مریم طوسی در گفتگو با برنا:

المپیکی شدن به امکانات المپیکی احتیاج دارد/ تلاشم را برای اعتلای نام کشورم انجام خواهم داد

۱۳۹۵/۰۴/۰۵ - ۰۵:۳۰:۲۵
کد خبر: ۴۲۲۰۸۷
المپیکی شدن به امکانات المپیکی احتیاج دارد/ تلاشم را برای اعتلای نام کشورم انجام خواهم داد
ملی‌پوش دوومیدانی کشورمان گفت: ورزشکارانی که با زحمات بسیار عناوین بسیار خوبی را برای کشورمان کسب کرده‌اند یک‌به‌یک دوومیدانی را کنار می‌گذارند.

به گزارش گروه ورزش خبرگزاری برنا، مریم طوسی ورزشکار دوهای سرعت تیم ملی دوومیدانی جمهوری اسلامی ایران می باشد که مدال‌های متعدد آسیایی را در کارنامه دارد و همچنین به عنوان یکی از شانس‌های اصلی کسب سهمیه بازی های المپیک 2016 ریو از سوی فدراسیون دوومیدانی شناخته می‌شود.

برای اطلاع از شرایط وضعیت آمادگی این بانوی ورزشکار برای کسب سهمیه المپیک، خبرنگار برنا مصاحبه‌ای را انجام داده که در زیر می‌خوانید.

*در چه وضعیتی از لحاظ آمادگی قرار دارید؟

خداروشکر در شرایط خوبی هستم. همه می‌دانند که من 8 ماه است که تمریناتم را به صورت منظم با مربی جدیدم آقای محسن اکبرپور آغاز کرده‌ام زیرا قبل از آن مصدوم بودم اما الان حدود 3،4 ماهی است که دیگر آسیب‌دیدگی ندارم و خیلی خوب تمرین می‌کنم.

*چقدر با کسب ورودی المپیک فاصله دارید؟

رکورد شخصی من در 200 متر 23.46 است و ورودی المپیک 23.20 که 26 صدم تا کسب سهمیه فاصله دارم و در 100 متر رکورد شخصی من 11.45 است و ورودی المپیک 11.32 که 13 صدم تا ورودی فاصله دارم.

*تاکنون در چه اردوها و مسابقاتی برای کسب آمادگی برای به دست آوردن سهمیه المپیک شرکت کرده‌اید؟

از زمان شروع تمرین با مربی جدید به عنوان شانس به دست آوردن ورودی المپیک از سوی فدراسیون معرفی شدم. اردویی 20 روزه در کیش در آذرماه داشتم و بعد از آن در تهران به تمریناتم ادامه دادم و بعد از آن در اردویی یک هفته‌ای قبل از اعزام به مسابقات داخل سالن آسیا حضور داشتم و از آن موقع تاکنون دیگر اردویی نداشتم. من در مسابقه آغاز فصل که اردیبهشت‌ماه در شیراز برگزار گردید در200 متر شرکت کردم که توانستم 23.99 بدوم بعد از آن به مسابقه‌ای بین‌المللی در خردادماه در آذربایجان شرکت کردم که یک مسابقه‌ای کاملا تدارکاتی برایم بود که توانستم 24.16 بدوم و 2 هفته بعد از آذربایجان در مسابقات ارزروم ترکیه شرکت کردم که 200 متر را با زمان 24.11 و 100  متر را با زمان 11.83 طی نمودم. اما لازم به ذکر است که در ترکیه شرایط آب و هوایی بسیار نامناسب بود و ترکیه اصلا شرایط خوبی برای مسابقه دادن نداشت، من حتی می‌توانستم قبل از رفتن به آذربایجان در مسابقه جایزه بزرگ تهران شرکت نمایم که با توجه به نبود رقیبی مناسب و قوی در ایران تصمیم گرفتم که در آذربایجان به میدان بروم تا شاید با رقبای بهتری رقابت کنم.

*مسابقات جام کازانف قزاقستان را که قرار است در آن شرکت کنی چطور ارزیابی می‌کنید و چه نتیجه‌ای در آن کسب خواهید کرد؟

مسابقات جام کازانف نه تنها برای ورزشکاران دوهای سرعت ایران بلکه برای تمامی دونده‌های سرعت بسیار مسابقه خوبی است. زیرا عواملی چون شرایط آب و هوایی خیلی مناسب، پیست خوب و همچنین رقبای طراز اولی در آنجا وجود دارند که این موارد عاملی هست برای اینکه یک ورزشکار سرعتی بتواند مسابقه بسیار خوبی را در آنجا برگزار کند.

با توجه به این موضوع 2 تن از رقبای اصلی من که هر دو قزاق هستند و هر دو نیز ورودی المپیک را کسب نموده‌اند و همچنین دونده بحرینی در آنجا حضور دارند که فکر کنم با حضور آنها مسابقه خوبی برایم بشود البته اینکه ما شب قبل از مسابقه حدود ساعت 3 یا 4 صبح به محل مسابقه می رسیم و حدود ساعت 9 صبح باید مسابقه بدهیم و وقتی استراحت کمی در اختیار داریم. یک مقدار شرایط را سخت می‌کند اما من تمام تلاشم را می‌کنم که با این شرایط نتیجه‌ی خوبی برای خودم کسب کنم تا بدین وسیله پاسخگوی زحمات خود و مربی‌ام باشم. البته به ما اعلام شده اگر نتیجه‌ی خوبی داشته باشیم می‌توانیم در قزاقستان بمانیم و یک هفته بعد در مسابقه‌ای دیگر در آنجا شرکت کنیم.

*آیا فدراسیون تمام امکانات و عوامل مورد نیاز شما را که تاکنون درخوست کرده‌اید در اختیارتان قرار داده است؟

متأسفانه در ایران هنوز این موضوع جا نیفتاده که ورزشکاران حرفه‌ای مخصوصا در دوومیدانی به امکانات احتیاج دارند. فقط تلاش خود ورزشکار نیست که عامل موفقیت خواهد شد، المپیکی شدن به امکانات المپیکی احتیاج دارد، متأسفانه امکانات کم ما باعث شده که ورزشکاران ما علیرغم داشتن استعداد ها و توانایی های زیاد به اهداف خودشان نرسند، همه رقبای ما در اردوهای متمرکز حضور دارند و فقط به تمرین فکر می‌کنند و امکاناتی همچون تغذیه، مکمل، ماساژ و ... را دارند. اما من فقط 2 اردو که یکی از آنها هم یک هفته در شهر خودم تهران بوده داشته‌ام و دیگر هم 20 روز در کیش به تمرین پرداختم. من همه هزینه هایم را خودم پرداخت می‌کنم و چون دوومیدانی به گونه‌ای به عنوان شغل و قسمت اصلی زندگی ما می‌باشد و با توجه به اینکه فدراسیون تمام امکانات را در اختیار ما قرار نمی‌دهد من مجبور هستم که هر چه از دوومیدانی درآورده بودم خرج خودم کنم تا به موفقیت برسم و این موضوع باعث نگرانی من شده است که با این روند احتمالا باید بعد از کنار گذاشتن دوومیدانی دنبال کار بگردم.

در حدود 9 ماهی که  آقای کیهانی در  فدراسیون حضور دارند، من در این مدت فقط 2 ماه حقوق گرفتم که هر ماه آن 400 هزار تومان بوده است. یعنی مجموعا 800 هزار تومان. سوالی که در این خصوص دارم این است که با 800 هزار تومان در طول 9 ماه می‌شود المپیکی شد؟! قضاوت را به خودتان واگذار می‌کنم.

*در پایان اگر حرفی دارید بفرمایید؟

تمام تلاشم را انجام خواهم داد و تا آخرین لحظه می‌جنگم که ورودی بازی‌های المپیک را به خاطر کشورم، مردم و همه کسانی که من را حمایت کرده‌اند به دست بیاورم تا بتوانم به عنوان یک دختر ایرانی با حجاب اسلامی در بازی‌های المپیک 2016 ریو شرکت کنم. اما متأسفانه انگیزه‌ها روز به روز در دوومیدانی کم شده است، ورزشکارانی که با زحمات بسیار عناوین بسیار خوبی را برای کشورمان کسب کرده‌اند یک‌به‌یک دوومیدانی را کنار می‌گذارند، با توجه به شرایط موجود شاید خود من هم تا چندی دیگر دوومیدانی را کنار بگذارم زیرا دیگر توان پرداخت هزینه‌ها را ندارم. فدراسیون هم توجهی به این مسائل ننموده و من با همه بی‌توجهی‌ها نسبت به دوومیدانی همه زندگی خود را در این مسیر قرار دادم و تا به امروز امیدوار بودم که دوومیدانی روزی به جایگاه اصلی‌اش باز گردد ولی شرایط امروز دوومیدانی اصلا مناسب و مساعد نیست، من برای تمامی ورزشکارانی که تاکنون ورودی المپیک را کسب نموده‌اند آرزوی موفقیت در المپیک 2016 ریو را دارم.

نظر شما