نویسنده‌های انگلیسی هم بی‌پول‌ هستند!

 به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ «گاردین» نوشت: تصویر نویسنده‌ای مفلس که تنها با نوشتن داستان و رمان کسب درآمد می‌کند و گذران زندگی برایش سخت است، کلیشه‌ای به قدمت چند قرن است و همچنان واقعیت دارد.

براساس آماری که شورای هنر انگلیس منتشر کرده، تعداد کمی از نویسندگان از راه نوشتن قادر به تامین معاش خود هستند و این رقم رو به کاهش است.

این گزارش نشان داده، فروش کتاب‌های داستانی به شدت کمتر از ۱۰ سال نخست قرن حاضر شده و میانگین قیمت این دست آثار، طی ۱۵ سال اخیر به طرز چشمگیری کاهش یافته است. استقبال بیشتر از ژانرهای جنایی و عاشقانه هم نتوانسته این خُسران را جبران کند و شورای هنر انگلیس خواهان برنامه‌ریزی برای کمک به نویسندگان آسیب‌دیده شده است.

«سارا کراون»، رئیس بخش ادبی شورای هنر در این‌باره گفت: در حال حاضر شرایط نویسندگان ادبیات داستانی خیلی بی‌رحمانه است. ما ناچارا به جایی رسیده‌ایم که تنها نویسندگانی می‌توانند داستان بنویسند که معاش‌شان از این طریق تامین نمی‌شود. این روی تنوع نویسندگان تاثیر می‌گذارد؛‌ ما داریم صداها را از دست می‌دهیم و نمی‌خواهیم در این موقعیت باشیم.

آماری که شورای هنر منتشر کرده، از سوی مرکز تحقیقات «نیلسن بوک‌اسکن» بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱ تهیه شده است. طی این‌ سال‌ها فروش کتاب‌های داستانی جلد سخت در انگلیس، ۱۰ میلیون پوند کاهش داشته است. این وضعیت در مورد کتاب‌های جلد نازک بدتر هم بوده و آمارها نشان می‌دهد فروش آثار داستانی جلد نازک از سال ۲۰۰۸ هر سال کمتر شده است. فروش این نوع کتاب‌ها در سال ۲۰۱۱، ۱۶۲ میلیون و ۶۰۰ هزار پوند بوده، اما در سال بعد به ۱۱۹ میلیون و ۸۰۰ هزار پوند تنزل کرده است.

تعداد معدودی از آثار داستانی هستند که طی این سال‌ها فروش بالای یک میلیون را تجربه کرده‌اند؛ «تاوان» نوشته «یان مک‌ایون»، «بادبادک‌باز» نوشته «خالد حسینی»، «زن مسافر زمان» نوشته «آدری نیفنگر»، «زندگی پای» نوشته «یان مارتل» از آن جمله هستند.

پرفروش‌ترین رمان سال گذشته، «خدایی در ویرانه‌ها» بود که توسط «کیت اتکینسون» به نگارش درآمده و ۱۸۷ هزار جلد از آن به فروش رسید. این در حالیست که فروش محبوب‌ترین رمان سال ۲۹۱۵ بیش از دو برابر این رقم بوده است؛ کتاب «الیزابت گم شده» نوشته «اما هیلی» در آن سال ۳۶۰ هزار نسخه فروش داشت.

محققان با بررسی این آمار به این نتیجه رسیدند که حداکثر ۱۰۰۰ نویسنده که پرفروش‌ترین کارها را دارند، می‌توانند از این راه امرار معاش کنند و فروش کتاب‌های داستانی به تنهایی این امکان را در اختیار بقیه نویسنده‌ها نمی‌گذارد. در فرآیند فروش کتاب، پس از این که ناشر، پخش‌کننده، مدیر برنامه‌ها و ... سهم خود را از فروش ۳۰۰۰ نسخه هزارمین کتاب پرفروش انگلیس برداشتند، دیگر پول زیادی برای نویسنده باقی نمی‌ماند.

«کیت دو وال» نویسنده‌ای که رمان «نام من لئون است» او در سال ۲۰۱۶ جزو پرفروش‌ترین‌ها بود، در این‌باره گفت: حرفه نویسندگی خیلی خیلی سخت است. برای بسیاری از افراد احتمال این که دو سال بتوانند از این طریق امرار معاش کنند، صفر است. نویسندگان پیش از من همیشه درگیر این مساله بوده‌اند که در وقت خالی خود بنویسند. اگر قرار باشد همه زمانت را به نوشتن اختصاص دهی، روی خطر فقر زندگی خواهی کرد. همه چیزهایی که تو را به عنوان یک نویسنده تغذیه می‌کند ـ ‌سخنرانی‌ها و گروه‌های نویسندگی ـ هزینه‌بر است. اگر واقعا ورشکسته باشی، این هزینه زیادی است.

در این گزارش، یکی از علت‌های کاهش استقبال از ادبیات داستانی، رکود اقتصادی و همزمان با آن گسترش تفریحات آسان و ارزن عنوان شده است: در مقایسه با گوشی‌های هوشمند تلفن همراه، ادبیات داستانی اغلب دشوار و گران است. رایگان نیست و نسبت به فیس‌بوک و کندی کراش نیاز به تمرکز بیشتری دارد.

شورای هنر با انتشار این گزارش، از دولت خواسته در این مورد ترتیب اثر دهد و با حدف مالیات ناشران کوچک و ارائه برنامه‌هایی برای حمایت از کتاب‌خوانان، ادبیات داستانی را نجات دهد.