صبوری را از کره‌ای ها یاد بگیریم

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، همانطور که با شنیدن رشته‌های جودو و کاراته علاقمندان ورزش به یاد قدرت ژاپنی‌ها در این رشته‌ها می‌افتند در مسابقات تکواندو نیز همیشه از کره‌جنوبی به عنوان خالق و مهد تکواندو دنیا توقعات بالا است. اما در سالیان اخیر تیم ملی تکواندو کره‌جنوبی به عنوان یکی از قدرت‌های سنتی این رشته تغییر رویه داده است و دیگر تمام تمرکزش قهرمانی در همه مسابقات نیست.

کره‌جنوبی در دوره اخیر مسابقات قهرمانی آسیا، دو دوره اخیر مسابقات جام‌جهانی و آخرین دوره مسابقات قهرمانی جهان برخلاف رویه همیشگی در کسب عنوان قهرمانی ناکام بود. کره‌ای‌ها در سالیان اخیر و با تغییر شیوه کسب سهمیه المپیک دیگر مانند گذشته به دنبال قهرمانی در همه مسابقات نیستند و حتی در راه کسب سهمیه المپیک ریو نیز به دنبال به دست آوردن رنکینگ یک چهار وزن المپیک نبودند.

کره‌ای ها که متوجه پیشرفت تکواندو در دنیا شدند با این تغییر رویه به المپیک ریو فکر می‌کردند و موفق شدند در بزرگترین رویداد جهانی مسابقات تکواندو یعنی المپیک نیز با کسب 5 مدال از 8 وزن بانوان و آقایان در اجرای برنامه‌های خود موفق بودند. کره‌ای برخلاف ما که به برنامه‌های بلند مدت علاقمند نیستیم و به دنبال موفقیت در روزمرگی برنامه‌های خود هستیم در 4 سال گذشته با این تغییر تاکتیک پیش رفتند و مانند همیشه نیز در المپیک موفق بودند.

کره‌ای ها حتی در این راه از قید مدال‌های طلای بیشتر در بازی‌های آسیایی اینچئون در کشور خودشان نیز گذشتند. صبوری فاکتور مهم این تغییر تاکتیک در کره‌جنوبی بود و برخلاف ایران بر این اصل خود نیز پایدار ماندند. ما اما برخلاف کره‌ای ها در چهار سال گذشته قهرمان جهان، دو دوره قهرمان آسیا، چهار مدال طلا در بازی‌های آسیا و کسب دو رنکینگ یک دنیا از سه وزن را به دست آوردیم اما باز هم ناراضی بودیم و در نهایت در المپیک ریو نیز ناکام ماندیم.

دوره همکاری مقانلو در حال حاضر با تیم ملی تکواندو پایان یافته است و کمتر از 6 ماه به مسابقات قهرمانی جهان باقی مانده است. قطعا کارشناسان تکواندو ایران در این روزها منتظر اعلام نام سرمربی تیم ملی تکواندو هستند تا از فردای آن با مصاحبه‌های مختلف به او یادآور بشوند با وجود زمان کم فقط باید در مسابقات قهرمانی جهان قهرمان شود. این فشار و توقعات زیاد و عدم توجه به برنامه‌های بلند مدت و سیر صعود پلکانی بزرگترین آفت تکواندو ایران در المپیک ریو بود که نتیجه آن نیز ناکام ماندن یکی از پرامیدترین تیم‌های تکواندو ایران در المپیک بود.

امیدوار هستیم در تغییرات جدید در سیستم تیم ملی تکواندو علاوه بر فدراسیون، منتقدان و کارشناسان نیز مانند کره‌ای ها به وجود برنامه بلندمدت و از مهمتر صبوری توجه داشته باشند و فقط به دنبال موفقیت در هر تورنمنتی اعم از گرید یک تا گرید چهار نباشند. اگر از حال حاضر به جای نتیجه‌گرایی به سیر صعود و روند درست تیم ملی توجه کنیم و با فشارهای زیاد کار را برای سرمربی جدید تیم ملی نیز مشکل نکنیم شاید در چهار سال آینده مجددا آقایی تکواندو ایران را در المپیک توکیو شاهد باشیم.