معرفی کتاب هفته؛

«مالوی» آغازی بر سه‌گانه‌ای بی‌نظیر در ادبیات معاصر

۱۳۹۸/۰۷/۲۵ - ۰۶:۵۸:۰۰
کد خبر: ۹۱۲۶۴۱
«مالوی» آغازی بر سه‌گانه‌ای بی‌نظیر در ادبیات معاصر
ساموئل بارکْلی بِکت نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس و شاعر ایرلندی بود. او در سال ۱۹۶۹ به دلیل «نوشته‌هایش - در قالب رمان و نمایش - که در فقر معنوی انسان امروزی، فرارَوی و عروج او را می‌جوید»، جایزه نوبل ادبیات را دریافت نمود.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، «مالوی» رمانی نوشته ساموئل بکت به زبان فرانسه است که برای اولین بار در سال ۱۹۵۱ منتشر شد. ظاهر اولیه رمان تمرکز بر روی ۲ شخصیت متفاوت است؛ هر دو از طریق تک گویی‌های درونی شان، شناخته می‌شوند. همانطور که داستان در میان دو شخصیت متفاوت، که تنها از طریق نامشان از هم متمایز می‌شوند، در رفت و آمد است، تجربیات و تفکرات شبیه به هم آنها نیز در داستان نمایان می‌شود. داستان رمان «مالوی» در یک مکان نامعین اتفاق می افتد، که اغلب همان محل تولد خود بکت، در ایرلند می‌باشد. رمان در پاریس نوشته شده است، و با دو کتاب دیگر بکت، به نام‌های مالون می‌میرد و نام ناپذیر، که اولی هفت ماه بعد عرضه شد، ۳ گانه‌ای را تشکیل می‌دهد. این سه گانه که بین سال های ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۰ نوشته شده است، به طور کلی به عنوان یکی از مهم ترین آثار ادبی قرن بیستم شناخته می‌شود که کمتر آثاری در ادبیات معاصر  موفق شده به موفقیت سه گانه بکت در تأثیرگذاری بر زمان خود و همچنین بر درک ما از تجارب انسانی دست یابد. 

مالوی، پس از زمین گیر شدن، در اتاق مادرش زندگی می کند. او باید قصه و چگونگی روند اتفاقات زندگی اش را به صورت یک داستان نوشته و هر هفته در روز یکشنبه، به مردی که برای گرفتن داستان ها به سراغش می آید، تحویل دهد. مالوی به خوبی به خاطر دارد که چه چیزی باعث شده به این اتاق منتقل شود. او با مرور خاطرات به یاد می آورد که بر روی تپه ای ایستاده و در حال تماشای دو مرد بوده است که در کنار یک جاده به سوی هم قدم می زده اند. آن دو نفر به هم می رسند، گفت و گویی کوتاه کرده و در مسیری متفاوت به راهشان ادامه می دهند. مالوی، بعد از دیدن برخورد این دو نفر، تصمیم می گیرد که به دنبال مادرش بگردد. او با دوچرخه ی خود، سفر را آغاز کرده اما وقتی که در آستانه ی خروج از شهر قرار دارد، توسط یک افسر پلیس خشن دستگیر شده و مورد بازجویی قرار می گیرد.

به آثار بکت از دیدگاه‌های بسیار متفاوتی نگاه شده است. حتی نمایشنامه «در انتظار گودو» را از منظر باورها و مفاهیم هگلی بررسی کرده‌اند و آن دو شخصیت کمیک را مظهر ارباب و بنده دانسته‌اند. هر یک از این بحث‌ها البته که ارزشمند و درخور توجه اند. خود بکت با فلسفه و روان شناسی آشنایی خوبی دارد و نشانه های این تعلق خاطر در کارهای او کاملا بارزند. اما به نظر می آید که عمده توجه بکت در آثارش معضل ذهن است که «مالوی» نیز از این قاعده مستثنی نیست.

«مالوی» در ایران توسط سهیل سمی ترجمه شده است.

قسمت هایی از کتاب مالوی (لذت متن)

 در برابر حرکت خیرخواهانه هیچ دفاعی وجود ندارد، دست کم، من هیچ شیوه دفاعی‌ای در برابرش نمی‌شناسم. 

 دلیل این که احساس کردم ذله شده ام این بود که عاقبت به مقصد رسیده بودم، اگر یک مایل دیگر تا مقصد فاصله بود، یک ساعت بعد ذله می شدم. 

 مسئله مهم همان گام نخست است. گام دوم به اندازه ی گام اول اهمیت ندارد.

نظر شما
پرونده ویژه