نجات پلتفرم‌ها در دست کیست؟ تلویزیون یا وزارت ارشاد ؟

جمال گلی تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: دغدغه ما تهیه‌کننده‌ها درباره اینکه نظارت بر محتوای شبکه نمایش خانگی بر عهده وزارت ارشاد باشد یا ساترا و تلویزیون به نوع نگاه این دو نهاد مربوط می‌شود و از آنجا که امروز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ساز و کار درستی در نظارت بر محتوای آثار سینمایی و صدور مجوزها ندارد و یک فیلم 90 دقیقه‌ای با مشکلات بسیاری مواجه می‌شود هیچ تضمینی وجود ندارد که نظارت بر محتوای شبکه نمایش خانگی بر عهده وزارت ارشاد قرار بگیرد و وضعیت بدتر نشود.

گلی تصریح کرد: مشکل ما با ساترا مشخص است و سینماگران بر این عقیده‌اند که سخت‌گیری‌های بسیاری وجود دارد اما اگر نظارت بر محتوای شبکه نمایش خانگی به وزارت ارشاد برگردد ممکن است سخت‌گیری‌ها به همان شکل ادامه داشته باشد و یا حتی وضعیت بدتر شود.

وی افزود: نظارت بر شبکه نمایش خانگی توسط ساترا یک اراده حکومتی است و به نظر می‌رسد طبق قانون تولیدات نمایشی در قالب سریال باید زیر نظر تلویزیون باشد و ما نمی‌توانیم تأثیر چندانی در این مسئله داشته باشیم. باید مشکلی که با نظارت ساترا داریم را پیگیری کنیم و بدانیم که اگر این مسئولیت از ساترا به وزارت ارشاد منتقل شود وضعیت بهتر می‌شود، وگرنه از نظر من این تصمیم اتفاق مثبتی را رقم نمی‌زند. از طرفی نظارت ساترا مزایایی دارد که نباید نادیده بگیریم. در وزارت ارشاد معمولاً افرادی هستند که سینماگران را به دو گروه خودی و غیرخودی تقسیم می‌کنند و منافع جمعی نقشی در آن ندارد اما در ساترا اینگونه نیست و اتفاقاً فرآیند دریافت مجوز در ساترا بسیار ساده‌تر از وزارت ارشاد است.

تهیه‌کننده سریال «ریکاوری» در ادامه با حمایت از عملکرد ساترا گفت: من عملکرد ساترا را در این مدت مثبت می‌دانم. نظارتی که بر محتوا وجود دارد هم تا حدی منطقی است و اگر تصور ما بر این است که در نمونه‌هایی مثل حجاب قرار است ساترا سخت‌گیری‌های زیادی داشته باشد و پوشش بازیگران را کاملاً تلویزیونی کند باید به این نکته هم توجه داشته باشیم که اصلاً نوع پوشش چه تأثیری در کیفیت و جلب نظر مخاطب دارد؟ ما باید به مسائل کلان‌تر و جدی‌تری فکر کنیم و مطالبات خود را در آن زمینه دنبال کنیم و به دنبال شکل‌گیری شرایطی باشیم که لابی‌ها و روابط دوستانه در فراهم شدن شرایط کار و تولید تأثیرگذار نباشد و همه بتوانند در شرایطی عادلانه با موقعیتی یکسان اثری که مدنظر دارند را تولید کنند و در این شرایط فرق چندانی ندارد که وزارت ارشاد بر محتوای آثار نظارت داشته باشد یا تلویزیون.

انتهای پیام //