اعتبار یک مملکت به فرهنگ و هنرش است

اخیرا جشنواره اولین نقاشان حرفه ای ایران برگزار شد و شما به عنوان داور در این جشنواره حضور داشتید...

وقتی برای داوری آمدم از دیدن کیفیت آثار خیلی حیرت نکردم. چون با آثار هنرمندان شهرستانی آشنا بودم و می دانستم کارهای این هنرمندان عالی است. کار داوری واقعا سخت بود. از میان این همه آثار خوب تنها 3کار باید انتخاب می کردیم. از انتخاب های خودمان راضی ام و می دانم بهترین ها را انتخاب کرده ایم.اما معتقدم همه خوب بودند. خوشحالم که در محیط شهرستان که کمتر اتفاقات هنری می افتد انقدر درست و با علاقه انتخاب می کنند. دلم می خواهد که این کارها ادامه داشته باشد، قطعا هر کار موفقی بخل و حسد افرادی را هم برمی انگیزد و این طبیعی است، پس برگزار کنندگان از این اتفاقات دلسرد نشوند. جشنواره  وضعیت خوبی داشت. انتخاب ها خیلی درست و بجا بودند و چیدمان هم به نظرم خیلی خوب بود. این جشنواره می تواند با تعداد بیشتری اثر و در جایی بزرگتر از اینجا خیلی گسترده تر باشد و اگر استمرار داشته باشد قطعا پتانسیل این را دارد که آثار بیشتری را در بر بگیرد.

جشنواره را به لحاظ کیفی چطور دیدید؟

همیشه در کارهای اول کم و کاستی هایی وجود دارد و این طبیعی است.من فکر می کنم که هیچ اشکالی نداشت اگر از کلمه «شهرستان» در نام جشنواره استفاده می کردند.شاید به خاطر ملاحضاتی این اتفاق نیفتاد. ضعف دوم بحث روابط عمومی است. روابط عمومی باید خیلی گسترده ترباشد، روزنامه ها باید می نوشتند و مصاحبه هایی با نقاشان، صاحب نظران و مجریان جشنواره انجام می دادند. تبلیغات به نظرم ضعیف بود که دفعات بعدی باید تقویت شود.اینها تجاربی هستند که در دوره های بعدی باید دیده شود.

به نظر شما چرا هنرهای تجسمی در کشور ما محجور و مسکوت است؟

به نظرم محجور نیست.ما هنرمندان فوق العاده ای داریم، جوانان با استعدادو خوبی داریم اما اینها نیاز به حمایت دارند. کسانی که تولیت این کار را بر عهده دارند مثل وزارت ارشاد و مرکز هنرهای تجسمی، به نظرم آنها کارشان را آنطور که باید انجام ندادند و امیدی هم به آنها نیست. بخش خصوصی باید با جدیت بیشتری کار کند و زمینه ای را فراهم کند تا این استعداد ها دیده شود. ما در این حوزه نباید چشم انتظار دولت باشیم چون امیدی نیست. افراد غیر متخصص بر مسند کار هستند و فقط به فکر مطرح شدن خودشان هستند. بخش خصوصی می تواند نقش پر رنگ تری را ایفا کند.

شما به عنوان کسی که در یک خانواده هنری به دنیا آمده و رشد کرده اید و فضای هنری را درک می کنید،ضرورت پرداختن به هنر(مثل برگزاری چنین جشنواره هایی) را در جامعه امروزی ایران چگونه می دانید؟

برگزاری این جشنواره ها و پرداختن به هنرضروری است. اعتبار یک ملت به فرهنگ و هنر آن ملت است،اگر یک جامعه فاقد فضای هنری باشد اعتباری نخواهد داشت. فرهنگ و هنر همیشه باعث بهبود شرایط جامعه می شود و این نیازی است که در شرایط کنونی احساس می شود.