فیلمنامه بهانه است؛ مشکل سریال‌های تلویزیون جای دیگر است/ مشکلات تولید می‌تواند عامل مهم‌تری بر ریزش مخاطب سریال‌ها باشد!

یکی از انتقاداتی که به سریال‌های تلویزیون مطرح می‌شود، این است که اصطلاحاً به سریال‌ها آب بسته شده می‌شود و زمان روایت قصه‌ کمتر از تعداد قسمت‌هایی است که در سریال می‌بینیم به طوری که موقعیت‌ها و اتفاقات بسیار کم است و در واقع بخش‌های اضافی بسیاری به سریال‌ها افزوده می‌شود.

فهیمه سلیمانی، نویسنده تلویزیون، در پاسخ به این‌که چنین انتقادی را به سریال‌های تلویزیون وارد می‌داند یا خیر؟ به خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت:  از نظر من مشکل از فیلمنامه‌ها نیست و من شخصا در نوشتن اکثر فیلمنامه ها سعی کرده‌ام بهترین گزینه را ارائه دهم. قبل از اینکه فیلمنامه نویس باشم  اول از همه قصه‌پرداز و داستان نویس هستم و هیچ زمان برای داستان دچار معضل نبودم.

او ادامه داد: متاسفانه در ساخت فیلمها یا سریال ها اتفاقات زیادی رخ می دهد که بنا به دلایل تولیدی و موارد مختلف دیگر بعد از رد شدن از مرحله نگارش در مرحله تولید اتفاق می افتد که چنین موضوعی در اکثر آثار و نه صرفا همه آثار قابل شهود است.

این تهیه‌کننده اظهار کرد: در حقیقت متاسفانه چنین چیزی وجود دارد و زمان زیادی را برای یک پلان صرف می‌کنند و بیشتر این اتفاقات در زمان تولید به دلایل مسائل تولیدی که به تهیه کننده تحمیل شده یا اینکه سلیقه شخصی کارگردان است رخ می‌دهد.

او در این خصوص که آیا می‌توان این اتفاق را اصلی‌ترین عامل ریزش مخاطب در تلویزیون دانست؟ بیان کرد: قطعا چنین امری بسیار تاثیرگذار است زیرا وقتی با یک دینامیک بالا کار در هر قسمت آغاز می‌شود و با یک اتفاق پر رنگ و یک شک کار به اتمام می‌رسد قطعا مخاطب برای قسمت آتی مشتاق‌تر از همیشه پای سریال می‌نشیند. مخاطب زمانی که در یک قسمت متوجه هیچ رشدی نمی‌شود و شکی را تجربه نمی‌کند به مرور ریزش مخاطب را در رسانه ملی شاهد هستیم.