به بهانه بازی امین تارخ در سریال «رهایم نکن»؛

مردان تمام نشدنی بازیگری

۱۳۹۷/۰۳/۰۱ - ۰۸:۱۰:۵۳
کد خبر: ۷۰۹۷۴۴
مردان تمام نشدنی بازیگری
یادداشت- مجتبی احمدی

بازی علی نصیریان در سریال «شهرزاد» و در نقش "بزرگ آقا" بی شک کلاس درسی بود برای تمام بازیگران جوانی که در ابتدای راه و در ابتدای خوانش الفبای بازیگری به آینده می اندیشیدند.

امروز امین تاریخ پس از چهارمین سریال مناسبتی اش از دکتر طاها پژوهان سریال «اغماء» تا «جراحت» و «گاهی به پشت سر نگاه کن»، نشان داد تمام آموخته های یک بازیگر می تواند به مرور به تصویر کشیده شده و مثل بسیاری از همکاران جوان و پیشکسوتش مدام تکرار نشود.

این مرد تمام نمی شود

با علی نصیریان شروع کنیم؛ با نگاهی اجمالی به کارنامه وزین این بازیگر پیشکسوت که سابقه تألیف چند نمایشنامه را در کارنامه دارد به سرعت به این مسأله می رسیم که نصیریان بسیار بادقت انتخاب می کند، طوری که برخلاف خیلی از هم دوره هایش در کارنامه او شاهد نقش های ضعیف یا در حد متوسط هم نیستیم. شاید او بازیگر یک کار متوسط باشد، اما در همان کار متوسط از او بازی متوسط نمی بینیم.

نصیریان اصولا در اوج است چرا که تمام جوانب امر را در کارش لحاظ می کند، او که دانش آموخته کاربلد صحنه تئاتر است تمام قواعد زندگی حرفه ای یک بازیگر را تا امروز با خود به همراه داشته و در همین سن و سال هم شاهد این هستیم توان بازیگری اش را حسی و تکنیکی و گاهی توأمان به رخ می کشد.

کمتر کسی است که متوجه جای خالی بزرگ آقای سریال «شهرزاد» در این مجموعه نشده باشد. به رغم اینکه سریال حسن فتحی مملو از بازیگران سرشناس و کاربلد سینما و تئاتر امروز ما است، اما او در جایگاهی از این سریال قرار گرفت که نبودش نه تنها لطمه دراماتیک بلکه در جذب مخاطب نیز کار را با مخاطره مواجه کرد. بی شک این که تو در کنار دو استار سینمایی و تعداد زیادی بازیگر شهیر و کاربلد بدرخشی و حتی در لحظاتی کاری کنی که بازی آنها تحت تأثیر حضور تو جلوی دوربین قرار بگیرد نشان از این دارد که تمرکز، توجه و شناختی که از کار خود داری در مرتبه ای است که همکارانت مجبور هستند به داشته های تو در این عرصه احترام بگذارند.

اگر حضور علی نصیریان در سریال «شهرزاد» با دقت به جزئیات دنبال کرده باشید متوجه خواهید شد که او نیازی به خوردن و خراب کردن بازی همکارانش ندارد در واقع  او در یک قاب به اندازه مورد نیاز بازی می کند و هرگز بازی درشتی از او در هیچ سکانس و پلانی نمی بینیم.

استایل، (ایست)، توجه درست به فیزیک (براساس تعریف از نقش)، نگاه ها، ادای دیالوگ و لحن، او را در جایگاهی قرار می دهد که حضورش ناخودآگاه توجه و تمرکز مخاطب را جلب می کند. بزرگ آقا نمونه بارزی از یک نقش کامل در سینما و تلویزیون این مملکت است که جای خوبی را در کارنامه نصیریان به خود اختصاص می دهد. با گذری به سکانس های مشترک بازی نصیریان و شهاب حسینی، ترانه علیدوستی و دیگر چهره های سریال «شهرزاد» متوجه خواهیم شد که او فرصت بازی را به بازیگران مقابلش هم می دهد. این در حالیست که بسیاری از بازیگران سینما و تلویزیون ما حتی در پاسکاری دیالوگ و بازی  یکدیگر را تحت تأثیر قرار می دهند.

علی نصیریان برای حسن فتحی چندین نقش متفاوت از جمله سریال «میوه ممنوعه» را بازی کرده است، اما بزرگ آقا به لحاظ تکنیکی، حسی و الفبای بازیگری تجربه ای است که شاید سالیان سال تکرار نشود.

امین تارخ و وسواس در انتخاب نقش

امین تارخ را بسیاری به عنوان یک استاد بازیگری می شناسند و بسیاری از بازیگران امروز سینما، تلویزیون و تئاتر از شاگردان این دانش آموخته رشته بازیگری محسوب می شوند. او در سال های اخیر برخلاف خیلی از بازیگران پرکار و کم کار تلویزیون و سینما، تن به هر کاری نداده است. بسیار دقیق و با وسواس انتخاب می کند، مراقبت از جایگاه هنری اش به او اجازه نمی دهد ایفاگر هر نقشی در سینما و تلویزیون باشد. کارنامه قابل دفاعی دارد و اصولا برای تک تک نقش هایی که بازی کرده است دلیل و منطق خودش را در انتخاب داشته است. اصولا بازیگر نقش های تخت و تک بعدی نیست و خوب می داند چگونه بایستی از یک کاراکتر ساده حتی نقشی پر پیچ و خم بتراشد در واقع امین تارخ در برخورد با نقش تمام قوانین بازیگری را لحاظ می کند تا شخصیتی خوش رنگ و لعاب با ابعاد ویژه از خود روانه آنتن یا پرده نقره ای کند.

رسول تولایی بعد از تجارب تلویزیونی دیگر تارخ در سال های اخیر تمام پتانسیل لازم را برای تکرار این بازیگر دارد. در واقع او می تواند برای اجرای این کاراکتر به تکراری از خود در لحن، اجرا و حتی نوع بازی برسد چرا که اصولا سناریوهای تلویزیون ما از بُعد شخصیت‌پردازی سمت و سوی عجیبی به خود نمی گیرند و معمولا شاهد نقش های یک سویه‌ای در فیلم نامه های محصور در ممیزی ها و چارچوب های تلویزیون هستیم. تارخ برای فرار از تکرار در همین چند قسمت اول نشان داده به دنبال ایفای این نقش از آستین نیست. کاراکتر بسیار پرزحمت از آب درآمده است، برخورد شخصیت با کاراکترهای مختلف این سریال نشان از این دارد که او با مراقبت ویژه و نگاهی دقیق روی این نقش تمرکز کرده است. او با سریال محمدمهدی عسگرپور همین ابتدای کار نشان داده که تمام نشده است و هنوز جایگاه بازیگری اش در گرید بالایی قرار دارد. باید در  ادامه دید آیا رسول تولایی این اوج را در ذهن مخاطب نگه می دارد یا اینکه با فراز و فرودهای احتمالی سریال، به لحاظ متریال قصه این مجموعه تلویزیونی به بازی او لطمه خواهد زد.

 

 

 

نظر شما