تلاش «سرکوب» اجتماعی و «نیوکاسل» شبه فیلم فارسی برای جذب مخاطب!

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا،  جبار آذین منتقد سینما و تلویزیون در یادداشتی نوشت: فیلمهای نیوکاسل، سرکوب و تپلی ومن، بعد از گذر از هفت خوان تولید، اکنون وارد هفتاد خوان اکران مافیا زده سینمای ایران شده و در کنار فیلم نورچشمی قصرشیرین، هرکدام با بضاعت های فنی و هنری و تبلیغاتی خود برای جذب مخاطب کوشش می کنند.

نیوکاسل، یک شبه فیلم فارسی شلوغ وگیشه ای باسوژه ها، داستانک ها، بازیها و کارگردانی دم دستی و کلیشه ای و مناسب وقت گذرانی است! قصرشیرین، فیلمی متوسط درساختار، محتوا، مضمون و پرداخت سینمایی است. فیلمی که در کارنامه سینمایی دبیر فیلمساز کارگردانش، جایگاه و امتیازی ویژه ندارد.گرچه عده ای در جهت همسویی با جشنواره بدون ثمر و بودجه بر بادده موسوم به جهانی فیلم فجر و رفاقت و منافع، این فیلم را باد کرده و جماعتی هم سعی دارند، با ترفند آن را به عنوان فیلم مناسب و منتخب سینمای ایران برای حضور در مراسم اسکار جا بزنند، ولی قصر شیرین کوچکتر از این حرف و حدیث ها است.

فیلم اجتماعی سرکوب با آنکه اثری ممتاز در سینمانیست و کاستی هایی در داستان سازی و شخصیت پردازی و پردازش سینمایی دارد، ولی فیلم آبرومندی است که کوشیده حرف ها و مضامین خود را به دور از اداهای روشنفکر نمایانه و ترفندهای اغوا گرانه گیشه ای با مخاطب در میان گذارد. سرکوب با تکیه بر سلامت در ساخت و امتیازهای ساختاری و محتوایی، در برابر سرکوبی سینمای مستقل توسط مافیا ایستاده است.

تپلی و من، یک فیلم متوسط سرگرم کننده کودکانه از سینماگری است که سختکوشانه بر اساس باورهایش به کودکان و سینمای کودک، همچنان امیدوارانه برای کودکان و نوجوانان فیلم های مفرح می سازد. در جنگ نابرابر اکران با توجه به حمایت های مالی و تبلیغاتی نامدیران سینما از فیلم قصر شیرین، سه فیلم دیگر برای توفیق در گیشه، راهی دشوار پیش رو دارند.