معرفی کتاب؛

«دست آخر» بکت داستان سه نسل سرگردان و پوچ

۱۳۹۹/۰۲/۱۸ - ۰۴:۵۹:۰۰
کد خبر: ۹۷۷۹۳۲
«دست آخر» بکت داستان سه نسل سرگردان و پوچ
نمایشنامه «دست آخر» اثر ساموئل بکت است که در سال 1957 منتشر شده است. نمایشنامه «دست آخر» نسخه انگلیسی «Fin de partie» است که خود بکت ترجمه اش کرده است. وی این فرایند را سخت یافت و از خروجی ناراضی بود و از آن به عنوان یک ” وحشت یک پرده ای ” یاد کرده است. بکت در سال ۱۹۶۹ به دلیل «نوشته‌هایش - در قالب رمان و نمایش - که در فقر [معنوی] انسان امروزی، فرارَوی و عروج او را می‌جوید»، جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، «دست آخر» نمایشنامه‌ای است با چهار شخصیت به نام‌های هَم، کلاو، نَگ و نِل در اتاقی تنگ و تاریک. هَم ارباب کلاو است و کلاو خدمتکار او. نَگ و نِل دو شخصیت دیگر نمایشنامه هستند که درون دو سطل قرار دارند. دنیای بیرون مرده است. فاجعه ای بزرگ همه موجودات زنده را کشته است و این چهار شخصیت تنها بازماندگان آن هستند. «دست آخر» یک نمایشنامه تک پرده ای طولانی است.  «دست آخر» می تواند داستان سه نسل سرگشته باشد، یک نمایشنامه که هیچ اتفاقی در آن رخ نمی‌دهد و مخاطب با یک هیچ بزرگ مواجه است.

این نمایشنامه توسط مهدی نوید به فارسی ترجمه شده است و در کتابی که با این ترجمه چاپ شده، مترجم به کمک طهورا آیتی به غیر از متن ترجمه شده نمایشنامه «دست آخر» ساموئل بکت، بخش‌هایی با نام «حواشی و تعلیقات» و زندگینامه بکت نوشته است.

این دو بخش مکمل با توجه به پیچیدگی نمایشنامه‌های بکت و کم نظیر بودن آن با دیگر نمایشنامه‌ها، به درک بهتر این اثر کمک کرده است.

در بخش حواشی و تعلیقات مقاله‌ای نوشته «اس ای گنتراسکی و سی جی آکرلی» ترجمه شده که در آن به بررسی چگونگی شکل‌گیری این نمایش و ایجاد تغییرات در متن یا اجرای آن پرداخته شده است، هم‌چنین مفاهیم نمایش برای خواننده توضیح داده شده است تا خواننده نمایش را بهتر بفهمد. در این بخش به دیالوگ‌ها، نمادها و فضای نمایش اشاره‌هایی شده است تا اهداف بکت از به کارگیری آن‌ها در نمایش روشن ‌شود.

در بخش پایانی کتاب مهدی نوید به ترجمه فصل اول کتاب «راهنمای انتقادی کامل راجع به ساموئل بکت» پرداخته است. در این بخش به طور خلاصه زندگی نامه بکت روایت شده است و خواننده با روند کاری او نیز آشنا می‌شود.

نظر شما