امان از این جامعه آشفته جهان سوم!

امان‌الله قرایی‌مقدم، در گفت‌وگو با خبرنگار برنا با اشاره به اینکه جامعه‌ای که در آن هر کسی اجازه دارد در هر زمینه‌ای غیر از تخصص خودش اظهار نظر کرده و خود را نماینده کل جامعه بداند و هیچ تعهد و مسئولیتی هم در قبال گفته‌های خود نداشته باشد باید گفت: این یک جامعه آشفته جهان سوم است.

وی افزود: سلبریتی‌ها و چهره‌ها در عنوان های بازیگر، ورزشکار و صاحبان برندهای مختلف و ... در این جامعه‌ای که نظم یافته، مسئولیت پذیر و وظیفه بردار نیست میدان‌دار سخنوری هستند و اینطور می‌شود که یک قهرمان فوتبال می‌تواند از سیاست حرف بزند، یک معلم از اقتصاد صحبت کند و یا یک حقوقدان درباره مسائل هنری سخن بگوید. این یعنی جامعه جهان سومی که حتی افرادی که از سلبریتی‌های مورد علاقه خود پیروی می‌کنند از خود نمی‌پرسند که مضرات استفاده و یا باور آن چیزی که می‌شنود و یا استفاده می‌کند درست است یا نه.

قرایی مقدم در ادامه گفت: در فرهنگ ما سوال پرسیدن تعریف نشده و از دوران کودکی به ما آموخته اند که هر چه شنیدی باور کن، هرگز شک نکن، و از کسانی که در یک جایگاه بالایی از نظر اجتماعی برخوردار است تبعیت و پیروی کن! و این واقعا درست نیست.

وی افزود: در روانشناسی اصطلاحی داریم به نام تلقین وجهه که سلبریتی ها به اعتبار آن میدان دار هستند و خود را استاد کامل برای دخالت در هر زمینه ای می دانند.

این استاد دانشگاه افزود: آیا یک سلبریتی از خود نمی پرسد من برای چه باید در امری که تخصص آن را ندارم دخالت کنم؟ آیا یک هنرمند بازیگر حق دارد درباره اقتصاد سخن بگوید و یا درباره دارو و یا مسائل مربوط به حقوق بشر سخن بگوید؟

وی گفت: در جامعه ما نه کسی از دیگران  می پرسد و نه  از خودش، بنابراین هیچکس در بند تعهدات اخلاقی در حوزه حرفه و کار خود نیست و این تلقین وجهه مساله‌ای است که حتی سیاستمداران از این راه برای پیشبرد اهداف خود استفاده می‌کنند. در حالی که در جامعه توسعه یافته هر کس سعی می کند در حیطه هنر و حرفه خود بهترین باشد و تنها در بالابردن سطح کیفی کار خود نسبت به دیگران تلاش کند. اما در جامعه ما که  یک جامعه کاملا احساسی است برخی میدان‌دار رقابت بر سر دخالت کردن در امور دیگران هستند که این یعنی زوال یک جامعه.

امانی‌مقدم گفت: اظهار نظر در هر زمینه‌ای که تخصص انسان نباشد می‌تواند آسیب‌های بسیاری را به جامعه وارد نماید و باید که بسترسازی‌های لازم در آموزش‌های فرهنگی و اجتماعی در دستور کار دولت قرار داشته باشد و با اعمال قوانین لازم به هر کسی اجازه اظهار نظر در زمینه‌های غیر تخصصی ندهد!