وقتی کیانوش حاشیه را لیفت می کند

به گزارش سرویس ورزشی برنا؛ بازیکن سالاری معضل قدیمی و کلیشه ای ورزش ایران است. پدیده ای که از پیداش و شکل گیری ورزش در این مرز و بوم وجود داشته و همیشه ورزش ایران را تهدید می کرده. اینکه ورزشکاری خود را تافته جدابافته بداند و برای خود امتیازی ورای چارچوب و قوانین درنظر بگیرد، اتفاقیست که در ورزش ایران به دلیل ساختارهای غلط و تفکرات آماتوری ریشه دوانده است.

آنچه این روزها در تیم ملی وزنه برداری رخ داد، مصداق عینی همین پدیده تلخ است. در فاصله کمتر از سه ماه باقی مانده به المپیک و در حالیکه تمامی تمرکز ورزشکاران و وزنه برداران باید معطوف تمرینات جهت موفقیت در رقابت های المپیک باشد، یکی وزنه برداران خرج خود را از بقیه جدا کرده و ساز ناکوکی را می نوازد که صدای گوشخراش آن ورزش ایران را پر کرده.

کیانوش رستمی یکی از شانس های اصلی مدال ایران در ریو با چمدانی از افتخار و مدال این روزها بدل به سولوئیست ورزش ایران شده. ستاره ای که ماه هاست به بهانه های واهی از برنامه مربیان تیم ملی تمکین نمی کند و از حضور در اردو سرباز می زند. اتفاقی عجیب که روی شمایل ستاره وار کیانوش به عنوان یکی از باسابقه ترین وزنه برداران ایران خش انداخته. رستمی ظاهرا به دلیل توانایی هایش و البته حضور در لیست اصلی شانس های مدال ایران برای ریو این حق را برای خود قائل شده که ساز مخالف بزند و از برنامه های سرمربی تیم ملی تمکین نکند در حالیکه باید بداند همه در برابرنام تیم ملی و نام ایران هیچ هستند و  نام ایران و پرچم مقدس سه رنگ ایران بر هر فردی ارجح است؛ حتی اگر این فرد قهرمان جهان و المپیک باشد.

ستاره وزنه برداری در حالی رفتار خارج از عرف انجام داده که نفرات بزرگتر، پرافتخارتر و قدیمی تر از او در اردوی تیم ملی حضور دارند و با پیروی از دستورات سرمربی تیم ملی خود را آماده آوردگاه ریو می کنند. رستمی هر چه باشد، قطعا از بهداد سلیمی پرآوازه تر و پرافتخارتر نیست. مردی که تعداد مدال هایش در عرصه جهانی و المپیک بسیار بیشتر و خوشرنگتر از کیانوش است اما در اردوی تیم ملی وزنه برداری حضوری پررنگ و فعال دارد و با برنامه های سرمربی تیم ملی تمرینات خودش را ادامه می دهد.

رفتار کیانوش رستمی مولد یک حاشیه ناخواسته و بزرگ برای تیم ملی وزنه برداری در آستانه رقابت های المپیک است و سبب شده به جای اینکه همه تمرکز و انرژی فدراسیون معطوف پشتیبانی از تیم ملی جهت موفقیت در المپیک باشد، ناخواسته درگیر انرژی های منفی حاصل از این تصمیم عجیب آقای ستاره ناسازگار شود.

در این ماجرا نباید نقش شورای فنی وزنه برداری را از یاد برد و باید بخشی از این حاشیه ایجاد شده را به پای تصمیم مصلحت اندیشانه آقایان نوشت. علی مرادی رئیس فدراسیون وزنه برداری از بدو حضور دوباره در راس فدراسیون با تشکیل شورای فنی کوشید همه تصمیمات ریز و درشت در فدراسیون وزنه برداری براساس خرد جمعی اتخاذ شده و از فیلتر شورای فنی عبور کند تا با این روش دموکراتیک از برخوردهای سلیقه ای و تک محوری در وزنه برداری حذر کند اما همین شورای فنی در حالیکه رئیس فدراسیون اعتقاد داشت که رستمی باید بواسطه تصمیمات عجیب و عدم تمکین از سرمربی تیم ملی به کمیته انضباطی معرفی شود، استخوان لای زخم گذاشت و با مصلحت اندیشی قانون و نظم را فدای یک مدال احتمالی المپیک کرد تا نطفه این حاشیه بزرگ بسته شود. چشم بستن بر خطا و اشتباه کیانوش رستمی و ارفاق به او، اشتباهی بزرگتر از تصمیم این وزنه بردار بود و به او این جسارت را داد تا با پافشاری روی تصمیم غلط خود، حاشیه را لیفت کرده و وزنه برداری درگیر یک بحران ناخواسته کند.

منتقدینی که امروز از علی مرادی بابت عدم برخورد با کیانوش خرده می گیرند، همان افرادی هستند که در صورتی که مرادی راسا تصمیم به برخورد با رستمی می گرفت، فریاد وامصیبتا سر داده و مدعی بودند که فدراسیون وزنه برداری خودزنی کرده و با دست خود یکی از مدال های احتمالی ایران در المپیک را دود کرده است.

با این وجود حالا که کار به اینجا رسیده، بهتر است تصمیم قاطع و عاجل در این زمینه گرفته شود. فدراسیون وزنه برداری و علی مرادی باید شخصا با کیانوش رستمی برخورد کرده و ریشه حاشیه و فتنه را با قاطعیت بخشکاند تا همه یاد بگیرند که در برابر نام ایران و پرچم ایران هیچ هستند و هیچ ستاره ای بزرگتر و مهمتر از تیم ملی نیست.