انتقاد صریح پرویز پرستویی از وضعیت کنونی سینما

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ پرویز پرستویی در انتقاد از شرایط این روزهای سینمای ایران نوشت: وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، جشنواره های ایرانی و بین المللی ایران، صاحبین مراسم های رنگ و وارنگ، فرش قرمز پهن کن ها، صاحبین برند های رنگ و وارنگ، تورو به هر کسی که اعتقاد دارید یه تجدید نظری تو خودتون بکنید. یه نگاه به عکس های جورو واجوری که تو مراسم ها گرفته میشه که محل معرفی برندها شده بکنید. یه نگاه به میهمانانتون بکنید. یه دختر جوان که یه سریال مناسبتی بازی کرده چپ و راست رواین فرش قرمزهاتونه و عکس می گیره بعضی از رسانه های زرد هم که ماشاالله برای عکس ها اسم می گذارند فلانی با لباس راحتی با لباس مشکی با لباس بلند با لباس کوتاه با نگاه غمگین با لباس شاد و رنگی فلانی خیره به افق...

اینا کی اند؟به کجا داریم میریم؟ کارگردان های ارزشیمون که با هم کورس گذاشتند.جنگ ،جنگه رقابت، در فروشه فیلم هاست و پیشی گرفتن از هم. عزیزان، بزرگان، منو ببخشید. پل دختر زیر آب گلستان زیر آب خوزستان زیر آب مردم زمین هاشونم گم کردن چه برسه به خونه هاشون. مردمی که خانه و کاشانه داشتند وسفرهای رنگین، الان جیره ظرف یه بار مصرف غذا و پوشاک و... میاد تو چادرهاشون. ماها چی میگیم؟به کجا چنین شتابان؟

خانه سینما حدود ۵۰۰۰ عضو داره که اگه همه چی بر وفق مراد باشه شاید ۲۰۰۰ نفر سر کار باشند و بقیه غم نان دارند و شرمنده زن و بچه ها اونوقت ما جشنواره بین المللی راه می اندازیم با بودجه... و بعد تو مصاحبه ها هم می گیم این یه جشنواره دورهمی و خانوادگیه!! میهمان خارجی دعوت می کنیم که اسم فیلمسازان بین المللی مون و در مصاحبه یادش نمیاد! بهتر نیست این بودجه هارو به جای جشنواره های مختلف برگزار کردن، صرف هنرمندان آبرو داری که یه عمر تو این حرفه کار کردن بکنیم.

راستی آقای بیضایی کجاست؟ راستی حال آقای تقوایی چطوره؟ آقای کشاورز خوبند؟ از فرامرز صدیقی چه خبر؟ از کارگر فنی که یک عمر تو سینما کار کرده و به نون شب اش محتاجه چه خبر؟ موقع تشییع جنازه هم که همه مون گرفتاریم! و هزاران حرف ناگفته!حالا هرچی دلتون میخواد به بنده فحش بدید و ناسزا بگید! یه سال هایی می گفتند هنرمندان همیشه یه گام جلوتر از مردمند. الان ما به گرد پای مردم هم نمیرسیم. به امید روزی که همگی همدل و یک صدا بیرق فرهنگ و هنر را به اهتزاز در آوریم و غمخوار هم باشیم و در کنار مردم.