در حاشیه توقیف فیلم «ارادتمند، نازنین، بهاره و تینا»؛
گلایه های تهیه کننده فیلم توقیفی
سعید خانی می گوید: سینما باید بازتاب دهنده جامعه باشد اما اگر در میدان تجریش دوربین را بگذاریم و دو ساعت فیلم ضبط کنیم یک ساعت آن در وزارت ارشاد سانسور خواهد شد.
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ سعید خانی تهیه‌کننده و پخش‌کننده سینما در برنامه تلویزیونی شهرفرنگ اظهار داشت: آن‌ها که داعیه کار فرهنگی دارند چرا خودشان فیلمی فرهنگی نمی‌سازند که استقبال مردم را هم داشته باشد؟
مشکل نظارت در سینمای ما سلیقه‌ای است. اصولگرا می‌رود و اصلاح‌طلب می‌آید و می‌خواهند سینما را به هم بریزند و مجدد اختراع کنند!
حبیب ایل‌بیگی معاون پیشین نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی فضای پیرامون فیلم «ارادتمند، نازنین، بهاره و تینا» را گل‌آلود کرد تا این فیلم توقیف شود.
فیلم «آشغال‌های دوست داشتنی» چرا شش سال توقیف شد؟ محسن امیریوسفی تمام ریش‌هایش سفید شد. چرا فیلمساز باید آسیب ببیند. این فیلم اکران شد چه اتفاقی افتاد که مدیر قبلی می‌گفت در جمهوری اسلامی قابل پخش نیست؟ همه فیلم را دیده‌اند و می‌گویند چرا توقیف شده بود؟
ندیده در رابطه با فیلم‌ها نظر می‌دهند. عضو سابق شورای پروانه ساخت که الان در دنیا نیست (سیدضیاءالدین دُری) گفته بود فیلم «ارادتمند، نازنین، بهاره و تینا» قابل نمایش نیست بعد با من صحبت کرد گفت فیلم را ندیده بودم!
سینمای ایران به فیلم‌های کمدی نیاز دارد تا چرخ اقتصادی آن بچرخد. در شرایط اقتصادی کنونی و مشکلات مردم مانند سیل و ... این فیلم‌های کمدی به نشاط جامعه کمک می‌کنند.
متاسفم که از توقیف «رحمان ۱۴۰۰» و آسیب دیدن سرمایه بخش خصوصی برخی خوشحال می‌شوند. آقای سرتیپی در تولید و پخش فیلم و سالن‌سازی سینما به سینمای ایران کمک بسیاری کرده است.
دو درصد جمعیت هشتاد میلیونی مردم این فیلم‌های کمدی را می‌بینند من نمی‌دانم چرا بخاطر این تعداد کم مخاطب این همه حساسیت و بحث وجود دارد.
در این شرایط سخت اقتصادی که هزینه تولید فیلم نسبت به سال قبل دو و نیم برابر شده است و ما همچنان فیلم می‌سازیم، وزارت ارشاد و سایرین باید حامی بخش خصوصی سینما باشند نه آنکه بخاطر یک تخلف یا چند سکانس فیلمی را توقیف کنند.
متاسفانه فشارهایی خارج از وزارت ارشاد مانند حوزه هنری وجود دارد که فیلم‌ها را سانسور مضاعف می‌کنند و این به ضرر سینمای ایران و چرخه اقتصادی آن است.
من با شوخی جنسی در فیلم‌ها مخالفم اما به دو میلیون یا چهارمیلیون از مردم که فیلمی را می‌بینند توهین نکنیم که فیلم سخیف یا مبتذل است. چرا «تختی» نفروخت؟
آنهایی که داعیه سینمای فرهنگی دارند چرا خودشان فیلم فرهنگی و قابل دفاعی نمی‌سازند که استقبال مردم را همراه داشته باشد؟
بخاطر سانسور و توقیف، سینمای ایران به سمت آثار خنثی می‌رود در صورتیکه سینما باید بازتاب دهنده مسائل موجود در جامعه باشد اما بطور مثال اگر ما دوربین را در میدان تجریش بگذاریم و دو ساعت فیلم بگیریم در ارشاد یک ساعت آن سانسور خواهد شد.
نظر شما
اخبار برگزیده
پرونده ویژه
تبلیغات متنی