انتشار متون‌ «گل‌نبشته‌های باروی تخت‌جمشید»

این کتاب در دو جلد، ۹۸۶ صفحه و ۵۰۰ نسخه توسط پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و با همکاری مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی) منتشر شده است.

عبدالمجید ارفعی در بخش سرآغاز این کتاب نوشته است؛ «نگارنده که افتخار آن را داشته که نخستین و تنها شاگرد روانشاد ریچارد "ت. هلک" در سال‌های ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۴ باشد، پس از گفتگو با مسئولان موسسه شرقی دانشگاه شیکاگو و موافقت آنها برای ترجمه دو زبانه و چاپ متن‌ها، بر آن شدم تا با ترجمه این متن به دو زبان انگلیسی و فارسی همراه با تصویر و واژه‌نامه، آنها را در دسترس همگان بگذارم. از آن رو که به دلیل حجم بسیار، گنجاندن همه این متن‌ها، تصویرهایشان و واژه‌نامه در یک مجلد غیرممکن است، برآن شدم تا با در نظر گرفتن گروه‌ها، کم و بیش هر ۶۵۰ متن را در یک مجلد جای دهم. از این رو برای نخستین مجلد، ۶۴۷ متن که در بردارنده گروه‌های" A-G"، دوازده گروه نخستین هستند، بررسی و برای چاپ فراهم شدند. سه مجلد دیگر در بردارنده متن‌های "H-M(۷۶۵متن)"،" N-S۳ (۷۵۳ متن)"،" T-W (۴۳۱ متن) " خواهند بود.»

در بخشی از یادداشت این کتاب نیز درباره‌ی این کتاب این طور توضیح داده شده است: «کتاب حاضر سومین مجلد از گل نبشته‌های باروی تخت‌جمشید متن‌های " A-G " است که در کاوش‌های سال‌های ۱۳۱۳-۱۳۱۲ در دو اتاق در استحکامات شمال شرقی تخت جمشید یافت شدند. این سنگ نبشته‌ها سندهای امور مالی ایالت فارس در سال‌های سیزدهم (۵۰۹ پ.م.) تا بیست و هشتم (۴۹۴ پ. م.) پادشاهی داریوش بزرگ را شامل می‌شود و آگاهی بسیاری از آنچه در زمان داریوش بزرگ در ایالت فارس (محدوده‌ای که کم و بیش مانند فارس در زمان ساسانیان را در بر می‌گرفته) می‌گذشته، به ما می‌دهند از جمله جابه‌جایی کالا، دریافت، ذخیره‌سازی برای مصرف انسان و دام و نیز برای کاشت، پرداخت دستمزد به کارگزاران دولتی، از شاه گرفته تا خدمتکاران کارگران و نیز چهارپایان مستقر در محل یا در حال سفر، پرداخت هزینه‌های سفر و نیز نامه و گزارش‌های سالانه عملکرد یک مکان به صورت "روزانه" و "سالانه". »

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری؛ «عبدالمجید ارفعی» نخستین ترجمه فارسی فرمان کوروش بزرگ (منشور کورش) را از روی مولاژی از اصل منشور، همراه با نسخه‌برداری جدید انجام داد.

او پس از اخذ دانشنامه لیسانس زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، در مهرماه سال ۱۳۴۴ به مؤسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو رفت و تا هشت سال زیر نظر "ریچارد هلک"، از مشهورترین استادان خط و زبان ایلامی، به یادگیری زبان ایلامی و اکدی مشغول شد. در همان زمان با گل‌نوشته‌های ایلامی و کتیبه‌های تخت جمشید که به امانت در دانشگاه شیکاگو بود و ریچارد هلک در حال بررسی، خواندن و ترجمه آنها بوده‌است، آشنا شد.

هلک در آن دوران هر شب چند کتیبه خوانده شده را به ارفعی می‌داد تا او از روی متن ترجمه‌شده، کتیبه‌ها را بخواند. پس از مدتی او کتیبه‌های خوانده نشده را نیز به ارفعی میداد. این تجربه بعدها به ارفعی در نوشتن کتاب «گل‌نوشته‌های باروی تخت جمشید» کمک کرد.  عبدالمجید ارفعی اولین ایرانی است که در این رشته تحصیل کرد. همچنین او تا امروز تنها متخصصی است که می‌تواند بقیه آن کتیبه‌ها را خوانده و ترجمه کند.