدرش شیخ عیسی شریعت‌مداری طلبهٔ فاضلی بود که در سامره نزد میرزا محمدتقی شیرازی تدریس می‌کرد و مجتبی نیز تحصیلات مقدّماتی خود را در این شهر انجام داد. در سال ۱۲۹۰ به همراه خانواده به ایران بازگشت و به ادامهٔ تحصیل در مدارس امانت و افتخاریه پرداخت. تحصیلات متوسطه را در دارالفنون گذراند و با برخی شخصیت‌های ادبی آینده، نظیر صادق هدایت هم‌درس بود. در سال ۱۲۹۸ در پی انتصاب پدر به ریاست عدلیه رشت به همراه خانواده به رشت عزیمت کرد. از سال ۱۲۹۹ ش به تحصیل در دارالمعلمین پرداخت. در سال ۱۳۰۲ در پی اشتغال پدر در مجلس شورای ملی به تهران بازگشت. از همان سال در مجلس شورای ملی به عنوان تُندنویس به مدّت دو سال مشغول کار بود. در همین دوره آموزش زبان پهلوی را نزد پروفسور هرتسفلد  آلمانی آغاز کرد.

استاد دانشگاه تهران، رایزن فرهنگی ایران در ترکیه، رئیس تعلیمات عالیهٔ وزارت فرهنگ و سرپرستی علمی بنیاد شاهنامهٔ فردوسی از جمله افتخازات ایشان است همچنین از وی آثار متعددی چون‌تصحیح و چاپ دیوان ناصرخسرو با مقدمه سید حسن تقی‌زاده؛ ترجمه فارسی رساله لوحه‌های زر و سیم داریوش، مکشوف در همدان، نوشته پرفسور ارنست هرتسفلد به فرانسه؛ نامه تنسر؛ تصحیح و مقابله شاهنامه فردوسی؛ اطلال شهر پارسه تخت جمشید؛ شاهنشاهی ساسانیان تصحیح داستان ویس و رامین تالیف فخرالدین اسعد گرگانی ؛مازیار، بررسی تاریخی همراه با یک درام از زندگی مازیار به قلم صادق هدایت؛ تصحیح و تحشیه نوروزنامه خیام؛ سیاست‌نامه، با تصحیح و تحشیه سید عبدالرحیم خلخالی که دوسوم آن به‌وسیله مینوی تصحیح شده است و....را می توان نام برد.

مینوی، ظهر روز چهارشنبه ششم بهمن‌ماه ۱۳۵۵ش، درحالی‌که بیست و چهار ساعت پیش از مرگش آخرین نمونه چاپی داستان سیاوش را تصحیح و اجازه چاپ داده بود، بر اثر سکته قلبی درگذشت.

‌« بدون تاریخ» را ساعت ۱۲:۱۵ از رادیو فرهنگ بشنوید .